دهلی‌نو یک مسیر ریلی راهبردی در کشمیر افتتاح کرد؛ اقدامی که از سوی پاکستان و گروه‌های معترض محلی، تلاشی برای تحکیم سلطه‌ی سیاسی و نظامی هند در منطقه‌ مورد مناقشه خوانده شده است.
به گزارش اقتصادسرآمد، نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند در نخستین سفر خود به منطقه‌ کشمیر پس از درگیری نظامی اخیر این کشور با پاکستان، یک مسیر ریلی راهبردی را در این منطقه مورد مناقشه افتتاح کرد.
وی در مراسم رسمی «پل چناب» سفر خود به منطقه کشمیر را یک «جشن وحدت و اراده‌ی هند» توصیف کرد؛پلی که به گفته‌ دولت هند، بلندترین پل قوسی راه‌آهن در جهان است و ۳۵۹ متر بالاتر از رودخانه‌ی چناب قرار دارد.مودی با اشاره به تنش‌های اخیر میان دهلی‌نو و اسلام‌آباد، افزود: «پاکستان هرگز شکست شرم‌آور اخیر را فراموش نخواهد کرد.»براساس گزارش‌ها، افتتاح این مسیر ریلی به طول ۲۷۲ کیلومتر، شهرهای «اودهامپور»، «سرینگر» و «بارامولا» را به هم متصل می‌کند و مدت زمان سفر بین کاترا و سرینگر را به حدود سه ساعت کاهش می‌دهد.
نخست وزیر هند این طرح را «شاهکاری در معماری» دانست که نخستین بار ارتباط زمینی پایدار از فلات‌های هند به منطقه‌ی کوهستانی کشمیر را برقرار می‌کند. این مسیر ریلی امکان جابه‌جایی آسان‌تر مردم، کالاها و همچنین نیروهای نظامی را فراهم می‌سازد؛ جابه‌جایی‌ای که پیشتر تنها از مسیر جاده‌های کوهستانی خطرناک یا به‌صورت هوایی انجام می‌شد.در همین پیوند، وزارت خارجه‌ پاکستان در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن این طرح، اعلام کرد: «ادعاهای هند درباره‌ی توسعه‌ کشمیر، در سایه‌ حضور بی‌سابقه‌ نظامی، سرکوب آزادی‌های بنیادی، بازداشت‌های خودسرانه و تلاش برای تغییر بافت جمعیتی منطقه، توخالی است.»همزمان، حدود ۱۵۰ نفر در مظفرآباد (مرکز کشمیر تحت کنترل پاکستان) علیه این طرح دست به اعتراض زده و تاکید داشتند که «ساخت پل و جاده به نام توسعه باعث نخواهد شد که مردم کشمیر از آرمان آزادی خود صرف‌نظر کنند.»گفتنی است، منطقه‌ کشمیر از سال ۱۹۴۷، پس از استقلال هند و پاکستان از استعمار بریتانیا، همواره یکی از کانون‌های اصلی مناقشه میان دو کشور بوده است. دهلی و اسلام‌آباد این منطقه را به طور کامل مطالبه می‌کنند اما در عمل بخش‌هایی از آن در کنترل هر کدام قرار دارد. این ۲ کشور تاکنون سه بار در سال ۱۹۴۷، ۱۹۶۵، ۱۹۹۹ بر سر کشمیر جنگیده‌اند و بارها تنش‌های مرزی شدید بین آن‌ها رخ داده است.نارندرا مودی در سال ۲۰۱۹ وضعیت خودمختاری محدود ایالت جامو و کشمیر را لغو کرد و آن را به یک منطقه‌ تحت کنترل مستقیم دهلی نو تبدیل نمود. این اقدام با مخالفت شدید پاکستان و بخش قابل توجهی از مردم کشمیر روبرو شد. از سوی دیگر، گروه‌های مخالف در کشمیر تحت کنترل هند بیش از سه دهه است که برای استقلال یا الحاق به پاکستان مبارزه می‌کنند؛ این درگیری‌ها تاکنون هزاران قربانی برجای گذاشته است.