به گزارش اقتصادسرآمد، براساس گزارش‌های منتشرشده؛ آتش‌سوزی در نفتکش کایروس که در مسیر بندر نووروسیسک روسیه در سواحل کفکن، شهرستان کاندیرا از توابع استان کوجاعلی بود، رخ داد. وزارت حمل‌ونقل و زیرساخت ترکیه با اعلام خبر اعزام گروه‌های امداد محل حادثه اعلام کرد: ۲۵سرنشین این کشتی نجات یافته‌اند و حال همه آنان خوب است. در همین حال، اداره کل امور دریایی وزارت حمل‌ونقل و زیرساخت ترکیه اعلام کرد؛ یک نفتکش دیگر به نام ویرات نیز در دریای سیاه بر اثر انفجار دچار آتش‌سوزی شده است. گروه‌های امداد دریایی ترکیه پس از اعزام به محل این حادثه از نجات ۲۰سرنشین این کشتی که گفته می‌شود همگی روس هستند و در سلامتی کامل به‌سر می‌برند، خبر داد.
الهامی آکتاش، استاندار کوجاعلی اظهار داشت: آتش‌سوزی در نفتکش کایروس ادامه دارد و علت آن هنوز مشخص نیست. طبق گزارش‌ها، هر دو کشتی هنوز در آتش هستند. خبرگزاری رویترز در گزارشی در مورد این حادثه اعلام کرد که انفجار ممکن است ناشی از مین بوده باشد. این انفجار در نفتکش ۲۷۵متری کایروس با پرچم گامبیا، در سواحل کفکن-کاندیرا، در حالی‌که از مصر به بندر نووروسکی روسیه در حرکت بود، رخ داد و پس از انفجار، کشتی دچار آتش‌سوزی شد.

توقف بارگیری نفت در دریای سیاه
کنسرسیوم خط لوله کاسپین (سی پی سی) اعلام کرد پس از آسیب قابل توجه به یکی از سکوهای پهلوگیری در پایانه دریای سیاه در اثر حمله اوکراین، عملیاتش را متوقف کرده است. این کنسرسیوم در بیانیه‌ای در مورد یکی از سه قطعه کلیدی تجهیزات صادراتی خود گفت: «عملیات بیشتر از نقطه پهلوگیری شماره ۲ امکان‌پذیر نیست.» کنسرسیوم خط لوله کاسپین عمدتا نفت میدان تنگیز قزاقستان را از طریق روسیه و پایانه دریای سیاه در نووروسیسک صادر می‌کند. سهامداران کنسرسیوم شامل شرکت‌های بزرگ آمریکایی شورون و اکسون موبیل هستند. این کنسرسیوم اعلام کرد که در نتیجه حمله به پایانه نفتی، هیچ کس از کارکنان و پیمانکاران آسیب ندیده است.
براساس گزارش بلومبرگ، در لحظه انفجار، سیستم حفاظت اضطراری خطوط لوله مربوطه را خاموش کرد و گزارش‌های اولیه نشان می‌دهد که هیچ نفتی به دریای سیاه نشت نکرده است. کنسرسیوم خط لوله کاسپین اعلام کرد: «پس از رفع تهدیدات ناشی از قایق‌ها و پهپادهای بدون سرنشین، حمل و نقل در این پایانه، مطابق با قوانین تعیین شده انجام خواهد شد.» وزیر انرژی قزاقستان حمله به «زیرساخت‌های حیاتی صرفا غیرنظامی» را «غیرقابل قبول» خواند و افزود که این حمله طرحی را برای تغییر مسیر صادرات نفت به مسیرهای جایگزین فعال کرده است. در این بیانیه آمده است: «سیستم خط لوله سی پی سی، یک پروژه انرژی بین‌المللی است و هرگونه ضربه شدید به تاسیسات آن، خطرات مستقیمی را برای امنیت انرژی جهانی ایجاد می‌کند و به منافع اقتصادی شرکت‌کنندگان کنسرسیوم، از جمله جمهوری قزاقستان، آسیب قابل توجهی وارد می‌کند.» این اتفاق اندکی پس از آن رخ داد که دو نفتکش در سواحل ترکیه در دریای سیاه هدف حمله قرار گرفتند؛ حمله‌ای که اوکراین مسئولیت آن را بر عهده گرفته است.

