بررسي طراحی چشم بادامي ها در كريدور بين المللي؛ اقتصادسرآمد منتشر مي كند

ایران، كجاي ابتکار «یک کمربند و یک راه» قرار دارد؟

گروه اقتصاددريايي - حسین قاهری-  راهبرد کمربند و راه، یکی از مهم ترین سیاست های دولت شی جین پینگ و یک پروژه اقتصادی کلان است که ۲۶ کشور و منطقه را در بر می گیرد. این طرح، مناطق حدود ۷۰ درصد از چینی های خارج از کشور را تحت پوشش خود قرار می دهد. بررسی ماموریت های دپارتمان جبهه کاری متحد حزب کمونیست چین برای رسیدن به هدف طراحی چینی در مسیر یک کمربند و یک راه است.
بر اساس گزارش اقتصادسرآمد، مطالعه پيش رو در اندیشکده مطالعات راهبردی ایران و چین و با همکاری حسین قاهری، میثم بهارلو و امیرمحمد اسماعیلی انجام شده ‌است. با تصور اینکه این راهبرد کلان نه تنها راه توسعه اقتصادی بلکه فرصتی برای گسترش فعالیت های دپارتمان جبهه کاری متحد در مقیاس جهانی است، حزب کمونیست را ملزم به ایجاد «حوزه دوستی» با خارج از مرزها کرده است. از همین رو خلي پيش تر، وب سایت رسمی دپارتمان جبهه کاری متحد اعلام کرده است که این نهاد شروع به سازماندهی گروه های تحقیقاتی و نظرسنجی برای بررسی ظرفیت های سرمایه گذاری برای راهبرد یک کمربند یک راه کرده است.
ضرورت و اهداف پژوهش
حزب کمونیست چین با بیش از ۹۵ میلیون کادر آموزش دیده نقش اصلی را در حکمرانی جمهوری خلق بازی می کند. یکی از نهادهای تاثیرگذار در سیاست خارجی و جهانی چین، دپارتمان جبهه کاری متحد (tongzhan (gong   است که ذیل کمیته مرکزی حزب کمونیست چین فعالیت می کند. یکی از مهم ترین ماموریت های مهم این دپارتمان در سیاست خارجی، طرح کمربند و راه است که با همکاری سایر دپارتمان های روابط بین الملل و تبلیغات و حتی دپارتمان سازماندهی نیروی انسانی انجام می شود. از جمله طراحی های پکن در طرح کمربند و راه می توان به جمع آوری اطلاعات و پیشنهادات برای سیاست گذاری همکاری اقتصادی بین کشورهای مشارکت کننده در مسیر کمربند و راه و ایجاد فضای مساعد بین المللی با فعالیت های تبلیغاتی و تبادلی از طریق اقوام و مذاهب اقلیتی چین اشاره کرد. چین برای تحقق این طراحی ها نیز علاوه بر نوشتن تفاهم نامه ها و قراردادها با کشورهای هدف، اقدام به ایجاد سه بستر مهم «ایجاد رسانه های مشترک با کشورهای هدف»، «ایجاد دانشگاه ها و مراکز پژوهشی مشترک با کشورهای هدف» و «ایجاد جامعه تجاری مشترک با کشورهای هدف» می کند. همکاری بین ایران و چین نیز در خلا امکان تحقق ندارد و با صرف تفاهم نامه بین نخبگان سیاسی نیز لباس حقیقت به خود نخواهد پوشید. زمانی این مهم درک می شود که طراحی و بسترسازی های چین در سایر کشورهای هدف در مسیر ابتکار یک کمربند و یک راه بررسی شود. از همین رو پژوهش حاضر به توضیح جامع و مختصر طراحی پکن در مسیر تحقق اهداف یک کمربند و یک راه برای جامعه نخبگان ایران می پردازد.

