در نهادهایی مانند بانک جهانی و سایر بانک‌ها که اعضای آن هستیم، امکان استفاده از تسهیلات و مزایا نزدیک به صفر است، چنانکه اخیرا شاهد آن بودیم صندوق بین المللی برای کمک 5 میلیارد دلاری به ایران در شرایط کرونا اعلام آمادگی کرد اما امریکا اجازه نداد و جلوی آن را گرفت. 
به گزارش اقتصادسرآمد،احمد عزیزی معاون ارزی پیشین بانک مرکزی اظهار داشت:  در گفت وگو با ایلنا درباره عضویت ایران در بانک‌ها و نهادهای بین‌المللی اظهار داشت: ایران در حال حاضر عضو بانک توسعه آسیایی، عضو بانک توسعه اسلامی، عضو بانک توسعه و ترمیم بین المللی یا بانک جهانی است که  از اعضای اولیه بانک جهانی هم محسوب می‌شود اما در شرایط کشورمان یا نتوانستیم از تسهیلات این بانک‌ها استفاده کنیم یا استفاده بسیار محدودی داشتیم. 
وی با بیان اینکه برای این بانک‌ها و نهادها کار کردن با ایران بسیار سخت است، ادامه داد: شاید تا حدودی امکان کار با بانک توسعه اسلامی وجود داشته باشد اما در مجموع در شرایط بسیار سختی امکان همکاری‌ها وجود داشته‌است. 
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه در نهادسازی مالی بین المللی تقریبا می‌توان گفت به هیچ وجه نمی‌توانیم شرکت کنیم، افزود: در نهادهایی مانند بانک جهانی و سایر بانک‌ها که اعضای آن هستیم، امکان استفاده از تسهیلات و مزایا نزدیک به صفر است، چنانکه اخیرا شاهد آن بودیم صندوق بین المللی برای کمک 5 میلیارد دلاری به ایران در شرایط کرونا اعلام آمادگی کرد اما امریکا اجازه نداد و جلوی آن را گرفت. 
عزیزی گفت: برای این نهادها رعایت قواعد و مقررات و استانداردهای بین المللی شرط اول است و ایران به این شرط ها مقید نیست که نمونه بارز آن هم عدم پذیرش fatf است. 
وی با تاکید بر اینکه موضوع تحریم‌ها و عدم پذیرش استانداردهای بین المللی از جمله اف ای تی اف جدای از هم نیستند و نمی‌توان تفکیکی بین آنها دید، ادامه داد: این موضوعات مسائلی نیستند که بتوان تاثیر آنها بر اقتصاد و چگونگی روابط ایران با نهادهای بین المللی را جدا از هم بررسی کرد. 
این کارشناس اقتصادی گفت: باید توجه داشت که در تمام نهادهایی که امریکا حضور دارد مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی محدودیت‌ها برای ایران بیشتر می‌شود.عزیزی افزود: موضوع مهم این است که فقط پذیرش استانداردها کافی نیست و باید این استانداردها را بتوانیم رعایت کنیم که همین موضوع سال‌ها زمان می‌برد. در این شرایط در نهادهایی که امریکا حضور کمتری داشته باشد و سایر اعضا رعایت مقررات از سوی ایران را بپذیرند، می‌توان از حضور در این نهادها استفاده برد. 
وی تاکید کرد: عدم پذیرش مقررات و استانداردهای بین المللی و تحریم‌ها تقریبا استفاده از فرصت‌ها با حضور در نهادهای بین المللی را غیر ممکن می‌کند و ایران نمی‌تواند از تسهیلات نظام بانک‌های بین المللی از جمله تسهیلات بانک‌های توسعه‌ای استفاده کند.
کشور در مخمصه تحریم‌ها گیر افتاده است
چندی پیش محمد طبیبیان استاد اقتصاد در این رابطه گفته است: تحریم‌های اقتصادی و FATF دو موضوع کاملاً بهم پیوسته هستند و هر دولتی که می‌خواهد برای کشور و ملت کار کند باید از تحریم‌ها خارج و همچنین به ترتیبات بین‌المللی ملحق شود، بنابراین این دو مورد اولویتی بر یکدیگر ندارند. هرچند نظر بنده شاید آرمانی و حریف مسائل پشت پرده نباشد اما این پروسه لازم است طی و هر دو مورد حل شوند.
