گروه انرژی - سیدعمران طباطبایی - اغلب افراد موج سواری، دریانوردی، اقیانوس شناسی و غیره دریا را دوست دارند. طبق بررسی اندیشمندان بر اساس اطلاعات، تئوری و آمار، مشاهدات روایی متاسفانه درک عمومی از قدرت فوق العاده و پیچیده امواج وجود ندارد. امواج، جزر و مد و باد بر فرایندهای ساحلی و لند فرم‌ها غالب هستند. رودخانه‌ها رسوبات را به ساحل می رسانند، جایی که می توان آن را برای تشکیل دلتاها، سواحل، تپه‌های شنی و جزایر مانع دوباره کاری کرد.
به گزارش روزنامه دریایی سرآمد، منطقه ساحلی بخشی از سطح زمین است که تحت تاثیر فرایندهای دریایی قرار دارد. منطقه ساحلی بخش پویایی از سطح زمین است که در آن هم فرایندهای دریایی و هم فرایندهای جوی، سواحل صخره ای و همچنین سواحل و تپه های شنی، موانع و ورودی های جزر و مدی را ایجاد می کند و دلتاها را شکل می دهد. فرایندهای جوی شامل دما، بارش و بادها هستند، در حالی که فرایندهای اصلی دریایی، امواج و جزر و مد همراه با دمای آب و شوری هستند. سواحل همچنین از اکوسیستم های غنی از جمله باتلاق های نمک، مانگرو، علف های دریایی و صخره های مرجانی پشتیبانی می کنند. اکولوژی ساحلی متنوع، توسط آب های کم عمق، نور خورشید فراوان، مواد مغذی زمینی و دریایی، جزر و مد و موج و طیف وسیعی از انواع زیستگاه ها مورد علاقه است.
امواج حدود نیمی از انرژی لازم برای انجام کار در ساحل را فراهم می کند. امواج اقیانوسی با وزش باد بر روی سطح اقیانوس تولید می شوند. هر چه باد قوی تر باشد، بیشتر می وزد و هر چه کشش اقیانوسی که بر روی آن می وزد طولانی تر باشد، امواج بزرگ تر می شوند. بزرگ ترین کارخانه های موج جهان در منطقه پست های زیر قطبی قرار دارند که در عرض های جغرافیایی ۴۰ تا ۶۰ درجه شمالی و جنوبی قرار دارند و به اصطلاح ۴۰ درجه شمالی و ۶۰ درجه شرقی هستند. بادهای قوی غربی، بزرگ ترین امواج جهان را تولید می کنند که در ابتدا به سمت غرب حرکت می کنند و توسط اثر کوریولیس از خط استوا منحرف می شوند و از شمال غربی در نیم کره شمالی و جنوب غربی در نیم کره جنوبی می رسند. دیگر آب و هوای موج اصلی، امواج شرقی تولید شده توسط بادهای عرضی اما متوسط شمال شرقی و جنوب شرقی هستند. امواج فصلی کمتری توسط موسمی ها و حتی شفق های قطبی تولید می شوند و همراه هستند با طوفان های گاه و بیگاه که می توانند امواج عظیم و همچنین موج های طوفانی تولید کنند.
بیش ترین امواج در اقیانوس جنوبی و شمال اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس رخ می دهد که توسط امواج زیر قطبی قوی تولید می شوند. در حالی که بادهای تجاری نیمه گرمسیری نیز در طول سال در بخش های عظیمی از اقیانوس می وزند, تنها سرعت متوسطی داشته و در نتیجه تنها امواج متوسطی تولید می کنند.
امواج شکلی از انرژی پتانسیل هستند که می توانند در طول صدها تا هزاران کیلومتر از اقیانوس منتقل شوند تا به عنوان انرژی جنبشی در هنگام تکان خوردن و شکستن آزاد شوند. هنگامی که امواج وارد آب های کم عمق می شوند سرعت آن ها توسط عمق آب کنترل می شود به طوری که g ثابت گرانشی فرض می گردد و به همین دلیل امواج با حرکت به سمت ساحل کند می شوند.
اتفاقی توسط کشش گرانشی ماه و خورشید تولید می شود که بر روی زمین در حال چرخش عمل می کند. این کشش یک برآمدگی بسیار کوچک در اقیانوس ایجاد می کند که آن را به عنوان جزر و مد می شناسیم. جزر و مد و جریان هایی که تولید می کنند مسئول انرژی های دریایی تحویل داده شده به ساحل هستند. تاثیر عمده جزر و مد، تغییر خط ساحلی بین جزر و مد بالا و پایین، تولید جریان های جزر و مدی به موازات ساحل یا در ورودی های جزر و مدی، جریان هایی است که به داخل ورودی ها و عمود بر ساحل جریان می یابند.
بادهایی که بر فراز اقیانوس ها می وزند مسئول تولید امواج اقیانوسی هستند. هرچه به ساحل نزدیک تر باشند می توانند دریاهای محلی تولید کنند. آن ها می توانند سطح اقیانوس را حرکت دهند و جریان های بادی محلی تولید کنند که در مکان ها می تواند منجر به بالا و پایین رفتن شود. در نهایت، هنگام وزش باد بر روی ساحل، آن ها می توانند ماسه های داخل خشکی را برای ساخت تپه های شنی ساحلی منتقل کنند.
