علاوه بر فعالیت شرکت فولاد و تأمین نشدن حق‌آبه که وضعیت اسفناکی را برای تالاب شادگان رقم زده، این بار اجرای طرح پتروشیمی در محدوده تالاب بر نگرانی مردم و فعالان محیط زیست افزوده است.به گزارش اقتصادسرآمد،  تالاب شادگان که شاید این روزها حال و روز خوشی ندارد و قصه پر غصه آن از وقتی شروع شد که پای نفت به سرنوشت آن باز شده و در بالادست این تالاب با احداث «سد مارون یک» میزان حق‌آبه تالاب شادگان نیز کمتر شد.بنابر گزارش مهر ، این در حالی است که نام تالاب شادگان مثل تالاب هورالعظیم در فهرست قرمز تالاب‌های در معرض خطر نابودی و خروج از کنوانسیون تالاب‌ها (کنوانسیون رامسر) قرار دارد؛ از طرفی احداث فولاد شادگان در حریم و محدوده تالاب شادگان عامل دیگری در به شماره افتادن نفس تالاب بوده و از طرفی دیگر هم کاهش قابل توجه بارندگی‌ها، خشکسالی، تغییر اقلیم (افزایش گرمای زمین و میزان تبخیر آب) و بحران کم آبی نیز باعث تسریع و تشدید خشکی تالاب شادگان شده است.این روزها هم پای طرح پتروپالایش به فهرست بلندبالای متجاوزان به حریم و محدوده تالاب نگون‌بخت شادگان باز شده است؛ یعنی برنامه‌ریزی شده تا پتروشیمی به عنوان یکی از صنایع آب‌بر در محدوده تالاب شادگان کلنگ‌زنی و احداث شود.از آنجایی که پتروشیمی جزو صنایع آب‌بر و آلاینده است، می‌توان حدس زد چه فجایع زیست‌محیطی بدی در آینده رخ می‌دهد؛ همچنین اینکه چه آثار منفی و مخربی برای سلامتی شادگانی‌ها به وجود می‌آید.
نواختن زنگ خطر برای آینده تالاب شادگان
یک فعال محیط زیست خوزستانی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: تالاب شادگان در حال حاضر مشکلات فراوانی دارد که مهمترین آن تأمین نشدن و رعایت نشدن حق‌آبه زیستی تالاب به دلایل مختلف است؛ در شرایط تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین هستیم که برخی سال‌ها کمبود بارش‌ها بسیار شدید و در برخی سال‌ها نیز بارندگی‌ها خوب است ولی به دلیل سدهای متعددی که در مسیر تالاب وجود دارد، این حق‌آبه تأمین نمی‌شود.کرامت حافظی ادامه می‌دهد: «سد مارون یک» در سالیان اخیر در بالادست تالاب شادگان کشاورزی را توسعه داده و آب کمتر به سمت تالاب شادگان سرازیر می‌شود؛ ساخت یک سری سدهای جدید از جمله مارون دو (آبریز) هم در استان کهگیلویه و بویراحمد در حال پیگیری است.او با اشاره به اینکه ساخت سدهای جدید می‌تواند برای تالاب شادگان مخاطراتی را داشته باشد، بیان می‌کند: مهمترین مخاطره برای تالاب شادگان این است که اولویت قانونی حق‌آبه زیستی آنکه مقدم بر صنعت و کشاورزی است، رعایت نمی‌شود؛ شادگان و بهبهان اراضی کشاورزی دارند و اراضی منطقه دهدشت استان کهگیلویه و بویراحمد هم در حال افزایش است، همه این آب‌هایی پیش‌بینی شده برای استفاده در این کشاورزی‌ها حق‌آبه تالاب محسوب می‌شود.این فعال محیط زیست خوزستانی با اشاره به اینکه آینده تالاب شادگان در مخاطره است، یادآور می‌شود: طبق اولویت قانونی حق‌آبه تالاب بعد از شرب باید تأمین شود ولی اشکال بزرگی که در تالاب شادگان در سال‌های اخیر ایجاد شده شروع فعالیت صنایع فولاد است؛ فولاد شادگان از حق‌آبه این تالاب بهره‌مند می‌شود.حافظی ادامه می‌دهد: در مسیر تالاب شادگان کشت دائم نخل‌داری هم وجود دارد که بر اساس قانون کشاورزی تأمین حق‌آبه کشت دائم و درختان بر زراعت فصلی مقدم است ولی در طول مسیر این آب برداشت شده و شادگان وضعیت بسیار بدی دارد؛ از سوی دیگر اینکه صید و شکار در این تالاب بین‌المللی و مهم بسیار زیاد انجام می‌شود و گزارش‌های برخورد با شکارچیان، صیادان و کسانی که با برق ماهیگیری می‌کنند، بسیار کم صورت می‌گیرد.