طراحی چینی در مسیر 
یک کمربند و یک راه
در سال ۲۰۱۵ میلادی، حزب کمونیست چین به دپارتمان جبهه کاری متحد در سطوح پایین دستور داد تا انرژی خود را روی سه ماموریت زیر متمرکز کند:
جمع آوری اطلاعات و پیشنهادات برای سیاست گذاری: در سپتامبر ۲۰۱۵ وب سایت رسمی دپارتمان جبهه کاری متحد اعلام کرد که این نهاد شروع به سازماندهی گروه های تحقیقاتی و نظرسنجی برای بررسی ظرفیت های سرمایه گذاری برای راهبرد یک کمربند یک راه کرده است. این تیم که از کارشناسان برجسته دانشگاهیان و کارآفرینان تشکیل شده به مناطق مرتبط این راهبرد، مانند منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور اعزام شده اند؛
همکاری اقتصادی بین کشورهای مشارکت کننده در مسیر کمربند و راه: از سال ۲۰۰۴ «انجمن پژوهشگران بازگشته از غرب» شروع به برگزاری مجمع استراتژی جهانی برای شرکت های چینی» به منظور ترویج جهانی شدن تجار چینی و شرکت های آن کرده اند. از سیزدهمین نشست ۲۰۱۴ میلادی تا شانزدهمین نشست در سال ۲۰۱۷ میلادی، موضوعات کنوانسیون ها همگی با راهبرد یک کمربند یک راه مرتبط بودند؛
ایجاد فضای مساعد بین المللی با فعالیت های تبلیغاتی و تبادل نیروی انسانی: در حوزه دیپلماسی عمومی قدرت نرم و قدرت، سخت دپارتمان جبهه کاری متحد از نخبگان مذهبی غیرحزبی در چین خواسته است تا از سیاست ها و تبلیغات حزب کمونیست حمایت کنند و به آن بپیوندند؛ چراکه اکثر کشورهای مشارکت کننده در کمربند و راه از چالش پیچیدگی های قومی مذهبی رنج می برند. به عقیده مقامات حزب کمونیست، بسیج مردم مذهبی چین این قدرت را دارد تا مردم مذهبی سایر کشورها را نسبت به منافع متقابل کمربند و راه متقاعد کند و درک آن ها را به وسیله فرهنگ های مذهبی افزایش دهد.

رسانه ها چيني حامي ابتکار
 یک کمربند یک راه
رسانه های چینی توسط حزب، برای انتشار روایت خیرخواهانه و مثبت راهبرد یک کمربند یک راه از طریق شیوه های مختلفی که دپارتمان مرکزی تبلیغات کنترل می کند، مورد استفاده قرار می گیرند. بر این اساس می توان سه دسته رسانه را دسته بندی کرد:
دسته اول رسانه های چاپی را در بر می گیرد که اطلاعات مرتبط با دولت را به زبان های خارجی منتشر می کند. این اطلاعات بعضا در نشریات بین المللی مشهوری نظری واشنگتن پست و تلگراف تحت عنوان «رصد چین» بازنشر داده می شود که در مجموع می تواند به محبوبیت این ابتکار کمک کند؛
دسته دوم رسانه های بصری از جمله تولید فیلم، کلیپ های ویدئویی، ایستگاه های تلویزیونی و رادیویی را دربر می گیرد. در آستانه مجمع بین المللی کمربند و راه در ماه مه ۲۰۱۷، کلیپ های ویدیویی تولید شد که کودکان انگلیسی زبان را نشان می داد که سرودهایی را در تمجید یک کمربند یک راه می خواندند؛
دسته سوم رسانه های دیجیتال مانند وب سایت ها و رسانه های اجتماعی از جمله توییتر فیس بوک و یوتیوب را در برمی گیرد که البته در چین مجاز نیستند. وب سایت شین هوا که به طور خاص به اخبار مرتبط با کمربند و راه اختصاص داده شده در مارس ۲۰۱۷ راه اندازی شد و مطالب آن به زبان های انگلیسی، عربی، فرانسوی، اسپانیایی و روسی قابل دسترسی است.
ایران، كجاي ابتکار  «یک کمربند و یک راه» قرار دارد؟
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه