به گزارش اقتصادسرآمد، در سال ۱۳۹۳، «راهگزین‌رایانه» پروژه بومی‌سازی کنترل و مانیتورینگ موتورهای شناورهایی با ظرفیت حدود یک هزارو۵۰۰‌تن را آغاز کرد؛ پروژه‌ای که برای اولین بار در کشور انجام شد. پس از سه‌سال تلاش، این پروژه به یک محصول کامل تبدیل و روی یکی از شناورها نصب شد. پس از آن نسخه‌های بعدی این سامانه روی شناورهای دیگر نصب شد. یکی از همین شناورها با نصب تجهیز گفته‌شده، موفق شد ۶۵هزار کیلومتر پیمایش دریایی داشته باشد.
کنترل و مانیتورینگ رانش شناور دریایی فرایندی یکپارچه و هوشمند است که شامل پایش بلادرنگ عملکرد موتورهای دیزل، گیربکس، شافت و پروانه‌ها (ثابت یا قابل‌تنظیم) می‌شود و با هدف بهینه‌سازی مصرف سوخت، افزایش ایمنی عملیاتی و حفظ پایداری حرکت شناور انجام می‌گیرد. در این سامانه، داده‌های کلیدی مانند دور موتور، دمای روغن، فشار هیدرولیک، زاویه پروانه و وضعیت گیربکس به ‌صورت مداوم توسط حسگرها اندازه‌گیری و از طریق کنترل‌گرهای صنعتی پردازش می‌شوند.
اطلاعات پردازش‌شده از طریق واسط‌های گرافیکی مدرن و چندسطحی (اتاق MCR، پل فرماندهی و کنترل محلی) در اختیار اپراتور، مهندس فنی و سامانه‌های مدیریتی قرار می‌گیرد تا امکان تصمیم‌گیری سریع، تشخیص خطا و مداخله به‌موقع فراهم شود. این سامانه‌ها همچنین قابلیت کنترل تطبیقی، تعریف حالات اضطراری و یکپارچه‌سازی با سیستم ناوبری و ارتباطی شناور را نیز دارا هستند.

مقابله با رقبای جهانی در شرایط تحریم
روزنامه دریایی سرآمد در حاشیه نمایشگاه توانمندی‌های دانش‌بنیان اقتصاد دریامحور، با مزدا صدیقی‌مقدم، نایب‌رئیس هیات‌مدیره و سرپرست بخش مکانیک شرکت راهگزین‌رایانه گفت‌وگویی داشت. او درباره چالش‌های رقابتی در حوزه فعالیت این شرکت، اینطور می‌گوید: «رقبای ما شرکت‌های بسیار بزرگی هستند که شاید بیش از یک‌قرن در این حوزه فعالیت دارند. نرم‌افزار و سخت‌افزار آن‌ها انحصاری است و به دلیل تحریم‌ها کارشناسان خود را برای توسعه به ایران نمی‌فرستند و انتظار دارند دسترسی از راه دور به سامانه‌ها بدهیم که با مسائل پدافند غیرعامل، شدنی نیست.»
«صدیقی‌مقدم» به «سرآمد» ادامه داد: «اما سامانه‌هایی که شرکت ما تولید می‌کند ۱۰۰درصد بومی هستند و نرم‌افزار و سخت‌افزار در اختیار خود ماست؛ این یعنی رسوب دانش فنی در کشور و استقلال در فناوری.»

فعالیت در حوزه بانکی و هوشمندسازی
راهگزین‌رایانه همچنان در زمینه اتوماسیون بانکی فعال است و از سال ۱۳۹۸ پروژه «بلوبانک» را برای بانک سامان آغاز کرده و پیمانکار این بانک است. همچنین همکاری‌هایی با همراه اول دارد. به گفته‌ سرپرست بخش مکانیک این شرکت دانش‌بنیان، مدیرعامل شرکت راهگزین‌رایانه علاقه زیادی به هوشمندسازی داشته و قصد دارد محصولاتی مستقل بدون پروژه مشخص تولید کند؛ از جمله ورود به حوزه رباتیک و جرثقیل‌های رباتیکی از اولویت‌های اوست.
در حال حاضر تیم هوش مصنوعی این شرکت بیشتر روی عملیات بانکی تمرکز دارند و شرکت دارای ۲۲۰کارمند است که ۵۰نفر در بخش اتوماسیون صنعتی فعالیت می‌کنند.

از پروژه‌محور تا تولید انبوه
سامانه‌ها به صورت پروژه‌ای و براساس نیاز به این شرکت سفارش داده می‌شوند. هر شناور به یک سامانه کنترل و مانیتورینگ نیاز دارد، بنابراین تولید این شرکت منوط به ساخت مجدد یا طراحی مجدد شناورهاست. «حتی اگر شناورهای موجود از کنترل‌های خارجی استفاده کنند، شرکت ما آماده طراحی مجدد آن‌هاست». این را «صدیقی‌مقدم» اضافه می‌کند.
او در پایان گفت:« هدف ما این است که بخش صنعتی شرکت از حالت پروژه‌محور به محصول‌محور تبدیل شود و دانش فنی داخلی را به تولید پایدار برسانیم.» همچنین توجه به رشد اقتصاد دریامحور، ورود به بازار منطقه‌ای و صادرات فناوری‌های بومی دریایی نیز جزو برنامه‌های آینده این شرکت است.
تجربه جهانی نشان می‌دهد که موفقیت در این حوزه بدون دو عامل «فناوری» و «حکمرانی علمی» ممکن نیست. کشورهایی که توانسته‌اند اقتصاد دریامحور را به رکن توسعه خود تبدیل کنند، عملاً چرخه‌ای را کامل کرده‌اند که از پژوهش‌های پیشرفته اقیانوسی آغاز می‌شود، با سخت‌افزارها و سامانه‌های فناورانه ادامه پیدا می‌کند و به زنجیره ارزش اقتصادی می‌رسد. نتیجه این رویکرد، شکل‌گیری اکوسیستم‌هایی است که در آن صنایع دریایی، دانشگاه‌ها، شرکت‌های دانش‌بنیان و نهادهای سیاستگذار در یک مسیر هم‌افزا حرکت می‌کنند.
در ایران نیز طی سال‌های اخیر توجه به این ظرفیت راهبردی وارد مرحله جدیدی شده است. از تدوین «برنامه ملی توسعه اقتصاد دریامحور» گرفته تا تقویت زنجیره نوآوری در حوزه‌های فراساحل، ساخت شناورهای تخصصی، توسعه سامانه‌های ردیابی و پایش دریایی، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان فعال در فناوری‌های دریایی و تلاش برای ایجاد زیرساخت‌های تحقیقاتی ساحلی و فراساحلی.
این اقدامات، در کنار پروژه‌های صنعتی مانند ساخت سکوهای جدید، توسعه بنادر، بهبود ناوگان حمل‌ونقل دریایی و ورود فناوری‌های نوین به صنایع شیلاتی و انرژی نشان می‌دهد که کشور در حال حرکت به سمت شکل‌دهی یک اقتصاد دریایی مدرن است؛ هرچند فاصله با کشورهای پیشرو همچنان قابل توجه است و نیاز به هماهنگی نهادی، سیاستگذاری یکپارچه و سرمایه‌گذاری هدفمند بیش‌ازپیش احساس می‌شود.