معاون فناوری اطلاعات بانک سینا با اشاره به فرصت‌های پیش آمده در جریان پاندمی کرونا برای توسعه بانکداری الکترونیک، گفت: کرونا باعث شتاب حرکت به سمت تغییر ذائقه مشتریان بانکی شده است.
به گزارش اقتصادسرآمد به نقل از ایبنا، مجید هادی با بیان اینکه در بحث کرونا، تهدید بزرگی برای جامعه بشری ایجاد شده است، گفت: البته در کنار تهدیدات، همواره یک سری فرصت ها هم ایجاد می شود که تغییر فرهنگ مردم به سمت خدمات غیرحضوری در نظام بانکی از جمله تغییرات است.
معاون فناوری اطلاعات بانک سینا اظهارداشت: این تغییر رویکرد تنها محدود به بانک ها نبوده و در بسیاری از حوزه ها نظیر بورس و فرایند اخذ کد بورسی و احراز هویت، شاهد ارائه خدمات غیرحضوری هستیم. در بحث آموزش نیز بستر غیرحضوری رشد کرده است. لذا به صورت پیش فرض، فرصتی را برای تمام ابعاد جامعه به وجود آورده است تا تغییر شکل و ذائقه بدهند.هادی ادامه داد: البته قبل از کرونا ما به سمت تغییر ذائقه حرکت می کردیم اما با کُندی، در نتیجه شیوع ویروس کرونا باعث افزایش این سرعت شده است.
معاون فناوری اطلاعات بانک سینا با اشاره به آثار کرونا بر کسب و کارها افزود: به صورت مشخص باید تاکید کرد یکی از بخش هایی که تاثیرات متعددی از کرونا گرفت، بانک های کشور بودند به طوری که پس از کادر زحمتکش و ایثارگر درمان و مدافعان سلامت، کارکنان نظام بانکی در تاثیرپذیری از این بیماری در مرحله دوم قرار دارند. در همین محدودیت های اخیر هم اگر نگاه کنیم، بانک ها همچنان فعال هستند چون جزء مشاغل ضروری محسوب می شوند که بایستی به مردم خدمات ارائه کنند.وی تصریح کرد: اما توسعه بخش بانکداری الکترونیک و خدمات بخش غیرحضوری، جدا از بحث فرهنگ، به ابعاد دیگری ازموضوع هم گره خواهد خورد. به بحث سجام در بازار سرمایه نگاه کنید، اگرچه زمینه احراز هویت غیرحضوری به عنوان یک امتیاز و یک فرصت فراهم شد، اما برای ایجاد این فضا که مرتبط با احراز هویت غیرحضوری است، یک سری زیرساخت ها و هزینه ها نیز لازم است.
هادی بیان داشت: سجام با در نظر گرفتن کارمزدی مناسب که همه هم پذیرفتند، خیلی راحت تهدید را به فرصت تبدیل کرد که هم مردم و هم سرویس دهنده از این شرایط به وجود آمده، راضی بودند.
معاون فناوری اطلاعات بانک سینا گفت: اما متاسفانه هزینه های توسعه در بخش خدمات غیرحضوری بانک ها با توجه به اتفاقات اقتصادی در کشور و نرخ ارز، با چالش مواجه است. به عبارت دیگر هزینه های توسعه ای با کارمزدی که اخذ می شود، تناسبی ندارد. در نتیجه، این نقطه شکست مسیر خدمات رسانی غیرحضوری و توسعه ای است.