مروری بر توانمندی‌های ناو هواپیمابر هسته‌ای «جرالد فورد»
​​​​​​​گروه بین‌الملل- دولت ایالات متحده آمریکا، بزرگ‌ترین کشتی جنگی جهان را عازم دریای کارائیب کرده است. بسیاری از تحلیلگران این اقدام دولت دونالد ترامپ را یکی از بزرگ‌ترین اقدامات نظامی آمریکا در آمریکای‌لاتین از زمان جنگ سرد توصیف می‌کنند. آنطور که خبرگزاری‌های بین‌المللی گزارش داده‌اند؛ ناو هواپیمابر هسته‌ای‌USS Gerald R. Ford، بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین ناو جنگی جهان، را به همراه گروه ضربت دریایی آن به سوی سواحل آمریکای‌جنوبی اعزام شده است. هرچند دولت ایالات‌متحده آمریکا، این حرکت را به‌طور رسمی به‌عنوان بخشی از عملیات مبارزه با قاچاق موادمخدر در دریای کارائیب توجیه کرده، اما این اقدامی است که همزمان با افزایش فشارهای سیاسی و نظامی واشنگتن بر دولت نیکلاس مادورو در ونزوئلا رخ داده و حالا نگرانی‌های بیشتر در مورد احتمال درگیری مستقیم میان دوکشور یا تلاش برای تغییر رژیم در کاراکاس را برانگیخته است.
به گزارش اقتصاد سرآمد، پنتاگون روز جمعه اعلام کرد که پیت هگست، وزیر جنگ آمریکا دستور استقرار ناو هواپیمابر «جرالد فورد» به‌ همراه ناوهای جنگی و هواپیماهای تهاجمی همراه آن را برای پیوستن به ناوگان «فرماندهی‌جنوبی ایالات‌متحده» در آب‌های نزدیک آمریکای‌لاتین صادر کرده است. استقرار این ناو هواپیمابر پهن‌پیکر از سوی آمریکا، نشانه‌ای از تشدید حضور نظامی در منطقه‌ای است که پیش‌تر نیز شاهد افزایش غیرمعمول نیروهای آمریکایی در دریای کارائیب و نزدیکی آب‌های ونزوئلا بوده است. شان پارنل، سخنگوی پنتاگون در پیامی در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که هدف از این اقدام «افزایش توان واشنگتن برای شناسایی، پایش و مقابله با فعالیت‌ها و گروه‌های غیرقانونی است که امنیت و رفاه ایالات‌متحده را به خطر می‌اندازند.» ناو «یواس‌اس‌فورد» که دارای پنج ناوشکن در گروه ضربت خود بوده، در حال حاضر در آب‌های مدیترانه مستقر است.
ارتش ایالات‌متحده آمریکا پیش از این نیز در روز پنج‌شنبه دو بمب‌افکن سنگین مافوق ‌صوت را تا سواحل ونزوئلا به پرواز درآورد. به گفته مقام‌های دولت ترامپ، هدف اصلی این تحرکات مقابله با ورود موادمخدر به خاک آمریکاست،اما «مادورو» این اقدامات را تلاشی تازه از سوی واشنگتن برای برکناری او از قدرت توصیف کرده است. نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا همان روز از نیروهای امنیتی و یک گروه شبه‌نظامی مردمی به ‌دلیل اجرای رزمایش‌های دفاعی در امتداد حدود دوهزار کیلومتر از خطوط ساحلی کشور، برای آمادگی در برابر احتمال حمله آمریکا، قدردانی کرد. او در جریان یک مراسم دولتی که از تلویزیون پخش شد، گفت: «در مدت6ساعت، صددرصد از سواحل کشور در لحظه با استفاده از تجهیزات کامل و سلاح‌های سنگین تحت پوشش قرار گرفت تا در صورت نیاز از تمام مرزهای دریایی ونزوئلا دفاع شود.»

