گروه اقتصاد – زهرا عسکری- علی‌اصغر عنابستانی، نماینده سبزوار و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس به اقتصاد سرآمد گفت: اگر قرار است در برنامه هفتم توسعه کشور، کار جدی کنیم این است که به سمت کوچک‌سازی واقعی دولت برویم. بخش عمده تورم در کشور ناشی از کسری ساختاری بودجه است. ساختار نظام ما کسری بودجه دارد، چون همیشه هزینه‌ها بیشتر از درآمد است. راهش این است که هزینه را کم کرده و درآمد را زیاد کنیم.
وی تصریح کرد: درآمد نباید از نفت زیاد شود، چون نفت خودش تورم می‌آورد و پول بیرون به داخل آورده می‌شود. اقتصاد مقاومتی و درآمد داخلی یعنی اقتصاد درون‌زا. اکنون دولت به شدت گران اداره می‌شود و یکی از عوامل تاثیرگذار در تورم همین موضوع است. به طور مثال، در بودجه 1402 مبلغ 1800 میلیارد تومان پول، غیر از موارد عمرانی برای وزارت ورزش گذاشته‌ایم. 1400 میلیارد تومان آن حقوق است و فقط 400 میلیارد تومان به ورزش می‌رسد. اگر این حقوق به کارمندان داده نشود به ورزش اختصاص پیدا می‌کند. اصلاً به ورزش هم که ندهیم 1400 میلیارد تومان از کسری بودجه کم کرده‌ایم. حالا همین گفته‌ها را در ساختار وزارتخانه‌های دیگر ببرید تا اثرات مثبت آن را ببینید. اینکه رهبر انقلاب می‌گویند کار را مردمی کنید، نگاهمان در ساختار اداره جامعه باید مردمی شود. 
عنابستانی در پایان خاطرنشان کرد: کوچک کردن دولت به معنی بریدن دست و پای دولت نیست، بلکه منظور این است که دولت را لاغر کنیم. از این‌رو، تمام وزارتخانه‌ها قابلیت لاغر شدن را دارند.
نماینده سبزوار در ادامه بیان کرد: این کوچک‌سازی‌ها، هزینه های دولت را کم کرده و تورم را کاهش می‌دهد. اصل تورم امروز مربوط به ناترازی بودجه است. کارها از بین نمی‌روند فقط اداره دولتی از بین می‌رود، پس کسی بیکار نمی‌شود. سالیانه در بودجه هزاران میلیارد پول برای نگهداری سالن‌های ورزشی گذاشته می‌شود. آب و برق و گاز و تعمیرات... خب چرا این را به فدراسیون‌ها نمی‌دهیم که خودشان نگه دارند؟ چرا استادیوم آزادی را نمی‌دهیم؟ چون دولت با این کار میخواهد قدرت داشته باشد.
چندی پیش، نمایندگان مجلس با 54 درصد آرا به دو فوریت تفکیک وزارت صمت و تشکیل وزارت بازرگانی رای مثبت دادند.
عنابستانی به عنوان یکی از مخالفان این لایحه می گوید: بازرگانی و تولید اصلاً قابل تفکیک از یکدیگر نیستند و تجارت و تولید به یکدیگر وصل هستند. تولید یک زنجیره است که اول تامین مواد اولیه تولید است و وسط زنجیره، خود تولید و انتها، بازار تولید است. زنجیره‌ای که از ابتدا تا انتها تجارت است. این‌ها از هم قابل تفکیک نیستند و کسانی که در دهه گذشته، در اندیشه تلفیق این‌ها بودند درست فکر می‌کردند.
وی افزود: دوستان‌مان در اجرا در وزارت صمت، تولید را خیلی بزرگ دیدند و تجارت را از بین بردند. در 10 سال گذشته در کشور به مقوله توسعه تجارت و بازرگانی در کشور اصلاً پرداخته نشده است، چون وزرای صمت، وزرای صنایع بودند نه وزرای صنعت، معدن و تجارت و با نگاه صنعتی و معدنی به موضوع نگاه کردند نه نگاه تجاری.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس تصریح کرد: در زنجیره تولید، دو برابر تولید، «تجارت» است. اگر به این موضوع توجه می‌کردیم، نیاز به این فکر که بخواهیم دوباره وزارتخانه را جدا کنیم نبود. ما یک دهم تولید هم به تجارت توجه نکرده‌ایم و تجارت از بین رفت و ساختار و رونقش را از دست داد و باعث شد تولید هم لطمه بخورد.
