طبق آمار نیاز آبی استان‌های تهران و البرز در سال ۱۳۹۷ به میزان  ۱۷۱۱ میلیون مترمکعب پیش‌بینی شد که از این میزان ۵۱ درصد از محل منابع آب زیرزمینی و ۴۹ درصد از محل منابع آب سطحی استحصال گردید که پیش بینی تقریبا دقیقی بودبا توجه به‌ ضریب رشد جمعیت جهت تامین آب شرب استان های تهران و البرز درافق ۱۴۱۰ به میزان ۲۲۷۲ میلیون مترمکعب آب نیاز خواهیم داشت که از این میزان ۴۷ درصد از محل منابع آب زیرزمینی و ۵۳ درصد از محل آب سطحی باید استحصال گردد حجم آبی عظیمی که تامین آن کاری دشوار و سنگین  است . در حال حاضر ابخوانهای استان فوق سالیانه ۱۹۵ میلیون مترمکعب و درافق ۱۴۱۰ مقدار ۵۱۹ میلیون متر مکعب بیلان منفی و اضافه برداشت خواهند داشت که ادامه روند کنونی  نابودی تدریجی آبخوانهای هردو استان را در آینده ای نه چندان دور باعث خواهد شدوخطری جدی برای تامین آینده آب شرب پایتخت و استان همجوار، البرز درسال‌های آتی خواهیم داشت لذا با توجه به آمار و ارقام فوق که تقریبا دقیق و محتمل  می باشد وبا توجه به تغیر شدید اقلیم و کاهش بارندگی حفظ سفرهای آب زیر زمینی برای پایتخت حیاتی می باشد ،چرا که علیرعم سرمایه گذاري عظیم در سدها و آبهای سطحی در صورت تداوم وضعیت موجود وکاهش بارندگی ذخایر زیر زمینی ناجی ما خواهند بود، حفظ سفره های آب زیرزمینی و تعلق آنها به نسل‌های آینده تنها گزینه ما در پیشگیری از بحرانی عظیم که از دو جهت پایتخت را تهدید می کند خواهد بود در کنار کمبود شدید آب شرب تهدید جدی تر پیش رو فرونشست زمین با توجه به برداشت بی رویه آبهای زیر زمینی و فرونشست شدید آن  می باشد خطری که هر روزه در گوشه وکنارشهر شاهد حادثه ای از آن نوع هستیم . رعایت سقف مجاز برداشت تعیین شده از سوی شرکت آب منطقه ای باید  ملاک عمل قرار گرفته و استراتژی شرکت آب و فاضلاب استان تهران حفظ و رعایت این محدوده با دقت ووسواس تمام باشد یادآور می‌شوددر صورت از بین رفتن آبخوانهاامکان بازگشت و تجدیدپذیری  آنها وجود نخواهد داشت. درکنار اجرای طرح‌های تامین آب شرب شامل آب فرار سد لار به تهران و انتقال آب از سد طالقان به سد کرج.طرح‌های کاهش آب بحساب نیامده که متاسفانه بعد از گذشت ۳۰ سال علیرغم هزینه میلیاردها تومان هنوز در رقم ۲۷ تا ۳۹ درصد ثابت مانده که نشان از عدم نظارت جدی در هزینه کرد آن و یا اجرای نادرست میباشدوهمچنین کاهش سرانه مصرف آب  مشترکین و تخصیص اعتبار مناسب و جداگانه برای آن البته  با کنترل و نظارت جدی و بازخواست هزینه کرد تا افق ۱۴۱۰ با هدف جبران اضافه برداشت از منابع آب زیرزمینی (۵۱۹ میلیون مترمکعب) به مرحله اجرا درآید و با باز چرخانی پساب تصفیه خانه های حاصل از فاضلاب و استفاده گسترده از آن برای سایر مصارف غیر شرب ضمن جلوگیری ازاتلاف منابع مالی جهت تولید آب جدید از منابع آب  موجود نیز استفاده بهینه به عمل خواهد آمد و شاید راهکاری برای نجات ابخوان تهران والبرز و جلوگیری از نابودی آن باشد  درعیر اینصورت با توجه به تغیرات اقلیمی گسترده و کاهش بارندگی  و افزایش دما و از دست رفتن ابخوانهای تهران والبرز باید منتطر بحران‌های شدید و فاجعه آفرین کمبود آب و فرونشست شدید  در ده سال آینده برای پایتخت بود .امیدواریم با درایت مسولین و نگاه کارشناسی وبلند مدت  ازاین خطر  بزرگ جلوگیری واین سرمایه ارزشمند و  برای آیندگان حفظ کنیم .