گروه انرژی- میدان گازی رام یا رهام (RHUM) یک میدان گازی فراساحلی است که در 400 کیلومتری شهر آبردین در آب‌های ساحلی اسکاتلند در دریای شمال قرار دارد. بر اساس قراردادی که پیش از انقلاب و در سال 1973 بین شرکت ملی نفت ایران و بریتیش‌پترولیوم منعقد شد، 50 درصد از درآمد به‌دست‌آمده از بهره‌برداری این میدان گازی متعلق به شرکت ملی نفت ایران است.این قرارداد در سال 1977 به کشف نخستین چاه انجامید، اما به دلیل مشکلات فنی پیچیده و فشار زیاد گاز استخراج از آن تا سال 2006 طول کشید، شرکت BP سال 2018 میلادی سهام خود را به یک شرکت کوچک‌تر انگلیسی بنام سریکا انرژی واگذار کرده و سهم ایران از درآمد این میدان در یک حساب امانی گذاشته می‌شود.
به گزارش اقتصادسرآمد، Capexfمیدان برای توسعه 585 میلیون دلار در نظر گرفته شد. این میدان دارای دو چاه تولیدی به نام های R1 و R2 است و توانایی تولید روزانه 13.700 BOPD گاز را داشته و می‌تواند 5 درصد از نیاز روزانه انگلستان را تأمین کند.آمریکا میدان مزبور را از تحریم‌های خود، ابتدا تا سال 2018 و بعد تا سال 2021 مستثنی دانسته است، با توجه به این موضوع آیا ایران می‌تواند از این فرصت به نحوی استفاده کرده و نسبت به توسعه میدان برای مقاصد خود بهره ببرد؟ هرچند میزان ذخایر گازی کم و نیمی از آن متعلق به ایران است، اما در شرایط تحریم، جدی گرفتن توسعه این میدان در جغرافیا و آب‌های متعلق به اروپا چه میزان می‌تواند استراتژیک باشد و جایگاه ایران را در بازار انرژی ارتقا دهد؟
کارشناسان بی‌پی معتقدند این میدان ۱۳۵ میلیون بشکه نفت خام و ۸۰۰ میلیون فوت مکعب گاز طبیعی را در خود جای داده است. بنابر آماری دیگر، این میدان توانایی تولید ۱۹۰ میلیون فوت مکعب گاز یا ۵ میلیون متر مکعب در روز را دارد که می‌تواند پنج درصد از نیاز روزانه انگلستان را تأمین کند.
دی ماه سال ۸۴ بود که شرکت بریتیش پترولیوم اعلام کرد تولید و صادرات گاز از بزرگترین میدان توسعه نیافته گاز انگلیس به نام رام آغاز شده که این روند با تحریم ایران به عنوان شریک وی، متوقف شد.
شرکت بریتیش پترولیوم انگلستان و شرکت نیکو (شاخه بین المللی شرکت ملی نفت ایران) در این میدان در حال فعالیت هستند. در پی تحریم صنعت نفت ایران در نوامبر سال ۲۰۱۰ میلادی ( آبان – آذر سال ۸۹ ) از سوی اتحادیه اروپا، تا اکتبر ۲۰۱۴ میلادی ( مهر – آبان سال ۹۳ ) برداشت از این میدان مشترک متوقف شده بود. بریتانیا که نیاز مبرمی به گاز تولیدی از این میدان داشت دست به کار شد؛ در نتیجه تلاش انگلیسی ها در دسامبر ۲۰۱۲ میلادی ( آذر – دی سال ۹۱ ) معاهده ای در جلسه اتحادیه اروپا به تصویب رسید که بر اساس آن ایران در برداشت گاز از این میدان معاف می شد، مشروط به اینکه درآمد حاصل از این برداشت تا زمان لغو تحریم ها در حسابی بلوکه می شد.
در نهایت، در سال 97 دولت آمریکا به شرکت بریتیش پترولیوم و سریکا انرژی برای ادامه فعالیت در میدان گازی رام، که بخشی از سهام آن متعلق به ایران است، مجوز داد و این میدان گازی و فعالیت های مالی مربوط به آن از دایره تحریم های امریکا خارج شد.
محمود خاقانی ، کارشناس انرژی در این خصوص می گوید: اکنون زمان آن فرا رسیده که برنامه کلان انرژی تعریف شود، باید بدانیم که انرژی هسته‌ای در مقایسه با نفت و گاز چند درصد ‏می‌تواند در سبد انرژی دنیا نقش داشته باشد.  در جهان امروز که عصر نفت رو به اتمام است و گاز به عنوان انرژی عبوری از ‏انرژی‌های فسیلی به سمت انرژی‌های نو و دوستدار محیط زیست مطرح است باید در دیپلماسی انرژی تجدیدنظر کنیم و از ‏حوزه‌های مشترک به فوریت بهره‌برداری و برای منافع نسل آینده برنامه‌ریزی کنیم.‏
وی تاکید کرد: زمانی که از سال 1384 به بعد تحریم‌ها را کاغذپاره خواندیم فضا را به نفع رقبا باز گذاشتیم و کشورهای دیگر در شرایط تحریم ایران توانستند اهداف بلندپروازانه‌ای را عملیاتی کنند، به طوری که روسیه چندین خط لوله از آتلانتیک تا دریای سیاه را اجرایی کرده و در روزهایی که ما از بازار بیرون بودیم حضور خود را بشدت پررنگ کند.