بپذیرید ایران کشوری دریایی است
فیروز اسماعیلی نژاد - ابلاغ سیاستهای کلی دریامحور توسط رهبری معظم انقلاب و نیز درج صریح بندهایی در برنامه هفتم توسعه در باره دریا، ما را امیدوارتر و البته چشم انتظار برنامه های دولت و جامعه دریایی میکند.
سیاستهای کلی نظام برای برنامه هفتم توسعه و نیز سیاست های کلی دریامحور ما را به سمت امیدهای بزرگی سوق می دهد، مشروط بر این که سمت و سوی دریایی به خود بگیرد و بر این باور که «ایران خشک است» خط بطلان بکشد.
آیا مسئولان عالی اجرایی در سه قوه، به استناد این بندها – به خصوص بند ۹ و ۱۰- ما را به سمت اقتصاد سبز دریا هدایت میکنند؟
انتظار می رود چنین باشد و شروع آن هم از بودجه ۱۴۰۲ باشد تا هیچ فرصتی از دست نرود. ساخت و سازها به آن سمت برود. ساخت مسکن به سواحل کوچ کند.
انگیزههای سرمایه گذاری در سواحل لنگر بیندازد. زیرساختها در آن سامان مورد توجه جدی قرار بگیرد که دیگر رنج کم آبی ما را نکشد.
«گنج پنهان» در سواحل ۷۰۰ کیلومتری مَکُران منتظر ماست. منتظر است تا با اندکی همت و تلاش و سرمایه گذاری، خیر و برکات سرشار به ایرانیان هدیه کند.
زیرساخت های معمولی در حوزه گردشگری می تواند توجه انبوهی از کارجویان و مردمان دریادوست را به سوی خلیج بکشاند و بسیار طرح های زودبازده و مفید که به راحتی می تواند هم اشتغال ایجاد کند، هم سرمایه های کوچک را جذب کند و هم مردم را به سمت زندگی با طراوت دریایی سوق دهد. این ها همه انتظارات ما از برنامه هفتم توسعه ایران است.
سال های سال است که سرمایه گذاری در خشکی و دریاهراسی و دریاگریزی گریبان تفکر و منش اقتصادی ما را گرفته است؛ در حالی که کشورهای دریا محور، روز به روز به سمت رشد اقتصادی شتابنده پیش می روند.
باور غلطی که بر اقتصاد کلان ما حاکم است و سرمایه ها را به سمت خشکی و کویر می کشاند، ما را از مسیر اصلی رشد و توسعه دور کرده است.
اگر خزر را دریاچه ای بدانیم که ما را به بین الملل در شمال وصل می کند، خلیج فارس و دریای عمان ما را به تمام جهان متصل می کند و این یک موهبت بی نظیر الهی است که نصیب ایران شده است؛ اما شوربختانه به کناری افتاده است. گرایش به اقتصاد دریامحور و روی آوردن به سواحل بکر و پرفایده می تواند طی چند سال، آثار بسیار قوی و چشمگیری در زمینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی به ما نشان دهد. توزیع جمعیت، معکوس کردن چرخه مهاجرت، ایجاد اشتغال بسیار زیاد و جهت دهی به انبوهی از سرمایه های سرگردان از مزیت های رویکرد به دریا و سواحل ایران است.باید پذیرفت که «ایران کشوری دریایی» است و از دو سو به دریا راه دارد. دو دریایی مناسب برای تکیه بر اقتصاد دریامحور لطفا بپذیرید که «ایران کشوری دریایی است»
سیاستهای کلی نظام برای برنامه هفتم توسعه و نیز سیاست های کلی دریامحور ما را به سمت امیدهای بزرگی سوق می دهد، مشروط بر این که سمت و سوی دریایی به خود بگیرد و بر این باور که «ایران خشک است» خط بطلان بکشد.
آیا مسئولان عالی اجرایی در سه قوه، به استناد این بندها – به خصوص بند ۹ و ۱۰- ما را به سمت اقتصاد سبز دریا هدایت میکنند؟
انتظار می رود چنین باشد و شروع آن هم از بودجه ۱۴۰۲ باشد تا هیچ فرصتی از دست نرود. ساخت و سازها به آن سمت برود. ساخت مسکن به سواحل کوچ کند.
انگیزههای سرمایه گذاری در سواحل لنگر بیندازد. زیرساختها در آن سامان مورد توجه جدی قرار بگیرد که دیگر رنج کم آبی ما را نکشد.
