علی مظفر- آغاز دور دهم مجلس شورای اسلامی که نمایندگان برای میثاق با امام راحل و شهدا به بهشت زهرا رفته بودند، گروه بسیاری از منتخبین پشت سر دکتر لاریجانی و اندک افرادی نیز در معیّت دکتر عارف، جبهه‌بندی سیاسی خود را مشخص نموده و می‌شد، لبخندها، غضب‌ها، کینه‌ها و صلاحیت‌ها را با عبور از مزار شهدا تا آرامگاه شهدای هفتم تیر را در نگاهشان به تماشا نشست، چون هر کدام در سکوت سرشار از هیاهوی خود برای فردای انتخاب رئیس، در حال تصمیم گیری بودند. هرچند برخی از نمایندگان بیرون از این دو دسته، هنوز پایشان به آرامگاه شهدای هفتم تیر نرسیده، با شتاب خود را به جلسات لابی به اقتصادی برخورداری و احراز قدرت صندلی نخست رسانیده و تلاش‌شان نیز موثر واقع شد و توانستند برخی از صندلی‌های هیأت رئیسه را از آن خود نمایند و مع الاسف، بودند افرادی که دارای صلاحیت و کارنامه قابل قبولی در نهایت درایت، کیاست و تجربه تقنینی ـ سیاسی بودند که به گوشه‌ای از رینگ مجلس رانده شده و تا پایان دوره دهم در سکوت و نارضایتی در لابه‌لای مصوبات ریز و درشت قانونگذاری و سیاست، زنده به گور شده و در طول دوره نیز حتی دکتر لاریجانی، گوشه چشمی به آنان نداشت.  اکنون؛ رأی اول و منتخب دوره یازدهم، درکنکوری انتخاباتی دوره کنونی به مصاف رقبایی رفته که با ائتلافی نانوشته تلاش دارند از وی عبور کرده، خود را به صندلی نخست مجلس رسانده و شعارهای انتخاباتی شان را محقق سازند.اما آنچه مسلم است؛ در دوره دهم بود که منتخب مردم تهران ردای ریاست مجلس را نتوانست به تن نموده و پایداری بر اصل جام قهرمانی ماراتن در خط پایان مقبول نیفتاد و لبخندهای فلسفی دکتر لاریجانی منتخبین آن دوره را با خود همراه و توانست بر صندلی نخست مجلس تکیه زند.  بنابراین؛ دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی با توجه به قدرت ریاست مجلس در دوره پیشین، می‌تواند با دوره دهم دکتر لاریجانی در یک راستای تاریخی باشد، چرا که اکنون اصلاح طلبان رمقی در کارزار ریاست مجلس ندارند و از سویی احراز صندلی نخست در میان اصولگرایان با جدال، یارگیری و لابی‌های پرشتاب اما بی نتیجه‌ای پیش می‌رود و نمایندگان منتخب کل کشور نیز با واکاوی نامزدهای ریاست مجلس، تلاش دارند متمایل به چهره‌ای شناخته شده‌ای، منعطف و دارای پیشینه مورد توجه نظام باشند که فردا در بزنگاه‌های علنی و غیرعلنی مجلس با آن‌ها موافق و مرافق باشند. بر این اساس، اعتقاد راسخ دارم؛ همچون دوره دهم، معادله انتخاب رئیس مجلس بر اساس اهداف مورد نظر، برگرفته از نظر منتخبان پیش خواهد رفت. هرچند که شرط لازم می‌تواند منتخب نخست مردم تهران باشد، اما شرط کافی معتمدین عالی رتبه‌ای خواهند بود که دارای شروط خاص و منطبق بر اصول حیثیت بخشی با کارنامه‌ای از پیش آماده با ویژگی مورد نظر نظام باشد. بی‌گمان در دوره پیش روی؛ طیف‌های نگرشی گوناگون رو به روی هم ایستاده تا تصدی صندلی سبز نخست را از آن خود کنند و در این میان تحول خواهان، محافظه کاران و منتخبین مستقل به فراخور آگاهی سیاسی و نگارش‌ها، ترجیح همراهی در طول چهارسال حضور در مجلس با رئیسی را موفق می‌دانند که منطقی، عقلایی و حیثیت‎بخشی به نظام را در رأس برنامه-های خود داشته باشد، لذا ساختارشکنیِ همچون دوره تصدی دکتر لاریجانی بر صندلی سبز نخست، در دوره دوازدهم نیز تکرار خواهد شد و گلدان‌های رأی، مرد شماره یک مجلس یازدهم را بار دیگر با اقتدار کامل بر صندلی سبز نخست مجلس خواهند نشاند.  
کارشناس امور بین الملل مجلس شورای اسلامی