ادامه از صفحه اول
افرادی که از سر دلسوزی اما ناآگاهانه و بی تخصص خود را وارد ماجرا می کنند و متاسفانه عرصه را تنگ می سازند برای چنین خانواده هایی ، تنها درخواستی می‌تواند جایگاه اخلاقی داشته باشد که توام با دعوت به امر نیک باشد و سوق دادن آنان به واژه بخشش و باور به این امر که اگر بخششی صورت می‌گیرد ، تنها از سر لطف است ، نیاز به تیمی متخصص با روانشناسانی قابل و عارفانی که به هدف خلقت تسلط داشته باشند ، می تواند در کاهش فشار روانی اینگونه خانواده ها نقش بسزایی را بیافریند.
نکند که والدین بزه دیده مورد آزار کلام و یا تهدید قرار گیرند تا از سر لجاجت تن به این ماجرا بدهند
 یادمان نرود ، اخلاق و آیین ما بر گذشت تاکید می‌کند اما قطعا به ضمانت لطف و سخاوت
 راز جسد گمشده و چراهایی که در سینه پسرک حبس می ماند و هرگز عیان نمی شود و مجهول دردآوری که تا ابد بی پاسخ می ماند ، می توانست راهگشا باشد و مزار دخترک قطعا تسکینی می‌شد برای خانواده ای که ناخواسته گرفتار این سیلاب عذاب آور شده اند ، آنهایی که در این چند سال ، انتظار بلای جانشان شده است و هر نشانه برای شان امید را بیدار کرده است ، یک زنگ درب یا تماس بی موقع می تواند غوغایی را در افکارشان ایجاد کند .
اصرار مادر بر نام‌نویسی دخترک خویش برای ترم دانشگاهی با وجود این حادثه ، نشانی از آن دارد که شمع امید در دل مادر هنوز روشن است و ایکاش مجرم ، لب به سخن می گشود و قفل های خودسانسوری را رها می کرد تا از آنسو با کارآگاهانی کارآزموده و رصد اطلاعات راز این معما فاش می شد ، آن وقت اهل فن با رهایی این خانواده از طوفان افکار و دعوت به آرامش ، گذشت را تقاضا می کردند
این خانواده از حق خویش استفاده کرده است و در این زمینه نباید به هیچکس پاسخگو باشد ، گرچه همه ما دوست داشتیم که این قصه به نوع دیگری به پایان برسد و یادمان نرود که این قصه با نام هایی دیگر ممکن است باز تکرار گردد !
الهی که بخشش فراگیر گردد و فقر و غم از این سرا ، بساط خویش را جمع کند و برود..
دانش آموخته دکتری حقوق