سطح دریا موقعیت خط ساحلی را تعیین می کند. در طول آخرین دوران یخ بندان، سطح دریا ۱۲۰ متر پایین تر از سطح کنونی بود و قفسه های قاره ای در معرض دید قرار داشتند. سپس افزایش یافت و در حدود ۶۰۰۰ سال پیش به سطح کنونی دریا رسید و پس از آن نسبتاً پایدار بود. اکنون با تغییرات آب و هوایی دوباره در حال افزایش است و ممکن است در آینده به اندازه ۱ متر افزایش یابد که باعث عقب نشینی خط ساحلی، طغیان و فرسایش انجام می شود.
معمولاً سواحل صخره ای شیب دار در خلیج ها، سواحل شنی با شیب کم در خلیج ها، می توانند به طور کامل از پوسته کک سفید تشکیل شوند. 
بنابراین رسوب ها ممکن است از زمین گرفته شده و از طریق رودخانه ها، یخچال ها و فرسایش خط ساحلی و از موجودات دریایی در دریا منتقل شوند. زمانی که در ساحل هستند توسط موج، جزر و مد و جریان های بادی به ساحل منتقل می شوند تا سواحل را تشکیل دهند. یک منبع رسوب مثبت شتاب ساحل را تولید می کند در حالی که وقتی سواحل در جهت معکوس، فرسایش می یابند.
هنگامی که موج شکسته به پایه ساحل خیس می رسد، فرو می ریزد و به صورت شسته یا رو به بالا در ناحیه شسته می رود. بالا رونده به سمت بالای شیب متوقف می شود برخی از آن ها به سواحل نفوذ می کنند بقیه به عنوان پس گرد به پایین ساحل سرازیر می شوند. در نتیجه این عمل یک منطقه شیب دار یا نسبتاً شیب دار سواحلی ایجاد می گردد. از آنجا که رسوبات در ناحیه شست و شو ته نشین می شوند، می توانند یک سطح شنی نزدیک به افق تا کمی به سمت خشکی ایجاد کنند، ناحیه ای که بیشتر مردم وقتی به ساحل می روند در آن می نشینند. ناحیه شست و شو همچنین ممکن است حاوی توده های ساحلی باشد که توسط موج لبه ای تولید می شوند.
سواحل می توانند از سیستم های کم انرژی، جایی که امواج کوچک در برابر ساحل قرار می گیرند، تا آن هایی که امواج بلند در طول چند صد متری منطقه موج می شکنند، متغیر باشند. آن ها همچنین می توانند در معرض جزر و مد بزرگ قرار گیرند. سواحل تحت سلطه موج دارای دامنه جزر و مد کم تر از سه برابر متوسط ارتفاع موج هستند. آن ها از سه حالت انعکاسی، میانی و پراکنده تشکیل شده اند. سواحل بازتابی توسط امواج پایین تر، دوره های موج طولانی تر و رسوبات درشت تر تولید می شوند، به طوری که تمام ماسه های درشت و سواحل، سنگ فرش یا تخته سنگ بازتابی هستند. آن ها از یک صورت ساحلی نسبتاً شیب دار تشکیل شده اند، با موج هایی که با تکان خوردن در پایه ساحل شکسته می شوند و از سطح ساحل بالا رفته و به عنوان پس زمینه برای بازتاب از سطح ساحل بر می گردند.
طرح ارتفاع موج شکن به گونه ای است که در مقابل اندازه ماسه، همراه با دوره موج می تواند برای تعیین حالت تقریبی ساحل برای سواحل موج غالب استفاده شود. 
سواحل میانی در سواحل باز رایج هستند و به امواج متوسط و شن های ریز تا متوسط نیاز دارند. آن ها با یک منطقه موج با یک یا دو میله مشخص می شوند. نوار معمولاً توسط کانال ها و جریان های شکافنده معمولی برش داده می شود.
سواحل میانی توسعه یافته شامل میله های عرضی و کانال های شکافنده در طول سواحل بوده که امواج باعث شده میله ها شکسته شود در حالی که هیچ موجی در کانال های عمیق تر شکافنده، نمی شکند. 
سواحل پراکنده، به امواج بلند و به شن های ریز نیاز دارند. آن ها دارای شیب کم و منطقه موج حاوی حداقل دو میله هستند. امواج در نوار بیرونی و سپس داخلی می شکنند، در نتیجه انرژی خود را با حرکت در منطقه موج از دست می دهند.
تورم طولانی و بلند اقیانوس جنوبی به سواحل داگ فنس در جنوب استرالیا می رسد. تورم بر روی نوار بیرونی عریض می شکند، در ناوه مرکزی اصلاح می شود، سپس در نوار داخلی می شکند که منجر به تولید خط موج شکن و منطقه موج شکن می گردد.