به گزارش اقتصادسرآمد، دولت‌های منطقه‌ای پس از هشت سال گفت‌وگو، با امضای یک توافقنامه چارچوبی توسط هر سه کشور، برای ساخت راه‌آهن که از ازبکستان محصور در خشکی آغاز شده و با عبور از خاک افغانستان، به بنادر پاکستان می‌رسد، گام‌های مشخصی را برمی‌دارند.
 
این پروژه که اولین بار در سال ۲۰۱۷ مطرح شد، به طول ۶۵۰ کیلومتر از مرز ازبکستان در تِرمِذ آغاز شده و از مزار شریف و کابل افغانستان می‌گذرد و تا مرز پاکستان در پاراچنار امتداد می‌یابد و در نقطه مذکور، به شبکه ریلی پاکستان متصل خواهد شد. مقامات پاکستانی متعهد شده‌اند که ریل‌ها را به سمت جنوب تا کراچی تقویت کنند.
 
این پروژه بخش مهمی از تلاش‌های شوکت میرضیایف، رئیس‌جمهور ازبکستان، برای خروج از انزوای جغرافیایی و کاهش وابستگی به مسیر تجاری شمال به بازارهای بین‌المللی از طریق روسیه و جنوب از طریق ایران است.
 
جزئیات بیشتر در مورد این پروژه در روزهای اخیر منتشر شده است.
 
جاسوربک چوریف، معاون وزیر حمل و نقل ازبکستان، در مصاحبه‌ای که از تلویزیون ازبکستان پخش شد، پروژه ترانس افغان را «دومین پروژه زیرساختی مهم استراتژیک» این کشور پس از راه‌آهن چین-قرقیزستان-ازبکستان که سال گذشته افتتاح شد، توصیف کرد. وی گفت که این پروژه ۴.۶ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و تکمیل آن ممکن است حدود پنج سال طول بکشد.
 
وزارت حمل و نقل ازبکستان در اوایل سال جاری، اعلام کرد که ساخت و ساز امسال آغاز خواهد شد.
 
به گفته معاون وزیر حمل و نقل ازبکستان، این پروژه پس از تکمیل، می‌تواند زمان ترانزیت از پاکستان را از ۳۵ روز، به حدود چهار روز کاهش دهد و جریان تجارت را از ۳۰۰ هزار تن که در حال حاضر توسط کامیون‌ها از راه افغانستان حمل می‌شود، در ابتدا به سه میلیون تن افزایش دهد و در فاصله سال‌های ۲۰۳۵ تا ۲۰۴۰، به ۱۵ تا ۲۰ میلیون تن افزایش دهد.
 
چوریف گفت: این توافقنامه، مطالعات مشترک مهندسی و امکان‌سنجی اقتصادی را برای این پروژه فراهم می‌کند که گامی اولیه و بسیار مهم است. وی افزود: «ما مدت‌هاست که برای این کار تلاش کرده و آماده شده‌ایم. توافقنامه چارچوب به همه طرف‌ها فرصت می‌دهد تا گام‌های عملی بردارند.»
 
معاون وزیر حمل و نقل ازبکستان همچنین به چالش‌های پیش روی این پروژه از جمله جغرافیا، اذعان کرد. این پروژه از زمین‌های ناهموار عبور خواهد کرد و نیاز به ساخت بیش از ۳۰۰ پل و پنج تونل دارد که به گفته چوریف، تونل‌های طولانی هستند. امنیت نیز همچنان در افغانستان و پاکستان نگران‌کننده است، اما چوریف گفت که رهبری طالبان افغانستان، تضمین‌های امنیتی ارائه کرده است.
 
وزرای حمل و نقل و زیرساخت‌های سه کشور در مراسمی در کابل در ۱۷ ژوئیه (۲۶ تیر)، توافقنامه چارچوب را امضا کردند که نشان دهنده تقویت روابط گرم میان افغانستان و ازبکستان است.
 
تامین مالی پروژه راه‌آهن افغانستان مانع دیگری است و سه کشور امیدوارند به ترکیبی از منابع ملی، بین‌المللی و خصوصی تکیه کنند. چوریف گفت: «ما قبلا واکنش‌ها، نظرات و تماس‌های تلفنی را دریافت کرده‌ایم. علاقه از قبل نشان داده شده است.»
 
روسیه به شدت از این پروژه حمایت می‌کند و امیدوار است شبکه تجاری شمال-جنوب خود را که کرملین آن را به عنوان وزنه تعادلی در برابر تلاش‌های ایالات متحده، اروپا و چین برای ساخت کریدور میانی می‌بیند، گسترش دهد. خبرگزاری روسی تاس گزارش داد که روسیه و ازبکستان در هشتم آوریل، توافقنامه‌ای برای همکاری در مراحل اولیه این پروژه امضا کردند.
 
روسیه اولین کشور جهان بود که در چهارم ژوئیه، دولت طالبان در افغانستان را به رسمیت شناخت. اما با وجود افزایش روابط دیپلماتیک، ازبک‌ها اعلام کرده‌اند که کاملا آماده نیستند.
 
بر اساس گزارش اویل پرایس، پروژه‌های ریلی دیگری نیز برای افغانستان در دست اجرا است. یک کریدور دیگر از افغانستان از مرز ترکمنستان عبور کرده و در نهایت به سواحل پاکستان می‌رسد. دولت‌های ترکمنستان و قزاقستان در حال پیشبرد این مسیر هستند و دولت قزاقستان در آوریل گزارش داد که ۵۰۰ میلیون دلار برای ساخت این خط تا هرات اختصاص داده است.
 
ایران در حال حاضر، در حال ساخت خطی از مرز خود به هرات است.