مدیر عامل اسبق شرکت ملی گاز ایران گفت: قطعا ما باید میزان گاز دریافتی از ترکمنستان را افزایش دهیم و اگر وارد نکنیم حتما باید گاز ارسالی به صنایع، نیروگاه‌ها و پتروشیمی را محدود کنیم و روی سوخت دوم برویم و در نتیجه صادرات فراورده را متوقف کنیم . به گزارش اقتصادسرآمد، حمیدرضا عراقی درباره چالش تولید و تامین گاز در کشور اظهار داشت: مهمترین چالش این حوزه عدم  سرمایه‌گذاری است، باید سرمایه‌گذاری داشته باشیم باید کمپرسورهای جدید بکار بگیریم تا افزایش تولید داشته باشیم، فاز 11 در مدار سرویس قرار بگیرد، مباحث زمین‌شناسی مخازن جدید حل شده و حفاری صورت بگیرد. بدانیم منبع نفت و گاز لایزال نیست؛ اگر روی آن سرمایه‌گذاری نشود، تکنولوژی جدید بکار گرفته نشود و نتوانیم حفاری افقی داشته باشیم و مخازن و میادین جدیدی که افتتاح شده به تولید نرسد مشکل خواهیم داشت. وی افزود: مجلس در مصوبات و بودجه‌بندی متوجه نیست که باید افزایش تولید داشته باشیم اگر قرار است کشور توسعه پیدا کند گاز محور توسعه است، اگر  این منبع را در اختیار نداشته باشیم با کدام انرژی قرار است صنایع را توسعه دهیم، ضمن اینکه غیر از گاز باید روی منابع دیگر انرژی مثل نیروگاه‌ها و پنل‌های خورشیدی هم سرمایه‌گذاری کنیم. همه دنیا روی امنیت انرژی سرمایه‌گذاری می‌کنند ما متاسفانه تصور می‌کنیم سرمایه‌ها لایزال است و زمانی متوجه این موضوع متوجه می‌شویم که فرصتی برای سرمایه‌گذاری و استفاده از تکنولوژی و تولید گاز نداریم. مدیر عامل اسبق شرکت ملی گاز ایران تصریح کرد: اگر سرمایه‌گذاری جدی در پارس‌جنوبی و میادین دیگر از جمله کنگان، سرخس، خانگیران و ایلام صورت گیرد، به مشکل برمی‌خوریم، باید هم افزایش بازدهی داشته و هم ضریب بازیافت را بالا ببریم و هم اینکه حفاری افقی انجام شود. همه اینها سرمایه‌گذاری نیاز دارد، ما از یک سو موضوع بهینه‌سازی مصرف سوخت را جدی نگرفتیم نه روی بهینه‌سازی مصرف و نه روی افزایش ضریب بازیافت سرمایه‌گذاری کردیم و نه اینکه تکنولوژی جدید بکار گرفتیم مجلس نیز متوجه این موضوع نیست که اگر قرار است صرفه‌جویی صورت گیرد نیاز به فرمول دارد و دولت و مجلس و مردم همه باید کمک کنند، ما قانون زیاد داریم اما مجری و متولی قانون نداریم.وی گفت: استراتژی کشور در حوزه گاز این بود که توسعه انجام شود اما مشکل این است که کنترلی روی مصرف وجود ندارد، یعنی برق و گاز هر کدام کار خود را می‌کنند، برای کنترل مصرف فقط بحث کیفی مطرح است و زمان‌بندی و میزان مشخص نشده، تمام برنامه‌ها توصیفی است، اشکال ما این است که انرژی رایگان است و تصور کردیم که لایزال است.