رژیم صهیونیستی به دنبال قطع مرز اردن و سوریه است!
​​​​​​​گروه بین‌الملل- رضا رضایی- مداخله نظامی خطرناک اسرائیل در جنوب سوریه، توجهات را دوباره به پروژه جنجالی «کریدور داوود» صهیونیستی جلب کرده است؛ پروژه‌ای که تمامیت‌ارضی این کشور جنگ‌زده را در بحبوحه تنش‌های فزاینده غرب‌آسیا، تهدید می‌کند. اخیرا منطقه سویدا در جنوب سوریه شاهد درگیری‌های قومی بین دروزی‌ها، اقلیت قومی-مذهبی عرب‌زبان و شاخه‌ای از اسلام و قبایل بادیه‌نشین بود که صدها کشته و زخمی برجای گذاشت. سویدا تنها منطقه دروزی‌نشین سوریه است که اعراب سنی اکثریت آن را تشکیل می‌دهند. باوجود تنش‌های فزاینده در منطقه، ترکیه متعهد شده است که برای جلوگیری از تجزیه بیشتر سوریه مداخله کند؛ اقدامی که به عنوان پیامی به سیاست‌های توسعه‌طلبانه اسرائیل تلقی می‌شود.
به گزارش روزنامه اقتصاد سرآمد، براساس گزارشی که وبسایت تی‌آرتی‌گلوبال ترکیه منتشر کرده است؛ پروژه موسوم به «دالان داوود» بخشی از طرح‌های بزرگ‌تر اسرائیل در منطقه است. طبق برنامه، این کریدور به اسرائیل اجازه می‌دهد تا بدون مانع از بلندی‌های اشغالی جولان به سویدا و تا پایگاه آمریکایی التنف و دیرالزور به منطقه تحت کنترل گروه‌های کردی مورد حمایت آمریکا در شمال‌شرقی سوریه، متصل شود. اسرائیل پیش‌بینی می‌کند که این کریدور حتی می‌تواند به دولت خودمختار اقلیم کردستان عراق در شمال عراق و همسایگی ترکیه و ایران برسد.
سامی العریان، یک چهره برجسته دانشگاهی فلسطینی و مدیر مرکز اسلام و امور جهانی در دانشگاه صباح‌الدین زعیم استانبول می‌گوید: «پروژه دالان داوود تلاشی از سوی اسرائیل برای تثبیت هژمونی خود بر خاورمیانه است.» او با اشاره به دونقطه عطف مهم در تاریخ اسرائیل می‌گوید: «این رویایی است که آن‌ها از زمان آغاز پروژه صهیونیستی با تئودور هرتزل و به‌ویژه از زمان جنگ‌۱۹۶۷، در تلاش برای دستیابی به آن بوده‌اند.»
تئودور هرتزل، روزنامه‌نگار اتریشی-مجارستانی، بنیان‌گذار جنبش صهیونیسم در اواخر دهه۱۸۹۰ است. جنگ۱۹۶۷ یا جنگ 6روزه، پیروزی قابل‌توجه اسرائیل بر چهار کشور عربی بود که به تل‌آویو اجازه داد کرانه باختری، غزه و بلندی‌های جولان سوریه را که جمعیت قابل‌توجهی از دروزی‌ها در آن زندگی می‌کنند، به‌طور غیرقانونی اشغال کند. کارشناسان همچنین ارتباط مفهومی بین کریدور داوود و اسرائیل بزرگ می‌بینند که از رود نیل تا فرات امتداد دارد. ایده اسرائیل کتاب مقدس رسما توسط شرکای ائتلافی افراطی نتانیاهو پذیرفته شده و اغلب به عنوان توجیهی برای سیاست‌های توسعه‌طلبانه تل‌آویو مورد استفاده قرار گرفته است.

استراتژی تفرقه بینداز و حکومت کن
به باور کارشناسان، کریدور داوود تلاشی برای اتصال بلندی‌های جولان که به‌طور غیرقانونی اشغال شده‌اند، به منطقه کردستان عراق از طریق جنوب سوریه است. اسرائیلی‌ها با سوءاستفاده ابزاری از این کریدور و از طریق سایر ابزارهای سیاسی و نظامی، می‌خواهند سوریه را به گروه‌های عرب سنی، علوی، کرد و دروزی در سراسر کشور تقسیم کنند. العریان می‌گوید، دولت صهیونیستی با تشکیل اتحاد با اقلیت‌هایی مانند دروزی‌ها در سوریه و مارونی‌ها، یک جمعیت مسیحی-لبنانی که در گذشته با اسرائیل متحد شده بود، قصد دارد از گسل‌های قومی و مذهبی برای تجزیه خاورمیانه به بخش‌های بیشتر استفاده کند. البته این دستور کار اسرائیل یک خیال واهی است که نمی‌تواند موفق شود.
دولت نتانیاهو به نام حمایت از دروزی‌ها که حضور قابل‌توجهی در اسرائیل نیز دارند، نه‌تنها قبایل بادیه‌نشین اطراف سویدا، بلکه وزارت دفاع دولت مرکزی در دمشق را هم بمباران کرد. نتانیاهو همچنین جنوب سوریه را منطقه غیرنظامی اعلام کرد که نشانه‌های روشنی از ادعای تل‌آویو برای کنترل این منطقه به منظور دسترسی به پایگاه التنف آمریکاست که از طریق آن می‌تواند با دیرالزور، تحت کنترل گروه کردی تحت حمایت آمریکا، ارتباط برقرار کند. البته تحت فشارهای بین‌المللی، اسرائیل و سوریه به آتش‌بس شکننده‌ای در سویدا دست یافتند، زیرا نیروهای دولت مرکزی از منطقه عقب‌نشینی کردند و این منطقه عملاً تحت کنترل دروزی‌ها قرار گرفت.

تلاش برای قطع مرز اردن و سوریه
در بحبوحه تنش‌های فزاینده منطقه‌ای، هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه، اسرائیل را به برنامه‌ریزی برای تجزیه سوریه متهم و تهدید کرد که برای محافظت از تمامیت‌ارضی این کشور مداخله خواهد کرد. اگرچه فیدان مستقیماً به موضوع موسوم به «کریدور داوود» اشاره نکرد، اما این موضوع مدت‌هاست که نگرانی فزاینده‌ای را در آنکارا ایجاد کرده است. عمر الحریری، روزنامه‌نگار سوری ساکن درعا که جنگ داخلی، تغییر رژیم در دمشق و حملات اسرائیل را تجربه کرده، طرز فکری مشابه فیدان دارد. الحریری می‌گوید: «اقدامات اسرائیل به وضوح نشان‌دهنده یک راهبرد پایدار با هدف دامن زدن به هرج‌و‌مرج داخلی و جلوگیری از ظهور یک کشور با ثبات و مرفه در سوریه است. رفتار اسرائیل در قبال سوریه به معنای قلدری است که با سکوت جامعه بین‌المللی در قبال اقداماتش در غزه، جسورتر شده است.»
درعا، زادگاه الحریری، در آغاز جنگ داخلی در سال۲۰۱۱ مرکز مخالفان اسد بود و اکنون به دلیل قرار گرفتن در مسیر مستقیم کریدور داوود، هدف حملات هوایی اسرائیل قرار گرفته است. اسرائیلی‌ها اکنون در غرب درعا و در منطقه یرموک در مرز بین سوریه، بلندی‌های جولان و اردن حضور دارند. این تحلیلگر ساکن درعا با اشاره به اردن و سوریه می‌گوید: «در مورد کریدور داوود، نقشه‌های موجود نشان می‌دهد که مرز سوریه و اردن احتمالاً قطع خواهد شد که می‌تواند یک تحول بسیار خطرناک باشد که حاکمیت و ثبات هر د کشور را تهدید می‌کند.»
اسرائیل به عنوان دولت صهیونیستی مبتنی بر ناسیونالیسم یهودی، مدت‌هاست که تلاش می‌کند کشورهای عربی را تضعیف و بی‌ثبات کند. پیش از این، اسرائیل کاتز، وزیر دفاع راست‌گرای اسرائیل، از «سوریه فدرالی که شامل مناطق خودمختار مختلف باشد» حمایت می‌کرد که به عنوان رویکردی برای یک دولت ضعیف تلقی می‌شد. تام باراک، فرستاده آمریکا به سوریه، اخیراً این دیدگاه را تأیید کرده و می‌گوید: دولت نتانیاهو قصد دارد این کشور جنگ‌زده را تکه‌تکه کند، زیرا دولت-ملت‌های قوی با منافع اسرائیل همسو نیستند.
الحریری می‌گوید: «اسرائیل همچنین از این کریدور برای القای این روایت استفاده می‌کند که حرکتش از طریق سویدا یا شرق سوریه با انگیزه محافظت از اقلیت‌ها یا برخورداری از حمایت محلی صورت می‌گیرد. این ادعاها دروغ هستند و عمداً با هدف ایجاد تفرقه بین سوری‌ها انجام می‌شوند؛ تفرقه‌هایی که در نهایت در راستای منافع اسرائیل است. این روایت خاص خطرناک است، همانطور که وقایع اخیر در سویدا به وضوح نشان داده است. زیرا از حساسیت‌های هویتی و اجتماعی برای خدمت به اهداف راهبردی اسرائیل سوءاستفاده می‌کند.»

اسرائیل به درعا حمله خواهد کرد؟
الحریری معتقد است که حمله زمینی اسرائیل به درعا، منطقه‌ای پرجمعیت و محل سکونت بیش از یک‌و‌نیم میلیون نفر، با «مقاومت طولانی روبه‌رو خواهد شد. او بر پیوندهای قوی قبیله‌ای و اجتماعی این منطقه با کشور همسایه، اردن، تأکید دارد. به این معنی که هرگونه تلاش اسرائیل برای اشغال این منطقه، خطر شعله‌ورشدن یک درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر را به همراه خواهد داشت. در واقع، اگر چنین حمله‌ای از سوی اسرائیل رخ دهد، منجربه جنگی طولانی و خشونت‌آمیز خواهد شد که می‌تواند سال‌ها ادامه داشته باشد و در سراسر منطقه گسترش یابد. اسرائیل آماده مقابله با چنین مسئله جدی نیست. به گفته الحریری، اشغال جنوب سوریه توسط اسرائیل همچنین به معنای قطع ارتباط این کشور عربی با اردن و خلیج‌فارس و قطع مسیر زمینی بین ترکیه و کشورهای خلیج‌فارس خواهد بود که این امر پیامدهای جدی فراتر از سوریه خواهد داشت.