عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران می‌گوید فراموش کردن بخشی از بازار و کشورها و اصرار به تعامل صرفا با چند کشور خاص، برای تجارت خارجی کشور یک تهدید به شمار می‌رود.به گزارش اقتصادسرآمد، عباس آرگون به ایسنا، اظهار کرد: امروز در آسیا و در میان کشورهای منطقه و همسایه، ظرفیت‌های بسیار بالایی برای تعامل و تجارت خارجی وجود دارد و با توجه به سابقه همکاری‌ها و نزدیکی‌های سیاسی، می‌توان انتظار داشت که امکان بهره برداری از بازار این کشورها چه برای صادرات و چه برای واردات نیازهای داخلی فراهم شود.وی با اشاره به توافقات تجاری منطقه‌ای نهایی شده در هفته‌های گذشته، بیان کرد: چه توافق تجارت ترجیحی با پاکستان و چه تجارت آزاد با اوراسیا هر یک در سطوح مختلف می‌توانند برای ما گره گشا و مثبت باشند و قطعا ظرفیت خوبی در این دو طرف وجود دارد. البته این توقع که مثلا پاکستان توان پاسخ دادن به نیازهای اقتصاد ما را دارد درست نیست و باید هر کشوری را بر اساس ظرفیت‌های داخلی آن ارزیابی کرد. اوراسیا نیز از کشورهایی تشکیل شده که هم جمعیت زیادی دارند و هم بازاری خوب برای کالاهای ایرانی به شمار می‌روند اما اینکه ما چگونه از این ظرفیت استفاده کنیم تا حد زیادی به توانایی داخلی‌مان و تصمیماتی که می‌گیریم بستگی دارد.عضو اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه مشکلات مربوط به تحریم در تجارت ما حتی با کشورهای منطقه نیز تاثیر دارد، توضیح داد: یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی که باید به آن توجه داشته باشیم، نحوه حضور در بازارهای بین المللی است. هرچند ما می‌توانیم که با کشورهایی ارتباطات سیاسی قوی داریم، تجارت گسترده نیز داشته باشیم اما در واقع در تجارت محدود شدن به یک یا چند کشور یا کشورهای منطقه درست نیست، زیرا آسیب پذیری ما را بالا می‌برد و دستمان را از بسیاری از بازارهای دور می‌کند.آرگون ادامه داد: آنچه که در روزهای گذشته در رابطه با چین رخ داد به خوبی لزوم تغییر جهت در این حوزه را نشان می‌دهد. چین کشوری است که چه از نظر سیاسی و چه از نظر اقتصادی بارها علاقه نشان داده که با ما همکاری کند اما در عین حال منافع خود را نیز دنبال می‌کند. اگر ما در بازارهای مختلف حضور فعال داشته باشیم آنگاه با اتفاقات مختلف احساس خطر یا تهدید نمی‌کنیم و در واقع سایر کشورها باید برای حضور در بازار ما و تجارت با ایران رقابت کنند. با کنار رفتن محدودیت‌ها، قطعا امکان حضور در بازارهای مختلف وجود دارد و از سوی دیگر با تغییر جهت در سیاست‌های صادراتی می‌توان به حضور در بازارهای مختلف از جمله بازار منطقه و کشورهایی مانند اوراسیا امیدوار بود.