وی در مورد ضرورت پیوستن کشور به FATF اظهار داشت: جای تردید و صحبتی در پیوستن به این ترتیب بین المللی نیست، در حال حاضر حدود ۲۰۰ کشور و منطقه حقوقی بجز تعدادی معدود و انگشت شمار به این پیمان مالی پیوسته‌اند. بیرون ماندن از قلمروی ترتیب‌های بین‌المللی و جرگه سایر کشورها برای ما زیان‌بار و پرهزینه است، از همین روی جای بحثی در پیوستن به FATF وجود ندارد. حالا عده‌ای نمی‌خواهند آن را بپذیرند حرف دیگری است.
وی ادامه داد: باید توجه داشت شاید پیوستن به این پیمان مالی ایده آل نباشد، مثلاً ممکن است همین سازمان ملل را احتمالا ایده‌آل ندانیم اما عضویت در آن بهتر از نبودن است. اف ای تی اف هم یک ترتیب بین‌المللی است و چون تقریبا همه کشورها عضو آن هستند ما نیز باید بپیوندیم. شاید این موضوع منافع عده‌ای را به خطر می‌اندازد و مانع عضویت کشور در آن می‌شوند؛ به نوعی زور منافع خاص بر منافع عموم می‌چربد.این استاد اقتصاد تصریح کرد: بنابراین در این مورد عقل سلیم حکم به پیوستن ایران را می‌کند و حتی نیاز به نظر کارشناسی پیچیده هم ندارد. وقتی تقریبا همه کشورها به یک ترتیب بین‌المللی پیوسته‌اند، بیرون ماندن از آن کار اشتباهی است. حتی بنده به یکی از سیاسیون گفتم؛ فرض کنید همه کشورها داخل گودالی پریده‌اند، بهتر است ما نیز داخل این گودال باشیم تا بیرون آن.
طبیبیان با بیان اینکه بیرون ماندن از جامعه جهانی برای کشور و ملت زیانبار است، ادامه داد: شاید عده‌ای منافعی در نپیوستن به این پیمان مالی دارند که با اهرم‌های در دسترس خود از آن دفاع می‌کنند اما این گروه نمی‌توانند در زمینه منافع ملی توجیه کنند. یعنی نپیوستن به FATF براساس منافع ملی قابل توجیه نیست و شاید پشت پرده آن بعداً مشخص شود.این کارشناس اقتصاد با تاکید بر ضرورت رفع تحریم‌های اقتصادی کشور اظهارداشت: تحریم‌های اقتصادی و FATF دو موضوع کاملاً بهم پیوسته هستند و هر دولتی که می‌خواهد برای کشور و ملت کار کند باید از تحریم‌ها خارج و همچنین به ترتیبات بین‌المللی ملحق شود، بنابراین این دو مورد اولویتی بر یکدیگر ندارند. هرچند نظر بنده شاید آرمانی و حریف مسائل پشت پرده نباشد اما این پروسه لازم است طی و هر دو مورد حل شوند.
طبیبیان افزود: کشور ما در مخمصه تحریم‌ها گیر افتاده که بسیار پرهزینه است، شاید رفع تحریم‌ها سال‌ها طول بکشد یعنی با برگزاری چند جلسه در یک اتاق موضوع حل نمی‌شود. کسانی که روزی این تحریم‌ها را کاغذ پاره می‌خواندند باید پاسخگو باشند. باید تجربه جامعه بشری را فراموش نکرد، در حال حاضر برخی از تحریم‌های ژاپن و آلمان پس از جنگ جهانی دوم هنوز پابرجاست، بنابراین پروسه رفع تحریم‌ها و پیوستن به FATF مراحلی دارد که لازم است با تدبیر طی بشود.