رسانه‌های بین‌المللی چه گفتند؟
خبرها و گزارش‌های متعددی از سوی رسانه‌های بین‌المللی درباره حادثه آتش‌سوزی و انفجار دونفتکش عضو ناوگان سایه روسیه منتشر شده است. خبرگزاری رویترز درباره این حادثه گزارش داد که انفجارها دوکشتی از ناوگان سایه روسیه را هدف قرار داد و عملیات نجات برای خدمه آغاز شد. رویترز به نقل از وزارت حمل‌ونقل ترکیه، «تأثیر خارجی» را تأیید و به حملات احتمالی پهپادهای بدون سرنشین اشاره کرد.
خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ نیز در گزارش خود توصیف کرد که کایروس در حال غرق‌شدن است و ویرات دود می‌کند. این خبرگزاری بر سابقه حمل نفت روسی این کشتی‌ها تأکید و به خطرات مین‌های شناور در دریای سیاه اشاره کرد که از زمان جنگ اوکراین افزایش یافته است. همچنین یورونیوز گزارش داد که هر دوکشتی تحت تحریم‌های بین‌المللی بودند و بخشی از ناوگان سایه مسکو برای دور زدن محدودیت‌ها هستند. این رسانه به تهدید زیست‌محیطی و درآمد میلیاردی روسیه از این ناوگان اشاره کرد.
آسوشیتدپرس نیز به نقل از مقامات ترکیه‌ای، علت احتمالی را مین، پهپاد یا موشک عنوان و به حملات موفق اوکراین علیه کشتی‌های روسی در شمال دریای سیاه اشاره کرد. همچنین یورواینفورم از رسانه‌های اوکراینی آن حادثه را «انفجارهای مرموز» توصیف و به سابقه انفجارهای مشابه در سال ۲۰۲۵ علیه کشتی‌های مرتبط با روسیه اشاره کرد که اغلب به مین‌های جنگی نسبت داده می‌شود.
براساس داده‌های شرکت LSEG، هر دونفتکش کایروس و ویرات در فهرست کشتی‌هایی قرار دارند که مشمول تحریم‌های اعمال‌شده علیه روسیه پس از حمله تمام‌عیار آن به اوکراین در سال ۲۰۲۲ هستند. آژانس کشتیرانی تریبکا اعلام کرد که کایروس در زمان وقوع حادثه تحت پرچم گامبیا در حال حرکت بود و بارگیری نداشته‌(در حال حرکت با آب توازن بوده است). این آژانس گفت: گزارش‌ها حاکی از آن است که کشتی ممکن است با یک مین برخورد کرده و در خطر غرق‌شدن باشد و افزود که یدک‌کش‌های نجات و گارد ساحلی برای کمک اعزام شده‌اند.

علل احتمالی حادثه برای نفتکش‌های روسی
این انفجارها در چارچوب جنگ روسیه علیه اوکراین رخ می‌ده؛ جایی که دریای سیاه به کانون تنش‌های دریایی تبدیل شده است. ناوگان سایه روسیه-شامل صدها کشتی قدیمی با پرچم‌های ثالث و مالکیت‌های پنهان- برای صادرات نفت مسکو به بازارهایی مانند چین و هند حیاتی است و میلیاردها دلار درآمد برای کرملین فراهم می‌کند، علی‌رغم تحریم‌های G۷ که سقف قیمت نفت روسی را ۶۰دلار در هر بشکه تعیین کرده‌اند. طبق پایگاه داده OpenSanctions، این ناوگان نه‌تنها تحریم‌ها را دور می‌زند، بلکه تهدید زیست‌محیطی جدی ایجاد می‌کند.
بررسی اخبار و گزارش‌ها نشان می‌دهد که از زمان حمله روسیه به اوکراین در ۲۰۲۲، هزاران مین جنگی در دریای سیاه رها شده و شناور هستند. نیروی دریایی اسپانیا هشدارهای مداوم صادر کرده و این مین‌ها عامل اصلی انفجارهای مشابه در سال‌های اخیر بوده‌اند. کارشناسان بلومبرگ این را محتمل‌ترین علت می‌دانند، زیرا هر دوحادثه در منطقه‌ای پرترافیک و نزدیک به مسیرهای جنگی رخ داده است.
مقامات ترکیه‌ای به «تأثیر خارجی» اشاره کرده‌اند و وزیر حمل‌ونقل عبدالقادر اورلوغلو احتمال حمله پهپادهای دریایی (USV)  اوکراین را مطرح کرد. اوکراین با پهپادهای انفجاری علیه ناوگان روسی در شمال دریای سیاه، موفق عمل کرده و این بار ممکن است دامنه عملیات را گسترش داده باشد. منابع روسی مانند خبرگزاری تاس ادعا می‌کنند این حملات توسط اوکراین (با حمایت بریتانیا) برای اختلال در صادرات نفت روسیه انجام شده، به‌ویژه در حالی‌که کی‌یف تحت فشار مذاکرات صلح قرار دارد. این سناریو با سابقه انفجارهای مرموز در اوایل ۲۰۲۵ علیه کشتی‌های روسی همخوانی دارد.
این رویدادها صادرات نفت روسیه (حدود ۷میلیون بشکه در روز) را تهدید می‌کند که ۴۰درصد بودجه نظامی مسکو را تأمین می‌کند. تحلیلگران AP و Euronews معتقدند چنین حملاتی بخشی از استراتژی غرب و اوکراین برای فشار اقتصادی بر روسیه است؛ بدون ورود مستقیم به درگیری. بااین‌حال، روسیه آن را «تروریسم» می‌خواند و ممکن است به تشدید تنش‌ها منجر شود. تهدید زیست‌محیطی- نشت احتمالی نفت- نیز می‌تواند روابط ترکیه با روسیه را پیچیده کند، زیرا آنکارا متعادل‌کننده‌ای در منطقه است.
در مجموع، این حادثه نشان‌دهنده شکنندگی ناوگان سایه روسیه در برابر خطرات جنگی است و می‌تواند بر قیمت جهانی نفت تأثیر بگذارد. تحقیقات ترکیه کلیدی خواهد بود تا علت دقیق مشخص شود، اما دریای سیاه همچنان منطقه‌ای پرریسک برای تجارت روس‌ها باقی می‌ماند. هنوز شواهد قطعی درباره عامل وقوع منتشر نشده و باید از نتیجه‌گیری شتاب‌زده پرهیز کرد، اما روند و پیشینه حوادث مشابه نشان می‌دهد که احتمال دست‌داشتن بازیگران مختلف (اعم از گروه‌های سازمان‌یافته یا مین‌های متروکه) وجود دارد و پیامدهای سیاسی، اقتصادی و محیط‌زیستی آن می‌تواند فراتر از مقیاس این دوکشتی باشد.