دزدی دریایی در بعضی از نقاط استراتژیک مهم جهان رو به رشد است اما دزدان دریایی در دوران قیمت‌های پایین‌تر نفت، به روش دیگری برای درآمدزایی متوسل شده‌اند.
به گزارش اقتصادسرآمد، مقابله با دزدی دریایی در برخی از مناطق جهان نسبتا موفقیت آمیز بوده و در برخی دیگر از مناطق تلاش‌ها برای تقویت امنیت دریایی شکست خورده است. اما تهدید ربودن خدمه کشتی توسط دزدان دریایی در همه مناطق وجود دارد.
این منطقه یکی از مناطق تحت سیطره دزدان دریایی بود اما دزدی دریایی از سواحل سومالی در سال‌های اخیر به دلیل اقدامات جامعه بین‌المللی برای مقابله با این مشکل که جریان تجارت کالاها از جمله نفت را مختل کرده بود، کاهش پیدا کرده است. سومالی هم اقدامات برای مجازات دزدان دریایی را تشدید کرده است. منطقه شرق آفریقا شامل تنگه باب المندب بین یمن و جیبوتی و خلیج عدن است. طبق گزارش سالانه وضعیت دزدی دریایی ۲۰۱۸ که از سوی بنیاد "وان ارث فیوچرز" منتشر شد، دزدی دریایی در این منطقه در سال ۲۰۱۷ به ۵۴ مورد رسیده بود اما در ۲۰۱۸ به ۹ مورد کاهش پیدا کرد.
در حالی که به نظر می‌رسد فعالیت دزدان دریایی در بخش سواحل شرق آفریقا آرام شده اما بخش غربی این قاره شاهد رشد دزدی دریایی بوده که با گروگانگیری همراه بوده است. منطقه فعالیت دزدان دریایی شامل سواحل نیجریه و خلیج گینه است و تغییر هشداردهنده از رویکرد آنها در ربودن ملوانان به جای سرقت نفت در طول یک سال گذشته وجود داشته است. هند که منبع عمده ملوانان دریایی است کار کردن در کشتی‌هایی که در مسیر نیجریه و خلیج گینه تردد می‌کنند  را برای همه ملوانان هندی ممنوع کرده است. نیجریه سالانه ۱۰ میلیارد دلار نفت به هند می‌فروشد که یک سوم از کل تولید این کشور آفریقایی را خریداری می‌کند.
در این منطقه ۸۲ درصد از تمامی موارد گروگانگیری دریاهای جهان روی داده است زیرا تبهکارانی که در منطقه نیجر دلتا حضور دارند، علاوه بر سرقت نفت خامی که نیجریه صادر می‌کند روی دریافت باج برای بسیاری از ملوانانی که از آب‌های نزدیک این منطقه عبور کرده‌اند حساب می‌کنند.
افزایش دزدی دریایی در این منطقه به فقر و محرومیت مردم آن نسبت داده می‌شود اما فعالیت‌های دزدی دریایی و گروگانگیری با چنان برخورد وحشیانه‌ای انجام می‌شود که نشان دهنده ماهیت جنایتکارانه دزدان و عدم وجود زیرساخت‌های کافی برای مجازات و دولتهای فاسد بوده است.
همچنین دزدی دریایی در تنگه سنگاپور، تنگه مالاکا و دریای سولو و دریای سلب رو به رشد است. در آخرین ماه ۲۰۱۹ شش مورد حمله دزدان دریایی در مدت شش روز گزارش شد. برای کل سال میلادی گذشته ۳۰ مورد حادثه دزدی دریایی تنها در تنگه سنگاپور ثبت شده است. این منطقه مسیر مهمی برای حمل نفت از خلیج فارس به بازار شرق آسیا است.
نه تنها ریسک فزاینده دزدی دریایی در این منطقه وجود دارد بلکه ریسک گروگانگیری برای دریافت باج هم افزایش پیدا کرده است. در دریای سولو اکثر موارد گروگانگیری از سوی گروه تروریستی ابوسیاف انجام شده که مقرش در جنوب فیلیپین است. آخرین درخواست باجگیری برای یک اندونزیایی ۵۶۷ هزار دلار بود. این گروه زمانی که باج دریافت نمی‌کند گروگان‌هایش را سر می‌برد.
دزدی دریایی هزینه دارد که فقط به نفت به سرقت رفته منحصر نمی‌شود. همه هزینه‌های مربوط به نفت به سرقت رفته شامل خود نفت، پول باج، نرخ بیشتر بیمه و مواردی از این دست به هزینه هر بشکه نفت در دنیا افزوده می‌شود. پرداخت باج به ازای هر نفر از ۱۸ هزار دلار تا ۵۷۵ هزار دلار می‌رسد و اغلب این باج‌ها پرداخت می‌شود.
فیلیپ دیاکون، مدیرعامل شرکت درایان گلوبال در این باره به ماریتیم اینتلیجنس گفت: دزدان دریایی خدمه کشتی را با خود می‌برند زیرا برای آنها می‌توانند پول بگیرند و پول هم دریافت می‌کنند.
تداوم امنیت دریایی ضعیف در گلوگاه‌های نفتی جهان همچنان سایه تهدیدآمیزی روی صنعت نفت انداخته و به سود تجارت نفت ضربه 
می‌زند./ایسنا