خبرگزاری آسوشیتد پرس در گزارشی سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ در برابر ایران را چالشی برای تعامل دولت جو بایدن با ایران و بازگشت آن به توافق هسته‌ای تلقی کرد.
به گزارش اقتصادسرآمد، خبرگزاری آسوشیتدپرس در بخشی از یک گزارش با اشاره به این که دولت ترامپ از چند ماه قبل از انتخابات آمریکا سعی کرده است روند تجدید نظرهای احتمالی دولت جو بایدن، رئیس جمهور منتخب آمریکا در سیاست های این کشور به ویژه درباره ایران را بی نتیجه بگذارد،  درباره چالش های دولت بایدن برای بازگشت به توافق هسته‌ای نوشت: مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا  و دیگر مقامات آمریکا از تلاش برای اعمال تحریم های جدید علیه ایران حرف زده اند اما واقعیت این است که در دولت فعلی آمریکا از زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا این کشور را از توافق هسته ای خارج کرد افزایش این تنبیه ها ادامه داشته است. 
تحریم های جدید به طور بالقوه می تواند حامیان شبیه نظامیان تحت پشتیبانی ایران در عراق و افغانستان و جنبش شیعه حوثی های یمن را که با دولت به رسمیت شناخته شده این کشور در سطح بین المللی در جنگی فاجعه بار است، هدف قرار دهد. 
آسوشیتدپرس در ادامه می‌نویسد: بایدن از تمایل به بازگشت به توافق هسته ای حرف زده است و مقامات ایران هم گفته اند در صورت بازگشت و پایبندی بایدن به توافق،  آن ها هم به پایبندی بازخواهند گشت. بایدن می تواند با صدور فرمان اجرایی،  بسیاری از تحریم های بازگردانده شده علیه ایران را لغو کند اما معلوم نیست که این موضوع تا چه حد برای او در اولویت باشد.
اندیشکده مارشال نیز در مطلبی نوشت: اکثر پایتخت‌های اروپایی می‌دانند که ایده اساسی برجام جداسازی پرونده هسته‌ای از مسائل گسترده منطقه‌ای با ایران به پایان رسیده است. آن‌ها انتظار ندارند واشنگتن مجدداً بدون درخواست بیشتری برای مذاکره به برجام بازگردد. با این اوصاف به نظر می‌رسد مسائل منطقه‌ای روی میز خواهد بود.
 در حال حاضر سیاست گذاران در حال انتخاب گزینه‌های مختلف برای تعیین توافق سریع معاملات متقابل بین مراسم تحلیف بایدن در ژانویه و انتخابات ریاست جمهوری ایران هستند. با توجه به امتناع دولت ترامپ از همکاری با تیم انتقالی بایدن و این واقعیت که اولویت دولت بعدی اصلاح امور در داخل کشور است، در مورد زمان از سر گیری مذاکرات با تهران تردید منطقی وجود دارد. بنابراین، از دیدگاه اروپا، شاید ریاست جمهوری بایدن به معنای بازگشت سریع به برجام نباشد، اما قطعاً و مهمتر از همه به معنای بازگشت به دیپلماسی مشترک فرا آتلانتیک به سمت ایران است.