ادامه از صفحه اول
نیاز خود فعالیت های صلح آمیز هسته‌ایش را گسترش و توسعه خواهد داد و هیچ گونه محدودیتی برای خود قائل نیست. مجموعه این شرایط به جایی رسید که اروپایی ها بعد از ۵ گام انفعال و مدارا کردن با ایران، نهایتا به این باور برسند که اکنون هیچ راهی وجود ندارد مگر این که جمهوری اسلامی ایران را به عقب نشینی از اقدامات انجام شده ذیل گام های کاهش تعهدت برجامی وادار کند. 
البته با توجه به وضعیت نامناسب اقتصادی و معیشتی داخلی و همچنین وضعیت بودجه ای که دولت برای سال آینده به مجلس تقدیم کرده است، کدهایی را به غرب ارسال کرد که اکنون وضعیت داخلی ایران، آن هم در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز چندان مساعد نیست. بنابراین اروپا سعی کرده است در این شرایط حساس که ایران در چندین مسئله با محوریت تبعات ترور سردار سلیمانی، سقوط هواپیمای اوکراینی، دروغ گویی و پنهان کاری در علل ساقط کردن هواپیمای مذکور، حمله موشکی به پایگاههای آمریکا در عراق و موضوعات مشابه به صورت همزمان درگیر است، شرایط را برای فشار بر جمهوری اسلامی ایران وارد کند. چون به باور اروپاییها در حال حاضر تهران روی یک پرونده خاص تمرکز ندارد، بنابراین می توان با درگیر کردن ایران در موضوع سازوکار حل اختلافات ایران را وادار به عقب نشینی کرد. 
نکته مهمی که در این میان نباید فراموش کرد این است که اساساً اقدام سه کشور آلمان، فرانسه و انگلستان برای فعال کردن مکانیسم حل و فصل اختلافات به معنای فعال شدن مکانیسم ماشه، بازگشت قطعنامه‌ها و خروج این کشورها از برجام تلقی نمی شود، بلکه اروپایی ها می خواهند یک سیاست تنبیهی را در قبال تهران به دلیل اقداماتش در راستای سیاست‌ کاهش تعهدات برجامی اعمال کنند تا ایران از این سیاست ها عقب نشینی کند. اما سوال شما به گونه ای مطرح شده که گویا سه کشور حاضر در برجام با فعال کردن سازوکار حل اختلافات در برجام به دنبال خروج از توافق هسته ای هستند. نه این گونه نیست.
شرایط و تحولات چند هفته اخیر بعد از ترور سردار سلیمانی و حمله موشکی جمهوری اسلامی ایران به پایگاه های نیروهای نظامی آمریکا در ایران، شرایط را به سمتی برد که تهران یک گام بسیار تند را در برجام به عنوان گام نهایی انتخاب کرد. اگرچه من معتقدم کماکان  ایران با اعلام گام پنجم و نهایی خود در کاهش تعهدات برجامی از توافق هسته‌ای خارج نشده، اما برای اروپایی ها به هیچ وجه قابل قبول نیست که ایران، ذیل گام نهایی خود عنوان کند دیگر هیچ گونه محدودیتی را طبق مفاد مندرج در برجام برای خود در خصوص فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای متصور نیست و بر اساس نیازهای خود است که فعالیت های مدنظر را گسترش و توسعه خواهد داد. بنابراین به نظر من تمام مواضع سران و مقامات اروپایی با عملکرد آنها تناقض ندارد، بلکه در یک راستا و به منظور این است که جمهوری اسلامی ایران از برخی گام های خود در کاهش تعهدات برجامی عقب نشینی کند تا بتوان برجام را حفظ کرد. البته تمام این مسائل و دیدگاه ها از نگاه کشورهای اروپایی به برجام قابل توجیه است، در صورتی که نگاه طرف ایرانی به تحولات کنونی به شدت متفاوت از اروپایی هاست.
اکنون اروپاییها به این باور و ارزیابی رسیده اند که چون بعد از ترور سردار سلیمانی، ایران در چندین پرونده درگیر شده است و همچنین به واسطه وقوع برخی اعتراضات مردمی طی روزها و هفته های اخیر در شرایط نابه سامان داخلی به سر می برد، می تواند فشارهای خود را برای بازگشت ایران از سیاست کاهش تعهدات برجامی صورت دهد. در این راستا مسئله بازگشت ایران به لیست سیاه گروه اقدام مالی نیز می تواند تهران را در یک پرونده دیگر درگیر کند و به این صورت فشارها بر ایران افزایش پیدا کند. اتفاقا اروپایی ها اکنون به این باور رسیده اند که چون تصویب این دو لایحه بعد از ترور سردار سلیمانی از دستور کار جمهوری اسلامی ایران خارج شده و احتمالاً در بهمن ماه تهران با گروه اقدام مالی یک چالش حقوقی خواهد داشت، سعی کرده است در این روزها سازوکار حل اختلاف برجام را فعال کند تا این مسائل در دل همدیگر یک سینرژی برای فشار بر ایران ایجاد کند.