گروه دریامحور - یک سال است که در میان بحران‌ها و چالش‌های ورزش بادبانی ایران، پرداخت یا عدم پرداخت حق عضویت‌های بین‌المللی به موضوعی بحث‌برانگیز تبدیل شده است. در حالی که سرپرست پیشین فدراسیون این مسئله را عادی و تحت کنترل توصیف کرده، جمعی از متخصصان ورزش سیلینگ آن را بسیار جدی می‌دانند. از دیدگاه آن‌ها، این عدم پرداخت نه‌تنها به حقوق اساسی ایران در ورزش سیلینگ آسیب می‌زند، بلکه اعتبار کشور را در میان سازمان‌های بین‌المللی و سایر فدراسیون‌های ملی خدشه‌دار می‌کند.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصادسرآمد، در این رابطه سایت «ورزش منهای فوتبال» در گزارشی مبسوط آورده است: مطلب پیش‌رو تحلیلی مستند و دقیق است که بر اساس دیدگاه‌های متخصصان سیلینگ، به بررسی خطر تعلیق و حتی اخراج ایران از فدراسیون جهانی سیلینگ می‌پردازد.

وضعیت بحرانی ایران و ارتباط آن با اساسنامه فدراسیون جهانی سیلینگ
اساسنامه فدراسیون جهانی بادبانی به وضوح تعهدات و مسئولیت‌های کشورها را به عنوان اعضای این نهاد تعیین کرده است.
ماده ۱۲ به تعیین حق عضویت‌های سالانه که هر فدراسیون ملی باید به فدراسیون جهانی بپردازد، می‌پردازد. این حق عضویت‌ها به منظور تامین منابع مالی لازم برای اجرای برنامه‌ها و فعالیت‌های فدراسیون جهانی بادبانی تعیین می‌شود. عدم پرداخت به موقع این حق عضویت‌ها می‌تواند پیامدهای جدی برای فدراسیون ملی در پی داشته باشد، از جمله تعلیق یا حتی اخراج از عضویت. ماده ۱۲ این اساسنامه به صراحت اعضا را موظف می‌کند که حق عضویت سالانه خود را به موقع و به طور کامل پرداخت کنند. این پرداخت نه تنها یک تعهد مالی است، بلکه نمادی از تعهد یک کشور به فعالیت‌های بین‌المللی در زمینه بادبانی نیز محسوب می‌شود.
ماده ۱۴ اساسنامه نیز به موضوع تعلیق یا اخراج اعضا در صورت عدم رعایت تعهدات مالی اشاره دارد. بر اساس این ماده، اگر یک کشور عضو حق عضویت خود را پرداخت نکند یا سایر تعهدات خود را نادیده بگیرد، فدراسیون جهانی می‌تواند عضویت آن کشور را به حالت تعلیق درآورد یا حتی آن کشور را اخراج کند. این تعلیق یا اخراج به معنای از دست دادن تمامی حقوق و مزایای عضویت، از جمله شرکت در مسابقات بین‌المللی و دریافت کمک‌های آموزشی و توسعه‌ای است.
با توجه به این مقررات، می‌توان نتیجه گرفت که ایران به دلیل عدم پرداخت حق عضویت و مشکلات مالی در معرض تعلیق یا حتی اخراج از فدراسیون جهانی بادبانی قرار دارد. این امر نه تنها ورزش بادبانی کشور را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه اعتبار بین‌المللی ایران را نیز به خطر می‌اندازد.
 سوابق تعلیق و اخراج کشورهای عضو 
در فدراسیون‌های جهانی بادبانی
در طول تاریخ فعالیت فدراسیون جهانی سیلینگ (بادبانی)، چندین کشور به دلیل مشکلات مالی یا عدم رعایت قوانین، با تعلیق یا اخراج از فدراسیون‌های جهانی بادبانی (World Sailing) مواجه شده‌اند. این اقدامات نشان‌دهنده جدیت فدراسیون جهانی در اجرای قوانین و حفظ نظم میان اعضای 
خود است.
میانمار در سال ۲۰۰۷ به دلیل عدم پرداخت حق عضویت و ناتوانی در رعایت استانداردهای بین‌المللی ایمنی، عضویتش در فدراسیون جهانی بادبانی تعلیق شد. این کشور تا چندین سال نتوانست در مسابقات بین‌المللی شرکت کند و تنها پس از پرداخت بدهی‌های معوقه و انجام اصلاحات مدیریتی، موفق به بازیابی عضویت خود شد.
زیمبابوه در دهه ۱۹۹۰ به دلیل دخالت‌های سیاسی در مدیریت فدراسیون بادبانی خود و همچنین عدم پرداخت حق عضویت، از فدراسیون جهانی اخراج شد. این اخراج به رکود ورزش بادبانی در زیمبابوه منجر شد.
نیجریه نیز در سال ۲۰۱۳ به دلیل عدم تطابق با استانداردهای بین‌المللی و ناتوانی در پرداخت حق عضویت، به حالت تعلیق درآمد. این کشور تنها پس از چندین سال و با انجام اصلاحات و بهبود شرایط مالی، توانست مجدداً عضویت خود را بازگرداند.
 تحلیل و نیاز به اقدام فوری
در شرایط فعلی، ادعای سرپرست فدراسیون منحل شده بادبانی ایران مبنی بر اینکه عدم پرداخت حق عضویت‌ها دلیل تعلیق یا انحلال فدراسیون نبوده، با مواد ۱۲ و ۱۴ اساسنامه فدراسیون جهانی بادبانی تناقض کامل دارد. این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که مدارک و مستندات موجود نشان می‌دهد فدراسیون بادبانی ایران در پرداخت حق عضویت‌های خود کوتاهی کرده و همین موضوع کشور ایران را در لبه پرتگاه تعلیق یا انحلال قرار داده است.
با توجه به سوابق تعلیق و اخراج کشورهای دیگر، وضعیت ایران نیز بسیار خطرناک به نظر می‌رسد. تعلیق یا اخراج از فدراسیون جهانی بادبانی می‌تواند تأثیرات جبران‌ناپذیری بر آینده ورزش بادبانی در ایران داشته باشد. عدم حضور در مسابقات بین‌المللی، کاهش انگیزه ورزشکاران و از دست دادن فرصت‌های توسعه‌ای از جمله پیامدهای احتمالی این وضعیت خواهد بود.
وزارت ورزش و جوانان ایران باید به سرعت و با شفافیت کامل به این مسائل رسیدگی کند. پرداخت بدهی‌ها، بازسازی ساختار مدیریتی فدراسیون بادبانی و برنامه‌ریزی دقیق برای توسعه این ورزش در کشور از جمله اقداماتی است که باید فوراً در دستور کار قرار گیرد. اکنون زمان آن فرا رسیده است که ایران با مدیریتی قاطع و برنامه‌ریزی دقیق، نه تنها از خطر تعلیق و اخراج جلوگیری کند، بلکه جایگاه خود را در سطح بین‌المللی تقویت کرده و آینده‌ای روشن برای ورزش بادبانی کشور رقم بزند.