گروه راه و ساختمان - اکثر کارشناسان اقتصاد کشورمان بر این باور هستند طرح بکارگیری تکنولوژی ساخت چینی ها در جهت انبوه سازی مسکن، در وزارت راه و شهرسازی مطرح شده و بخش خصوصی فعلا درگیر آن نیست، اما درباره موضوع ساخت مسکن نه تنها با کشور چین بلکه با کشور ترکیه هم صحبت شده است. این‌که مسئولان بخواهند نیرو کار چینی وارد کنند، اصلا دارای توجیه اقتصادی نیست. هر شرکت خارجی ‌که در ایران بخواهد سرمایه گذاری کند، سود می‌کند به دلیل این‌که ارزان قیمت‌تر از نیرو کار ایرانی وجود ندارد. 
به گزارش اقتصادسرآمد، متخصصان ما در ایران بیشتر از ۵۰۰ دلار و همینطور نیرو کار ساده هم بیشتر از ۲۰۰ دلار حقوق نمی‌گیرند. پس مطمئن باشید برای هیچ شرکتی صرف نمی‌کند عمده نیرو کار خود را از چین بگیرد.شرکت‌های چینی ممکن است، درصدی از افراد در سطوح بالای مهندسی و تکنولوژی را با خود به ایران بیاورند، اما نیروهای اجرایی و ساده حتما ایرانی است. 
این‌که ساخت مسکن باید از شکل سنتی به شکل مدرن و صنعتی تغییر پیدا کند، ایده درستی است، زیرا ما در فرآیندها و تکنولوژی ساختمان سازی از دنیا بسیار عقب هستیم. اگر خواسته باشیم یک میلیون مسکن در سال بسازیم، به‌طور متوسط بیش از دو سال طول خواهد کشید و حتی تجربه تاریخی ما بیش از ۵ سال بوده است، اما اگر همه امکانات را فراهم کنیم، می‌توان دو ساله تمام کنیم. برای این که تکنولوژی ساخت مسکن را ارتقاء دهیم، باید از کشورهای پیشرفته در قالب قرارداد و پروژه کمک بگیریم.
تفاهم‌نامه با چین به نفع کارگران چینی تمام خواهد شد؟
یک کارشناس اقتصادی درباره تفاهم نامه ایران و چین  و حضور سازندگان مسکن این کشور در ایران با بیان این‌که این تفاهم نامه در بازگشت آمریکا به تعهدات خود نیز بسیار موثر است، گفت: ایران در این تفاهم نامه باید به اشتغال توجه ویژه کند، باید در زمینه ورود کارگران چینی مراقب باشد و بیشترین سخت گیری و خط قرمز را بگذارد؛ به گونه‌ای که نباید همه کارگران چینی باشند بلکه تقریبا ۱۰تا ۲۰ درصد آنها چینی باشند.
مسکن به نام ایران به کام کارگران چین
وی درباره سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین و همکاری چین در پروژه ساخت مسکن در ایران،  اظهار کرد: تفاهم‌نامه ایران و چین باید زودتر از این امضا می‌شد، زیرا از آنجا که هیچ وقت ایران به‌طور مستقیم مستعمره هیچ کشوری نبوده، باید بتواند در دنیایی که در حال حرکت به سمت دو قطبی شدن است، برای ارتباط مستقل با ابر قدرت دنیا با کشورهای دیگر به خصوص بلوک شرق از این قبیل تفاهم نامه‌ها امضا کند.
جای چین در اقتصاد ایران 
این تحلیلگر اقتصادی، ادامه داد: سیاستگذار کشور باید پیش از نهایی شدن بندهای قرارداد،  تعیین کند که چینی‌ها در کدام قسمت و به چه صورت از بنادر، جاده‌ها و ریل‌های ایران اجازه حضور داشته باشند و چه خطوط قرمزی را نیز باید رعایت کنند. چین می‌تواند با سرمایه گذاری در صنعت خودرو و فولاد ایران، تحولی در این زمینه ایجاد کند.
الحسینی با بیان این‌که در این تفاهم نامه ساخت مسکن باید سعی شود تا بیشترین امتیاز نصیب کشور شود و ایجاد اشتغال و انتقال تکنولوژی نیز نادیده گرفته نشود ، گفت: در حوزه بندری باید با سرمایه گذاری‌ها بندر جاسک مثل بندر جبل‌علی امارات با همان حجم عملیاتی شود. در راستای شراکت شرکت‌های ایرانی و چینی باید به جاده ابریشم توجه ویژه شود و  ایران باید در زمینه ورود کارگران چینی مراقب باشد و بیشترین سختگیری و خط قرمز را بگذارد.
شیوه تعیین دستمزد سالانه در کشور باید به این سمت و سو برود و از تجربه موفق کشورها در این زمینه استفاده شود.
وی با مقایسه دستمزد کارگر ایرانی و خارجی، گفت: زمانی صنعتگران ایرانی حق الزحمه کارگر ایرانی را بالا می‌دانستند و در کشورهایی مثل آفریقا یا چین سوله‌ می‌گرفتند و کارگاهی راه‌اندازی می کردند و از کارگر چینی که دستمزد پایینی داشت استفاده می‌کردند. حتی حاضر بودند گمرکی آن کالا را بپردازند و وارد کشور کنند چون برایشان به صرفه بود ولی الان شرایط به گونه‌ای است که کارگران افغانستانی که سالها در ایران زندگی می‌کردند به دلیل پایین آمدن سطح دستمزد  به کشورشان برگشته‌اند. متاسفانه امروز حقوق و دستمزد یک کارگر چینی از کارگر ایرانی بیشتر است که نشان می‌دهد ما راه را به درستی نرفته‌ایم و دستمزد کارگر را قربانی مشکلات تولید کرده‌ایم. چنانچه کارگر چینی نیز به بخش ساختمان در توافق جدید افزوده شود نباید انتظار داشت قرار 25 ساله برای ایران به رغم بسیاری از جوسازی‌ها مقرون به صرفه اقتصادی باشد.
مدتی است که مسئولین وزارت راه و شهرسازی ایران سخن از ساخت چهار میلیون مسکن طی چهار سال به میان آورده‌اند. وزیر مربوطه می‌گوید، سالی یک میلیون نخواهیم ساخت، ولی در پایان دوره دولت قول تحویل چهار میلیون را داده است و حتی ثبت‌نام و دریافت وجوه هم آغاز شده و میان مردم امیدواری بوجود آمده است. از سوی دیگر خبر از آمدن سازندگان مسکن چینی به‌گوش می‌رسد و امید به سرمایه گذاری احتمالی چین در بخش تولید سر پناه برای مردم بی‌مسکن ایرانی.
قول و قرارهای ساخت مسکن در حالی داده شده که ایران در تولید مسکن نسبت به تقاضای جاری فوق العاده جا مانده و می‌توان گفت در بهترین حالت توان ساخت دویست هزار واحد آپارتمانی در سال را داشته باشد. با توجه به اینکه اخیرا گروه مسکن سازی اورگراند در چین دچار مشکلات شدید مالی شده و پیش بینی می‌شود تاثیرات منفی بر تولید ناخالص داخلی، اشتغال و صنعت این کشور داشته باشد.این امر بدان معناست که این گروه نیاز به منابع جدید مالی و پروژه‌های جدید ساخت مسکن دارند تا ورشکسته نشوند.معادله‌ای سهل برای حل کردن ایجاد شده، گروه شرکت‌های چینی دچار مشکل شده و ایران هم نیاز شدید به تولید مسکن دارد.