گروه گردشگري دريا – اميد متين - صنعت گردشگري از صنايع بزرگ و درآمدزاي جهان است و كشورها براي كسب درآمد از اين صنعت، تمامي ظرفيت و امكانات خود را به ميدان مي‌آورند و سرمايه‌گذاري‌هاي كلان مي‌كنند؛ به نحوي كه هر ذائقه هر گردش‌گر را تامين كرده و جاذبه‌هاي بزرگي براي سرمايه‌هاي سرگردان و مردم كنجكاو و طبيعت‌دوستان فراهم كنند. اما وضعيت در كشور ما چگونه است؟ ميزان بهره‌برداري ما از صنعت توريسم(گردش‌گري) در چه حال و احوالي است. دراين باره سخن مي‌گوييم با «سوگند پاشا» از فعالان حوزه گردشگري كه بيش از يك دهه در اين فعاليت سپري كرده و تجربه آموخته است:

وضعيت گردشگري ايران و جهان
براي شروع مي‌خواهيم با يك مقايسه شروع كنيم و بدانيم كه وضعيت ما نسبت به جهان چگونه است. خانم پاشا در اين باره مي‌گويد: پرسش، پرسش مشخص و كاملي نيست؛ زيرا در جهان كشورهاي متعدد و متفاوتي در حوزه گردش‌گري وجود دارد كه مي‌توانم آن را به سه قسمت تقسيم كرد: يكي كشورهايي كه از ما بسيار جلو افتاده‌اند و ما با آن‌ها قابل مقايسه نيستيم. ديگر كشورهايي هم‌تراز ما و سوم كشورهاي عقب‌افتاده اي كه ارزش مقايسه ندارند.

بررسي وضعيت كشورهاي پيشرفته در صنعت گردشگري
وي با بررسي وضعيت كشورهاي پيشرفته در صنعت گردشگري مي افزايد: اصلا به دنبال مقايسه با اين كشورها نباشيد. قياس مع‌الفارق است و به دلايل گوناگون نبايد با پيش‌تازان گردشگري خود را محك بزنيم؛ زيرا تفاوت‌ها باعث سردرگمي مي‌شود و نتايج ازواقعيت‌ها به دورو به رويا و تخيل نزديك مي‌شوند. 
اما كشورهايي هستند كه از ما جلوتر هستند اما اين جلوزني آن‌چنان نيست كه نتوانيم به آن‌ها برسيم. براي نمونه همين كشور تركيه كه همسايه ماست، در اين صنعت از ما جلو زده است. حداقل تحليل من اين است كه تركيه جلو افتاده است، اما نه آن طور كه نتوانيم به او برسيم يا نتوانيم اين كشور را به مقام مقايسه بكشانيم.

يكي از ويژگي‌هايي كه ما را در مقايسه با كشورهاي ديگر ناكام مي‌كند، رفتار مسئولان عالي است
وي با اشاره به ديدگاه‌هاي مسئولان عالي كشورها از تاثير اين ديدگاه‌ها مي‌گويد و مي افزايد: يكي از ويژگي‌هايي كه ما را در مقايسه با كشورهاي ديگر ناكام مي‌كند، رفتار مسئولان عالي است. رفتار مسئولان عالي ما با ديگر كشورها بسيار متفاوت است. نگاه ارزشي و اخلاقي مسئولان ما اجازه نمي‌دهد كارهايي كه مسئولان ديگر كشورها مي‌كنند را انجام دهند.

چرا مشاركت مسئولان اجرايي ايران در تفريحات 
غيرممكن است؟
پاشا با بر شمردن چندين رويداد و خاطره از كشورهاي مختلف و رفتار مسئولان آن كشورها، نمونه‌هاي متفاوت فكري و رفتاري را بر مي‌شمارد. وي به عنوان نمونه مي‌گويد: تور گردشگري من به كشوري رفت كه چند مسئول عالي از آن‌ها استقبال و پذيرايي كردند، متعجب شدم كه رفتارهاي جالبي از آن‌ها سرزد. مثلا، يك عده از مسئولان با شربت و نوشيدني از ما استقبال كردند و خودشان مانند گارسن لباس پوشيده و از جمع ما پذيرايي كردند. در جاي ديگر چند مقام عالي در جشن گروهي ما شركت كردند و با گروه مي‌خواندند، فرياد مي‌زدند و حتا مي‌رقصيدند. امثال اين رفتارها، در شان مسئولان  عالي و حتا مياني و اجرايي كشور ايران نيست و مشاركت در تفريحات تقريبا غيرممكن است. وي با بررسي دلايل تفاوت اين رفتارها افزود: ماهيت علم بازاريابي براي هر صنعتي، مشخص است و صنعت توريسم هم ماهيت بازاريابي خودش را دارد. در صنعت توريسم كالا رد و بدل نمي‌شود بلكه اين فرهنگ و آداب است كه مبادله مي‌شود. بخش مهمي از مسئولان حوزه گردشگري ما به اين نكته اصلا توجه ندارند! و يا من چنين فكر مي‌كنم! تصور بر اين است كه گردشگر از آن سوي دنيا مي‌آيد به اين سو كه بخندد و شادي كند! آزاد و برهنه باشد، لباس ناجور بپوشد و فقط بخورد و بخندد و برقصد! اما كسي از خودش نمي‌پرسد كه مگر كشور خودش جايي براي اين تفريحات ندارد؟ خب مسلم است كه دارد؛ اين است كه بايد پرسيد: پس گردش‌گر براي چه به كشورهاي ديگر مي‌رود؟ آيا براي خوردن و خنده مي‌رود؟ 

بايد توجه داشت كه تفريح، خوردن و خنديدن فرع يك گردش گري است نه اصل آن
اين فعال گردشگري با بررسي تفاوت‌هاي فرهنگي، رفتاري، غذايي و سرزميني مي‌افزايد: در نگاه يك گردش‌گر، ماهيت تفريح در درك و احساس متفاوت نهفته است. به طور ذهني احساس مي‌كند كه كشو مصر يك كشور تاريخي با رموز عجيب  و غريب است و مي‌رود به دنبال اين عجايب. تصور مي‌كند كه تايلند يك كشور بي‌قاعده و آزاد مطلق است، مي‌رود كه اين بي قاعدگي را درك كند.