مشاور فدراسیون نفت گفت: با امریکا سرشاخیم و مسیر خروج نفت و ورود پول ما را بسته‌اند، هرچند هنوز کامل موفق نشده‌اند زیرا فعلا ما امکان صادرات یک میلیون بشکه نفت در روز را داریم و پول را هم به صورت مبادلات پایاپای تا حدی برمی‌گردانیم بنابراین چالش داریم ولی نه اینکه کاملا مسدود باشیم.به گزارش اقتصادسرآمد، نصرت‌الله سیفی درباره چالش‌های پیش روی صنعت نفت با توجه به کمبود سرمایه‌گذاری و تداوم تحریم‌ها اظهار داشت: در صنعت نفت می‌دانیم کدام میادین مشکل دارند، افت فشار چاه‌ها در چه وضعیتی هستند، می‌دانیم چه روش‌هایی برای بازپروری مخازن و تولید بیشتر و جلوگیری از افت تولید نیاز داریم، اما واقعیت این است که سرمایه نداریم و این نبود سرمایه در نفت باید آنالیز شود، برای رسیدن به چرایی این موضوع جدای مسائل بین‌الملل باید بدانیم چگونه مصرف می‌کنیم.  وی افزود: ما هم در تولید و هم مصرف اسراف‌کاریم، اگر بخواهیم مازاد تولید و مصرف داشته باشیم تا بتوانیم صادر هم بکنیم باز هم باید به همین مسئله مصرف بهینه بپردازیم، کما اینکه زنگ خطر آن زمستان سال گذشته و امسال در حوزه برق و گاز به صدا در آمد، بعبارت دیگر فعلا هیچ مازادی نداریم.مشاور فدراسیون نفت گفت: در وهله اول باید مازاد را ایجاد کنیم و برای این موضوع یا باید تولید را بالا ببریم و یا مصرف را کم کنیم، ما راه‌های افزایش تولید را بلد هستیم، می‌دانیم میادین چه وضعیتی دارند و  کجا باید چاه احداث کنیم، روش‌های بازآفرینی چاه‌ها و EOR و IOR را بلدیم، خوشبختانه نیروی انسانی و ماشین‌آلات حفاری هم داریم اما باید تامین مالی کنیم یکی از راه‌ها این است که اوراق قرضه چاپ کنیم، یکی از روش‌ها هم استفاده از صندوق ذخیره ارزی و مسیر دیگر جذب سرمایه خارجی است. اما در موضوع اوراق قرضه در کشوری زندگی می‌کنیم که بورس سرمایه اجتماعی خود را از دست داده هم اکنون اگر شرکت نفت هم اوراق قرضه چاپ کند احتمال اینکه خریداری وجود نداشته باشد زیاد است کما اینکه استقبال هم نشد در حالی که چند سال گذشته این کار انجام و در اولین مرحله 500 میلیون یورو فروش رفت، اما چون بدعهدی صورت گرفت ادامه پیدا نکرد، یعنی خودمان مسیر را بستیم. مشاور کمیسیون انرژی اتاق ایران ادامه داد: در حوزه استفاده از حساب ذخیره ارزی هم در قالب ماده 12 قانون رفع موانع تولید برخی میادین نفتی و فازهای پارس‌جنوبی را پیش می‌بریم اما صندوق به خاطر کاهش درآمد ارزی ضعیف شده، به لحاظ جذب سرمایه بین‌الملل هم به خاطر اینکه ریسک سرمایه‌گذاری در کشور ما بالا است عملا کسی سرمایه‌گذاری نمی‌کند، زیرا سرمایه جایی می‌رود که امنیت و برگشت آن تضمین شود، یا اینکه باید سود بالایی بدهیم که در این صورت هزینه‌ها بالا رفته و پروژه‌ها از اقتصادی بودن می‌افتند.