۱۱- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید «گردشگری ساحلی و دریایی» سهم مناسبی از سبد گردشگری داخلی و خارجی ایران داشته باشد. باید به این باور برسیم که بدون توسعه گردشگری نمیتوان به اشتغال فراگیر، خودجوش و بر اساس سرمایه‌­های مردمی در سواحل دست یافت. همه شهرهای ساحلی ایران باید دارای نمادهای فاخر و عظیم شهری و مجموعه‌­های مدرن گردشگری باشند.
۱۲- توسعه دریامحور یعنی اینکه برنامه‌­ریزی برای به میدان آوردن سرمایه‌­های کوچک و متوسط مردم معمولی جامعه و همچنین سرمایه­‌های بزرگ سرمایه­داران برای ثروت آفرینی در سواحل. این اشتباه تاریخی و بزرگ و همیشگی که صرفا با بودجه دولتی باید منتظر توسعه سواحل بود باید برای همیشه به زباله­دان ریخته شود. برای این مهم باید کلیه فرصتهای کوچک و بزرگ سرمایه­‌گذاری از طریق رسانه­‌ها به مردم معرفی شده و برای توسعه بخش تعاون نیز برنامه‌­ریزی کرد.
۱۳- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید موفق­ترین شرکتهای دانش ­بنیان کشور را برای تولید ثروت و ارزش افزوده به سمت سواحل گسیل داشت و از زایش و رویش این شرکتها در مناطق ساحلی حمایت کرد.
۱۴- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید سواحل جنوبی را به سرسبزترین مناطق کشور تبدیل کرد. فناوری گیاهان شورزی و روشهای مدرن شیرین­‌سازی آب دریا و بهره‌­گیری از بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی و تکنولوژی هسته‌­ای و لیزر (که تا به امروز در کشور بخوبی بلوغ یافته­‌اند) در تغییرات ژنتیک گیاهان شورزی و همچنین فرآوری خاک باید در این زمینه بکار گرفته شوند. در اینجا لزوما کشاورزی برای مصارف خوراکی مد نظر نیست و جلوگیری از بیابان زایی و ریزگردها و ایجاد پوشش سبز و تغییر اقلیم مد نظر است.
۱۵- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید مردم ایران را عمیقا با فرهنگ دریایی آشنا نمود؛ از کتابهای درسی کودکستان و دبستان گرفته تا فیلمهای سینمایی و امکان تماشای کشتی­ های اقیانوس ­پیما. کشوری که تصور عامه مردم آن از کشتی، یک لنچ چوبی فرسوده است و در فیلم‌های خود فقط فقر و فلاکت را در سواحل دیده‌­اند چگونه ممکن است به سمت دریا و زندگی در سواحل رغبت نشان دهند؟!.
۱۶- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید غذاهای دریایی متنوع و با قیمت مناسب در سبد غذایی خانواده­‌های ایرانی جای گیرد. این امر علاوه بر خواص غذایی، منجر به توسعه صنعت شیلات می­گردد. کشوری که بخش عمده آن بیابانی و خشک است نباید سبد غذایی مردم آن صرفا متکی بر گوشت قرمز و مرغ باشد که نیازمند تامین آب شیرین زیاد است.
۱۷- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید جزایر ایران سهم بزرگی از تولید ثروت و اشتغال در ایران داشته باشند. تشکیل «استان جزایر» با مرکزیت قشم یا کیش یکی از مهمترین مطالبه‌­ها در این راستا است.
۱۸- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید ضرورت و اهمیت تغییر تقسیمات استانی جنوب کشور و ایجاد استان‌های جدید را درک نمود. چگونه ممکن است که وقتی نیمی از سواحل جنوب کشور در اختیار یک استان (هرمزگان) است امیدی به توسعه سواحل داشت؟ تشکیل استان‌­های «مکران شرقی» و «مکران غربی» یکی از مهمترین مطالبات در این زمینه است.
گستردگی بیش از حد استان هرمزگان و تعدد جزایر آن از عوامل مهم عقب افتادگی سواحل جنوبی و جزایر
تغییر تقسیمات استانی جنوب کشور، ضرورت انکارناپذیر
 توسعه سواحل تقسیمات استانی جدید استانهای جنوبی؛ لازمه توسعه دریامحور
۱۹- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید بنادر کشور بجای مدخل واردات و قاچاق به مبدا صادرات و تولید ثروت و ارزش افزوده تبدیل شوند. توسعه پسکرانه­‌ها و ایجاد شهرک‌های صنعتی بزرگ در مجاورت سواحل صرفا بر مبنای این تفکر شکل میگیرند و لاغیر.  
۲۰- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید صنایع دریایی بخصوص صنعت کشتی‌­سازی و تعمیرات کشتی و دریانوردی به یکی از ارکان صنعتی کشور تبدیل شوند.
۲۱- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید آموزش تخصصی دریایی در ایران جدی­تر گرفته شده و از مرحله هنرستان‌های دریایی تا تحصیلات عالیه در همه رشته­‌های دریایی ترویج شود. ایران باید به صادرکننده نیروی انسانی و خدمات فنی و مهندسی دریایی و همچنین صادرکننده دریانورد تبدیل شود نه اینکه حتی در کشتی‌­های خود ایران از دریانوردان فیلیپینی و بنگلادشی و پاکستانی و غیره استفاده شود و جوانان ایرانی بیکار باشند. این کار نیازمند یک برنامه‌­ریزی آموزشی منسجم است.
۲۲- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید توسعه ­یافته ­ترین و کامل­ترین قوانین حقوقی را در حوزه دریایی داشته باشیم.
۲۳- توسعه دریامحور یعنی اینکه باید کلیه سازمانهای دولتی مرتبط با دریا به سواحل منتقل شوند و یکی از شهرهای ساحلی جنوبی به عنوان «پایتخت اقتصادی» ایران انتخاب شود. 
۲۴- توسعه دریامحور یعنی اینکه طرح­های تحول آفرین و بزرگی مانند «طرح ایرانرود» را نه تنها نباید فراموش کرد بلکه مجدانه احیا کرده و در مرکز توجه
 قرار داد.
۲۵- توسعه دریامحور در نهایت به این معناست که سهم دریا از تولید ناخالص داخلی از سهم زیر ۲ درصد فعلی به بالای ۱۰ درصد در یک افق ۱۰ ساله و بالای ۴۰ درصد در یک افق ۲۵ ساله افزایش یابد و این مهم تنها زمانی امکان­پذیر است که موارد ۲۴ گانه فوق محقق شده باشند. / مرین‌پرس