مهدی زارع 
یکی از محورهای سفر یک‌روزه وزیر امور خارجه به ترکیه، پیگیری امضای قرارداد همکاری‌های بلندمدت بین آنکارا و تهران اعلام شده است.قراردادی که کشورمان تاکنون با چندین کشور امضا کرده و کشورهای دیگری هم در فهرست اعلامی برای امضای آن قرار گرفته‌اند. اما سؤال اساسی درباره ترکیه این است که آیا اساساً اردوغان و حزب عدالت و توسعه حاکم در آنکارا به‌اندازه کافی قابل اعتماد هستند؟
۱- سیاست خارجی ترکیه: مرور رفتار ترکیه در ۱۰سال اخیر نشان می‌دهد حداقل در حال حاضر نمی‌شود چندان سیاست خارجی این کشور را پیش‌بینی کرد. تصمیم‌گیری‌های عجیب و گاهی متناقض را باید پرتکرارترین عامل در سیاست خارجی ترکیه دانست. این کشور به‌واسطه نزدیکی به اخوان المسلمین تا همین چندسال پیش حمایت همه‌جانبه از گروه‌های فلسطینی داشت و حتی کشتی «ماوی مرمره» را برای کمک به اهالی غزه به سمت اراضی اشغالی روانه کرد اما این روزها می‌بینیم اردوغان با مقامات رژیم صهیونیستی سر یک سفره می‌نشیند و از آن‌ها در آنکارا پذیرایی می‌کند. یکی دیگر از تناقضات در سیاست خارجی ترکیه رابطه این کشور با عربستان است. ترکیه به‌شکل مبنایی جزو محورهای ناهمسو با عربستان است. در حقیقت ترکیه به اخوان المسلمین نزدیک است، اما عربستان اینچنین نیست و حتی می‌شود گفت دشمن اخوان‌المسلمین است. حتی در ماجرای خاشقچی دیدیم ترک‌ها چگونه بن‌سلمان را در عرصه جهانی بی‌اعتبار کردند، اما همین ترکیه هفته گذشته میزبان بن‌سلمان بود و آنکارا قرار است در اجلاس ریاض نماینده هم داشته باشد. تناقض دیگر در سیاست خارجه ترکیه، تعامل این کشور با روسیه است. سفیر روسیه در ترکیه ترور شد و همچنین ترک‌ها یک جنگنده روسی را در سوریه ساقط کردند...
ادامه در صفحه 2