«گنج پنهان» در سواحل ۷۰۰ کیلومتری مَکُران منتظر ماست. منتظر است تا با اندکی همت و تلاش و سرمایه گذاری، خیر و برکات سرشار به ایرانیان هدیه کند.
زیرساخت های معمولی در حوزه گردشگری می تواند توجه انبوهی از کارجویان و مردمان دریادوست را به سوی خلیج بکشاند و بسیار طرح های زودبازده و مفید که به راحتی می تواند هم اشتغال ایجاد کند، هم سرمایه های کوچک را جذب کند و هم مردم را به سمت زندگی با طراوت دریایی سوق دهد. این ها همه انتظارات ما از برنامه هفتم توسعه ایران است.
سال های سال است که سرمایه گذاری در خشکی و دریاهراسی و دریاگریزی گریبان تفکر و منش اقتصادی ما را گرفته است؛ در حالی که کشورهای دریا محور، روز به روز به سمت رشد اقتصادی شتابنده پیش می روند.
باور غلطی که بر اقتصاد کلان ما حاکم است و سرمایه ها را به سمت خشکی و کویر می کشاند، ما را از مسیر اصلی رشد و توسعه دور کرده است.
اگر خزر را دریاچه ای بدانیم که ما را به بین الملل در شمال وصل می کند، خلیج فارس و دریای عمان ما را به تمام جهان متصل می کند و این یک موهبت بی نظیر الهی است که نصیب ایران شده است؛ اما شوربختانه به کناری افتاده است. گرایش به اقتصاد دریامحور و روی آوردن به سواحل بکر و پرفایده می تواند طی چند سال، آثار بسیار قوی و چشمگیری در زمینه های مختلف اقتصادی و اجتماعی به ما نشان دهد. توزیع جمعیت، معکوس کردن چرخه مهاجرت، ایجاد اشتغال بسیار زیاد و جهت دهی به انبوهی از سرمایه های سرگردان از مزیت های رویکرد به دریا و سواحل ایران است.باید پذیرفت که «ایران کشوری دریایی» است و از دو سو به دریا راه دارد. دو دریایی مناسب برای تکیه بر اقتصاد دریامحور لطفا بپذیرید که «ایران کشوری دریایی است»
ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
اخبار روز
-
آموزش علوم دریایی(سواد اقیانوسی) در مدرسه شاهد فیروزکوهی تهران
-
صادرات تخم مرغ بی کیفیت به عراق و افغانستان
-
معاون تامین سرمایه و اقتصاد حمل و نقل راه آهن منصوب شد
-
توسعه نیشکر و صنایع جانبی در صف عرضه اولیه فرابورس
-
لزوم راه اندازی سوپرمارکت مالی با محوریت بیمه
-
تحریم و FATF مانع از رشد سرمایهگذاری خارجی است
-
رتبه نخست مستند سازی به روابط عمومی راه آهن رسید
-
رویارویی میرزا کوچک خان با متجاوزان انگلیسی، ارتش سفید تزاری و خیانت دولت
-
سفر مدیران شرکت بورسی به امارات برای حضور در بلاک فرایدی دبی؟
-
مدیرعامل جدید شرکت توسعه و مدیریت بنادر و فرودگاه منطقه آزاد قشم منصوب شد
-
پرندگان آبگون در گالری کاف نمایش داده می شود
-
کتاب " چه، زندگی و جاودانگی یک چریک " اثر مهدی بیرانوند روژمان رونمایی شد
-
گزارش رسمی از کتاب داستان استقلال، نگاهی به تاریخ باشگاه تاج در صدا و سیما
-
ارتقای زیبایی بصری منطقه یک؛ رنگ آمیزی کافوها و جداول تا المان های شهری
-
انجمن مدیران روزنامه های غیردولتی خواستار لغو ابلاغیه عدم انتشار آگهیهای ثبتی در مطبوعات شد
-
برنامهها و راهبردهای سازمان تأمین اجتماعی در دوره مدیریتی جدید
-
ماجرای خودرو های دپو شده در پارکینگ ایرانخودرو دیزل چه بود؟
-
حضور پر قدرت ایران خودرو دیزل در نمایشگاه های تهران و تبریز
-
دعوت مدیرعامل راهآهن از کارشناسان فنی ریلی اسپانیا برای راهاندازی قطارهای پُرسرعت
-
گشایش همایش ملی صنعت گردشگری «هَمسنگار» در جزیره قشم