مشکلات مبتلابه ما عموماً مزمن و چنين به نظر مي آيد كه حل ناشدنی هستند ، نگارنده سراغ ندارد درسالهای اخیر حتی یک مشکل بزرگ ما مثل بیکاری ، تورم ، بالا رفتن سن ازدواج ، مهاجرت نخبگان ، فساد اداری و غیره بطور نسبی حل شده باشد . اگرچه فرسایشی شدن مشکلات کهنه ناشی از علل و عوامل متعددی است اما بخش مهمی از این معضل  ناشی از همین نگاه ساده بعضی از تصمیم سازان کشور به ريشه و علل مشکلات است . 
البته عادت تک عاملی بودن بعضی از مسئولان صرفاً از سر ناآگاهي نيست ، بلكه مفری برای فرار از واقعیاتی است که به زبان آوردن آنها زهره شیر میخواهد . 
مثلاً در قضیه اخیر رقص و آواز دانش آموزان چند مدرسه با آهنگ یک خواننده لوس آنجلسی، وزیر آموزش و پرورش کل قضیه را به توطئه دشمن ارجاع و با یک عملیات پيچيده اطلاعاتی خفن سه مدیر مدرسه بعنوان عوامل اصلی توطئه شناسائی و با دراز کردن آنها الحمدالله کل مشکل حل شد !!!! و برای جلوگیری از تکرار آن بر گسترش اقامه نماز در مدارس تاکید شد . با اين شيوه تشخيص درد و نسخه اَي كه برای درمان آن تجویز شد ، طبیعی است که هیچ نیازی به یک تحقیق علمی براي براي بررسي علل ريشه هاي آن وجود ندارد . 
خيلی بعید است که وزیر آموزش و پرورش به حرف خود باور داشته باشد كه فقط يك عامل موجب بروز اين مشكل شده و اگر واقعاً باور داشته باشد  ، مشكل شماره يك ديگر رفتار دانش آموزان نيست ، مشكل اصلي اينجا درك بيش از ساده عاليترين مقام آموزش و  پرورش كشور از عملكرد و پيچيدگهاي سيستم تحت مديريت اوست ، كه نهايتاً آش را جاش به ناكجا آباد می برد.