نماینده سبزوار اظهار داشت: در بسیاری از کشورهای صنعتی دنیا مثل آمریکا، وزارتی به نام وزارت صنعت و معدن وجود ندارد، ولی وزارت تجارت دارند. اگر تجارت به درستی انجام شود و مواد اولیه و باز فروش صنعت به درستی تامین شود، صنعت نیاز به حمایت ما و ساختار حکمرانی و وزارت و تشکیلات حکومتی ندارد. ریگان، رییس جمهور سابق آمریکا دستوری دارد و گفت هچ مقام دولتی حق دخالت در صنعت را ندارد. که حرف درستی بود. واقعاً وزارت صنایع و معادن بعد از تصویب این لایحه قرار است چکار کند؟ وقتی تجارت داخلی و خارجی جدا شد و به وزارتخانه دیگری منتقل شد، حالا این وزارتخانه قصد دارد مجوز صنعتی تولید کند؟ خب سامانه صدور مجوزها و اصناف خودشان صادر می‌کنند.
عنابستانی یادآور شد: هرکاری که در حوزه حمایت از صنعت بکنیم، وجه تجاری دارد. ما در حال خراب کردن تمرکز هستیم. اتفاقاً الان دولت باید برای کوچک شدن، وزارت صنایع و معادن را منحل کند. یک سازمان صنایع در سال 42 در دوره پهلوی درست شده که همان باید نگه داشته شود تا حواسش به امور باشد و همین کافی است. این سازمان همان ایدرو یا گسترش نوسازی صنایع است که الان به شدت ضعیف شده است و دیگر به آن توجهی نکرده‌اند. کارش این بوده که صنعت، مریضی را پیدا کند و کمک کرده و بلندش کند. یعنی کنار صنعت قرار می‌گرفت نه اینکه صنعت را بگیرد. ایدرو وقتی می‌بیند صنعتی از جنس های‌تک و دانش بنیان است، ولی برای شروع جذابیتی برای بخش خصوصی ندارد، کنار بخش خصوصی می‌نشیند و جذابیت ایجاد می‌کند. 
وی گفت: الان در صنایع بزرگ مملکت باید هر جا دولت دخالت دارد، کنار برود. در خودروسازی و فولاد و پتروشیمی باید از تصدی‌گری کناره‌گیری کند. به نظر من، دولت باید صنعت را رها کرده و به تجارت بپردازد. وظیفه دولت کمک به تامین مواد اولیه صنعت است که این تجارت است. و وظیفه بعدی دولت، تامین و تنظیم بازار صنعت در داخل و خارج است که این هم تجارت است. درستش این است که ما یک وزارت تجارت و بازرگانی بزرگ و قوی با همه خصوصیات داشته باشیم و صنعت را هم به مردم واگذار کنیم. اگر در نگاه اصلاحی به موضوع نگاه کنیم، تعداد زیادی از وزارتخانه‌ها اگر نباشند هیچ اتفاقی در کشور نمی‌افتد.
 من بحث انحلال را جدی دنبال می‌کنم و نامه‌ای به رییس جمهور می‌نویسم که پنج، شش وزارتخانه باید منحل شوند. یکی از وزارت خانه‌هایی که باید منحل شود، وزارت ورزش است. وزارت ورزش در حال حاضر سه کار انجام می‌دهد. اول از سالن‌های ورزشی نگهداری می‌کند، دوم سالن‌های ورزشی جدید را می‌سازد و سوم گاهی مسابقه ملی و المپیکی برگزار می‌کند. بقیه کارها را فدراسیون‌ها انجام می‌دهند. اداره ورزش در کشور توسط فدراسیون‌ها و کمیته ملی المپیک است که این دو بخش خصوصی و مردمی هستند. دولت باید در حد یک اداره کوچک به نام اداره سیاست‌گذاری ورزش در ریاست جمهوری کوچک شود.