ترافیک سنگین محورهای مازندران که این منطقه را در زمره یکی از سه استان پرتردد کشور قرار داد، موجب شد تا در یک دهه گذشته طرح حمل و نقل ترکیبی ( زمینی، ریلی و هوایی) در دستور کار قرار گیرد که برغم گذشت زمان همچنان این طرح رنگ عملی به خود نگرفته است.
به گزارش اقتصادسرآمد، بررسی آماری نشان می دهد که در حال حاضر سالانه بیش از ۴۰۰ میلیون تردد در سطح جاده های درون و برون استانی این خطه شمال کشور انجام می شود به گونه ای که ۱۱ درصد از این ترددها در محورهای اصلی است و این ترددها ترافیک شدیدخودرویی را در سطح جاده های مازندران در تمام فصول سال به خصوص اواخر هفته ایجاد می کند که تاکنون خسارت های مادی و معنوی زیادی را به مردم تحمیل کرد به گونه ای که طبق گزارش پزشکی قانونی روزانه بیش از ۲ نفر و ماهانه ۶۴ نفر در جاده های این استان جان خود را از دست می دهند.
این درحالیست که کارشناسان حمل و نقل در مازندران بر این باورند که برای کاهش سطح ترافیک در جاده های استان و کاهش هزینه های مادی و معنوی ناشی از سوانح رانندگی و تسهیل در تردد و صرفه جویی در هزینه های ساخت و ساز و نگهداری جاده ها در این استان به عنوان یک منطقه مسافرخیز باید گزینه حمل و نقل ترکیبی اجرایی شود تا بار سنگین فعلی تردد از جاده ها برداشته شود و با سایر بخش ها از جمله ریلی و هوایی تقسیم شود.
 این کارشناسان می گویند: اگر چه مازندران دارای سه شبکه حمل و نقل زمینی، ریلی و هوایی است، ولی همچنان بیش از ۹۰ درصد از بار ترافیک مسافر و کالا بر گرده جاده هاست و دو گزینه دیگر شبکه ریلی و هوایی به دلیل گرانی تعرفه ها برای جابجایی مسافر و بار و کمبود ظرفیت نتوانست جایگاه چندانی در استان به دست آورد به گونه ای که نیمی از ظرفیت حمل و نقل کالا شبکه ریلی مازندران هم اکنون بلااستفاده است.
کارشناسان می گویند: شبکه ریلی فعلی استان مازندران گرچه یک شبکه سراسری محسوب می شود، ولی نمی تواند تمام شهرستان های ۲۲ گانه استان را تحت پوشش دهد و صرفا یک پنجم شهرستان های این خطه شمال کشور زیر چتر این شبکه قرار دارند و تمام شهرهای ساحلی، غربی و حتی مرکزی که بخش زیادی از مسافران و بار مربوط به این مناطق است، از اتصال این شبکه محروم هستند.
این کارشناسان راهکار رفع این معضل را برقراری راه آهن رشت به ساری به عنوان یکی از گزینه های مطرح برای برخورداری شهرهای ساحلی این استان از شبکه ریلی و کاهش بار ترافیکی جاده ای و مسافری در این مناطق می دانند.
براساس آمار بیش از ۷۰ درصد از مسافرانی که به استان مازندران می آیند در شهرهای ساحلی اسکان می گیرند.
محسن اقبالی یکی از کارشناسان حمل و نقل و زیرساخت در مازندران می گوید: سرمایه گذاری های چنددهه اخیر در مازندران بیشتر بر روی جاده سازی و نگهداری آن متمرکز بوده به طوری که تمام برنامه ها برای کاهش بار ترافیکی در این خطه شمال کشور نیز با رویکرد گسترش راهها متمرکز بود.
وی افزود: تمرکز یک جانبه بر روی حمل و نقل زمینی و سوق دادن تمام سرمایه گذاری ها در این حوزه که حداقل در یک دهه اخیر به بیش از ۲۰ هزار میلیارد ریالی می رسید، باعث شد تا سرمایه گذاری در حوزه شبکه های هوایی و به خصوص ریلی به فراموشی سپرده شود و یا این که کمتر به آن توجه شود.
وی اضافه کرد : این در حالیست که با شرایط مسافرخیزی مازندران، محدویت اراضی برای توسعه راهها، بالا بودن هزینه ساخت به دلیل گرانی زمین می بایست برنامه ریزان استان را به سمت توسعه حمل و نقل ترکیبی سوق می داد تا با کاهش بار ترافیکی از روی جاده ها نه تنها از سرمایه گذاری گزاف جلوگیری شود، خسارت های مادی و معنوی ناشی از سوانح رانندگی که به علت بار شدید ترافیکی حاصل می شود نیز کاهش می یافت.