تالاب محلی برای صنعت آب‌بر نیست
او با اشاره به مشکلات فراوان در شادگان می‌گوید: تالاب شادگان در همین حالت فعلی هم یک شرایط اسفناک و فاجعه‌باری دارد، مثل بیماری که نیازمند اقدامات ویژه و مراقبت‌های آی. سی.یو است؛ در این شرایط بار سنگین مخرب و آلاینده دیگر مثل پتروشیمی یا پتروپالایش هم اگر به آن افزوده شود، واقعاً فاجعه است.فعال محیط زیست خوزستانی بیان می‌کند: آثار شوم حضور نفت و صنایع آن در تالاب هورالعظیم به وضوح دیده شد که با جاده‌سازی و شرایط ایجاد شده نفس تالاب را گرفته‌اند؛ اگر این وضعیت برای تالاب شادگان هم ایجاد شود بی شک وضعیت فاجعه‌بار خواهد بود.حافظی با اشاره به اینکه عمده پساب‌ها به تالاب شادگان سرازیر می‌شود، اضافه می‌کند: در تالاب شادگان علاوه بر این مشکلات، شاهد حضور گونه مهاجم ماهی تیلاپیا هم هستیم که توسط وزارت جهاد کشاورزی و شیلات در تالاب رهاسازی شدند؛ بنابراین همه اقداماتی که برای نابودی یک سرزمین و اقلیم باید انجام شود در دستور کار تالاب شادگان قرار گرفته است.او با گلایه از اینکه آینده بسیار شومی در انتظار تالاب شادگان است، عنوان می‌کند: در صورت تأسیس پتروشیمی در شهرستان شادگان بی شک تالاب آن چشم‌انداز تاریکی پیدا می‌کند و محیط زیست باید از انجام این کار جلوگیری کند؛ این همه جا برای تأسیس این صنعت وجود دارد، اصلاً نیازی به ساخت آن در شادگان نیست.این فعال محیط زیست خوزستانی تأکید می‌کند: بر اساس مصوبه جدید وزارت نیرو، تأمین آب برای صنایع آب‌بر باید از دریا انجام شود، لذا این مکان اصلاً جانمایی صحیحی برای صنعت آب‌بر پتروشیمی نیست؛ تالاب شادگان متصل به خورها است ولی این باریکه‌های گلی خیلی زود آلوده می‌شوند، پس اصلاً مکان مناسبی برای افزایش پالایشگاه‌ها نیست.حافظی با اشاره به اینکه اگر کشور نیاز به توسعه صنایع پالایشگاهی دارد باید در مناطقی نزدیک دریاهای آزاد و سواحل بعد از تنگه هرمز و نزدیک به دریای عمان انجام شود، می‌گوید: استقرار صنایع آب‌بر باید نزدیک دریا باشد ولی در منطقه خوزستان صنایع بسیاری مستقر شده‌اند؛ صنعت پتروشیمی در شهرستان ماهشهر هم وجود دارد که بخشی از تالاب شادگان به سمت این شهرستان سرازیر شده است.
مرگ ماهیان در ماهشهر
او می‌افزاید: امسال شاهد آلودگی آب و تلفات ماهیان به صورت فراوان در ماهشهر بودیم؛ این نشان‌دهنده نبود ظرفیت منطقه برای تأسیس پالایشگاه، پتروشیمی یا هرگونه صنایع آلاینده هوا و آب است.
فعال محیط زیست خوزستانی اظهار می‌کند: در روزهای گذشته با اولین بارش‌ها در خوزستان تنگی نفس را داشتیم که به نظر می‌رسد علاوه بر ریزگردها نیز موضوع آلودگی‌های شیمیایی صنایع نفتی یا پتروشیمی هم مطرح باشد؛ البته بعد از گذشت بیش از ۱۰ سال هنوز دلیل واقعی این موضوع مشخص نشده است.حافظی تأکید می‌کند: جانمایی فعلی تأسیس پتروپالایش در شهرستان شادگان هیچ عقلانیتی ندارد و از نظر محیط زیستی مورد تأیید نیست؛ سازمان محیط زیست باید با قاطعیت جلوی این اقدام را بگیرد، همانطور که در شمال کشور از استقرار پتروشیمی جلوگیری کرد.
او با اشاره به اینکه محیط زیست اصل و هر اقدام دیگری فرع است، بیان می‌کند: فعالیت‌های اقتصادی و عمرانی شاید عوارض مختلفی داشته باشند ولی محیط زیست یک مسئله ثابت و اصل محسوب می‌شود و همه پروژه‌های عمرانی و دیگر اقدامات فرع بر محیط‌زیست هستند؛ باید موضوع محیط زیست را با هویت و محکم پیگیری کرد و سازمان مربوطه باید با این موضوع (احداث پتروشیمی در شادگان) مخالفت کند.
فعال محیط زیست خوزستانی تشریح می‌کند: مردم هم نباید فریب اشتغالزایی این طرح‌ها را بخورند چون معمولاً نیروهای خود را از دیگر استان‌ها آورده و فقط سرزمین‌ها را نابود می‌کنند؛ معیشت بومی‌ها با این اقدام از بین می‌رود و هیچ دلیل عقلانی و منطقی هم برای این کار وجود ندارد.