اقتصادجامعه - گویی مردم ایران به خرداد پرحادثه عادت کرده‌اند، خردادی که با تورق تاریخ به روزهای خاصی از آن می‌رسیم. اما خرداد امسال با حادثه متروپل دردناک شده است. ظهر دوم خرداد بود که بخشی از ساختمان متروپل شهر آبادان شهری که جای‌جای آن زخم خورده هشت سال جنگ تحمیلی است، فرو ریخت و عده‌ای هم‌وطن همراه آهن، میلگرد و بتن و سیمان درهم تنیده شدند.
تا اینجای ماجرا خیلی دردناک و غم‌انگیز است، اما درد اصلی از جایی شروع می‌شود که متوجه می‌شویم علت حادثه به دلیل اهمال‌کاری سازنده و دست‌اندرکاران صدور پروانه و ناظران ساخت بوده است. متاسفانه در کشور ما به دلیل عدم‌اجرای درست قانون و قانونی به نام بند «پ» خیلی از کارها جدی گرفته نمی‌شود و صاحبان آن بیشتر به فکر سود هستند تا نتیجه مطلوب.
متروپل، نمونه‌ای از عدم‌نظارت صحیح و دریافت رشوه است که باعث شده این حادثه به فاجعه‌ای عظیم تبدیل شود و هنوز بعد از گذشت یک هفته از ریزش و علی‌رغم تلاش شبانه‌روزی همه نجات‌گران اعم از آتش‌نشانی و هلال احمر، جان‌های عزیزی زیر تلی از بتن و آهن است.
علیرضا پاک‌فطرت، عضو کمیسیون عمران مجلس در همین خصوص به خبرنگار اقتصاد سرآمد گفت: متاسفانه وقتی در کشور ما حادثه و اتفاقی رخ می‌دهد، همه خود را کنار می‌کشند و بهانه می‌آورند. به عنوان نمون، شهرداری می‌گوید پروانه ساخت این ساختمان مشکل داشته، مسئولان راه و شهرسازی می‌گویند مهندس ناظر کنار کار نبوده است. به هر حال هر کدام حرفی می‌زنند، اما اگر قانون درست اجرا شود، همه این مسائل حل شدنی است و نباید به این شکل، مشکل به وجود بیاید که کسی مسئولیت آن را نیز بر عهده نگیرد.
وی افزود: صحبت از مشکل داشتن پروانه ساخت این ساختمان می‌شود، اما اگر واقعاً مشکل داشته شهرداری بی‌خود کرده اجازه ساخت به آن داده است. وقتی یک ساختمان 10 طبقه با آن عظمت ساخته می‌شود، مگر امکان دارد شهرداری تخلفات اتفاق افتاده را ندیده باشد. آیا از طریق قانون نمی‌توانسته جلوی ساخت آن را بگیرد؟ بنابراین شهرداری هم در این حادثه مقصر است.
رییس مجمع نمایندگان استان فارس تصریح کرد: سازمان نظام مهندسی هم در این حادثه مقصر است، چراکه مهندس ناظر ساختمان، زیرنظر سازمان نظام مهندسی است. عمق فاجعه به قدری زیاد است که وقتی هنوز ساخت ساختمان به اتمام نرسیده و بار زنده ساختمان خیلی بیشتر از بار مرده آن است، بخشی از آن فرو ریخته است.
پاک‌فطرت به اقتصادسرآمد اظهار داشت: اگر بار این ساختمان بارگذاری شده و تکمیل شده بود به دلیل اینکه یک ساختمان تجاری بوده و مملو از جمعیت می‌شده، مشخص نبود ریزش در آن هنگام، چه فاجعه‌ای به بار می‌آورد. وقتی ساختمانی ساخته می‌شود، 20 درصد بار را تحمل می‌کند، اما باید بتواند لرزش زلزله را هم تحمل کند که بار زلزله، حدود 60 الی 70 درصد قوی‌تر از وزن خود ساختمان است.
وی یادآور شد: ساختمان باید در برابر باد و طوفان‌های شدید مقاوم باشد، این در حالی است که نه طوفانی آمده و نه زلزله‌ای رخ داده، اما ساختمان فرو ریخته که این نشان‌دهنده مشکل‌دار بودن سازه است. این حادثه به ما یادآوری کرد بسیاری از ساختمان‌های دیگر کشور نیز مشکل دارند و اگر یک زلزله شش ریشتری اتفاق بیفتد، بسیاری از ساختمان‌های دیگر مثل متروپل خواهند ریخت.
این عضو کمیسیون عمران مجلس افزود: بنابراین باید در قوانین سازمان نظام مهندسی تجدید نظر کرد. همچنین بایستی در انتخاب شهردار و مسئولان نظام مهندسی سخت‌گیری بیشتری شود، چراکه این افراد باید در چنین حوادثی، پاسخگوی عملکرد خود باشند. مهندس ناظر ساختمان باید احساس مسئولیت داشته باشد نه اینکه کار را بر عهده بگیرد و کارت نظام مهندسی او در اینجا باشد، اما خود او حضور فیزیکی نداشته باشد و در خارج از کشور زندگی کند. 
نماینده مردم شیراز در مجلس تصریح کرد: در واقع چنین مهندس ناظری که فقط اسمش در کنار کار است و خودش حضور ندارد، جرم کرده که این جرم، حقوقی نیست، بلکه به نظر بنده جنایی است، لذا باید تنبیهات بسیار سختی برای این افراد در نظر گرفت. به باور من، همه این موارد از راه قانون درست می‌شود. در کشور ما، قانون در این خصوص وجود دارد، اما به درستی اجرا نمی‌شود، چراکه شهرداری‌ها باید اجرا کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یکی از دلایل اهمال‌کاری و عدم‌اجرای درست قوانین توسط شهردارها، انتخاب آن‌ها است که شهردار را شوراهای شهر انتخاب می‌کنند. شهردار نباید در هیچ شهری از کشور ما که کشوری آسیب‌پذیر هستیم، سیاسی انتخاب شود. شهردار باید یک فرد فنی و کارنامه‌دار باشد، چون سبک زندگی افراد زیادی به نقش او گره خورده است. شهرداران کشورهای پیشرفته اروپایی که نیاز به توسعه شهر ندارند و قانون در آن‌جا ملکه ذهن شده است، ایرادی ندارد که سیاسی باشند، اما در کشور ما، با توجه به اینکه شهرداری در حوزه اجرا است، نباید سیاسی انتخاب شود. امیدوارم اعضای شوراهای شهر، اتفاق غم‌انگیز متروپل را همیشه پیش چشم خود داشته باشند و بدانند انتخاب شهردار چقدر می‌تواند در آینده شهرها که جان مردم هم به آن مرتبط است، نقش داشته باشد.