گروه انرژی- ورود انواع آلاینده‌ها از جمله فاضلاب‌های کشاورزی، شهری و صنعتی و یا با منشاء دریا به تالاب‌ها و ورود انواع پسماندهای حاصل از فرسایش خاک از اراضی بالادست تالاب از جمله عوامل مشکل‌ساز در تالاب‌های ایران هستند.تامین نشدن حق‌آبه زیست محیطی از منابع آب کنترل شده بالادست، اجرای طرح توسعه‌ای و زیر بنایی بزرگ ملی راهسازی، پتروشیمی پالایشگاه و غیره در حوزه تاثیر گذار تالاب‌ها بدون رعایت ملاحظات زیست محیطی عمده‌ترین مشکلات تالاب‌های کشور است.
به گزارش اقتصادسرآمد، شکار و صید غیر مجاز و بی رویه و برداشت علوفه و سایر محصولات تالابی در صورتی که بیش از حد توان تجدیدپذیری تالاب باشند می تواند مشکلات عدیده‌ای را ایجاد کند.لازمه مدیریت زیست بومی داشتن رویکرد برنامه ریزی ومدیریت مشارکتی است.
مدیریت اکوسیستمی راهبردی است برای مدیریت جامع زمین، آب و منابع زیستی که تقویت کننده حفاظت و پایداری بهره برداری عادلانه است. در مدیریت اکوسیستمی مردم و حیات آنان در مرکز تصمیم‌گیری مدیریت و حفاظت قرار می‌گیرند و به همین دلیل این رویکرد تفاوت عمده‌ای با روش‌های سنتی حفاظت دارد و به بیان ساده مدیریت اکوسیستمی همزمان با تامین نیازهای جوامع انسانی، به دنبال حفظ اکوسیستم‌های طبیعی و احیای اکوسیستمهای تخریب شده است. رویکرد زیست بومی، مردم و نوع بهره برداری آنان از منابع  طبیعی را به‌طوردقیق در مرکز تصمیم‌سازی قرار می‌دهد.
اهداف مدیریت زیست بومی باید به‌صورت بلند مدت تنظیم شود و اجتناب ناپذیر بودن تغییرات باید در مدیریت مورد توجه قرار گیرد و به دنبال برقراری تعادل و تلفیق حفاظت و بهره برداری از تنوع زیستی باشد، رویکرد زیست بومی باید تمامی اشکال اطلاعات مرتبط شامل علمی ، بومی و دانش ، نوآوری و تجارب محلی را در نظر بگیرد و کلیه بخش‌های مرتبط جامعه و مراجع علمی را دخیل کند.
ورودفاضلاب شهری و غیر شهری به تالاب ها اثرات مخرب فراوانی زیست محیطی برای شهرها و روستاها فراهم کرده که با شرایط موجود، هر ساله مشکلات افزایش می یابد و اقدام موثر و مفیدی که بتواند راهگشاه باشد صورت نمی گیرد.
محیط زیست و سرمایه‌ گذاری مناسب کاستن از آلودگی محیط با بالا بودن فرهنگ‌ اجتماعی و استانداردهای محیط زیست رابطه‌ مستقیم دارد، همچنین مستلزم انجام‌ سرمایه‌ گذاری برای اجرا بهسازی محیط زیست است.متاسفانه تالاب هامون، تالاب انزلی دریاچه ارومیه و دیگر تالاب‌های کشور وضعیت خوبی نداشته و برای ساماندهی با وضعیت آنها باید اقدام فوری و اساسی صورت بگیرد.اکنون دریاچه ای زیبا در این لیست قرار گرفته است. فاضلاب جان ‏دارد «زریوار» ‏را می گیرد. 
دریاچه «زریوار» مریوان که امروز دیگر آن‌را با نام تالاب «زریوار» می‌شناسیم، یکی از تالاب‌های کشور است که طی چند سال گذشته دستخوش تغییرات زیست‌محیطی قرارگرفته و اگر به فکر ساماندهی مشکلات و احیای آن نباشیم، شاید تا چند دهه دیگر اثری از این تالاب زیبا نیز در کشور دیده نشود و مانند بسیاری از تالاب‌های مرکزی ایران به یک دشت خشک تبدیل شود.
تالاب «زریوار» یکی از چشمه‌های بی‌همتای آب شیرین جهان با ارتفاع هزار و ۲۸۵ متری از سطح دریا و طول شش کیلومتر و عرض متوسط سه کیلومتر با مساحتی برابر با سه هزار و ۲۹۲ هکتار است که نزدیک به ۷۰۰ هکتار آن به نیزار تبدیل‌شده است.
اکوسیستم تالاب «زریوار» مریوان به‌عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است که در یک دره طولی نسبتاً وسیع از دو طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه‌شده است.
تالاب «زریوار» مریوان بااینکه یکی از منحصربه‌فردترین تالاب‌های آب شیرین جهان به شمار می‌رود، ولی متأسفانه در طول زمان بی‌مهری‌های زیادی به خود دیده است و اختصاص نیافتن اعتبارات طرح نجات «زریوار» مریوان حیات آن را با مشکل جدی روبرو می‌کند.
متأسفانه در سنوات گذشته با برنامه‌های غیر کارشناسی احداث سد خاکی در قسمت جنوبی تالاب و با ورود رسوبات و شن‌های جاری و فضولات حیوانی و انسانی به دریاچه از طریق بند انحرافی قزلچه سو، ورود فاضلاب‌های انسانی و مواد زائد جامد ۱۰ روستای حاشیه تالاب مشکلات زیست‌محیطی را افزایش داده است.