علاقه آمریکا به برکناری دولت ونزوئلا
علاقه دولت ایالات‌متحده آمریکا به برکناری نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور فعلی ونزوئلا که پس از مرگ هوگو چاوز به قدرت رسیده، موضوع جدیدی نیست. دولت ترامپ پیش از این نیز کارزار «فشار حداکثری» را علیه او به راه انداخته است. او همچنین با حمایت رهبران مخالف ونزوئلا مانند ماریا کورینا ماچادو، برنده جایزه نوبل، این فشارها را تشدید کرده است. در راستای همین کارزار فشار حداکثری، ایالات‌متحده ۸درصد از کل ناوگان جهانی خود را در کارائیب مستقر کرده است. این استقرار شامل ناوشکن‌های موشک‌انداز، جنگنده‌های پیشرفته، پهپادها، یک گروه تهاجمی آبی-خاکی با ۴۵۰۰پرسنل و حتی یک زیردریایی هسته‌ای است. همچنین گزارش شده که «سیا» مجوز انجام عملیات پنهانی و مرگبار در ونزوئلا را دریافت کرده؛ موضوعی که ترامپ آن را تایید کرده است.
به نظر می‌رسد با تشدید حضور نظامی، ادعای اولیه مبنی بر تمرکز صرف بر مبارزه با موادمخدر، رنگ باخته است. حملات موشکی مرگبار به شناورهای مظنون به قاچاق، یک سنت‌شکنی در رویه‌های اجرایی آمریکا محسوب می‌شود. دولت ترامپ تاکنون به دست‌کم ۹شناور حمله کرده و مدعی کشتن ۳۷«نارکوتروریست» شده است. بااین‌حال، شواهد نشان می‌دهد که این عملیات اهداف دیگری را دنبال می‌کند. تقریبا تمام فنتانیل ورودی به آمریکا از مرز مکزیک می‌آید و ونزوئلا مسیر اصلی قاچاق کوکائین به آمریکا نیست. انتخاب حوزه کارائیب و اهداف سطح پایین، این گمانه را تقویت می‌کند که هدف اصلی، ارعاب دولت مادورو و ایجاد شکاف در میان حامیان او‌(موسوم به چاویسمو) برای کلید زدن یک کودتا یا فرار مادورو است.تحلیلگران معتقدند که رویکرد یکجانبه‌گرایانه ترامپ، پیامی دلسردکننده به کل آمریکای‌لاتین فرستاده و نشان می‌دهد که واشنگتن برای رسیدن به اهداف خود، به همکاری‌های منطقه‌ای اهمیتی نمی‌دهد. این رویکرد حتی ممکن است به تقویت جایگاه مادورو در ونزوئلا بینجامد. از طرف دیگر، حتی در صورت موفقیت اقدامات دولت ایالات‌متحده آمریکا، ثبات پس از تغییر مادورو نیازمند یک تعهد بین‌المللی بلندمدت برای تضمین هرگونه توافق و حمایت از ساختارهای دولتی جدید است. در نهایت، یک مسیر دیپلماتیک که تمام منطقه را پشت یک راه‌حل سیاسی متحد کند، گزینه‌ای بسیار امن‌تر و منطقی‌تر از تغییر رژیم با زور اسلحه است که می‌تواند کل منطقه را به بی‌ثباتی بکشاند.

از مبارزه با موادمخدر تا تغییر رژیم
برخی رسانه‌ها گزارش داده‌اند که این اعزام نه‌تنها یک نمایش قدرت نظامی است، بلکه سیگنالی از استراتژی گسترده‌تر ترامپ برای تضعیف مادورو به‌شمار می‌رود. برخی مقامات آمریکایی، از جمله مشاوران کاخ سفید، فشار بر کارتل‌ها را راهی برای «فروپاشی رژیم از داخل» می‌دانند؛ با هدف ترغیب نزدیکان مادورو به خیانت از طریق قطع منابع مالی غیرقانونی. بااین‌حال، منتقدان هشدار می‌دهند که این رویکرد می‌تواند به درگیری مستقیم منجر شود، به‌ویژه با توجه به تسلیحات روسی ونزوئلا و حمایت ایران و روسیه از مادورو.
از منظر ژئوپلیتیک، این اقدام می‌تواند تعادل قدرت در آمریکای‌لاتین را برهم بزند و تنش‌ها با کلمبیا را تشدید کند، در حالی‌که اقتصاد ونزوئلا -که از تحریم‌های آمریکا رنج می‌برد- بیشتر تحت فشار قرار گیرد. کارشناسان و تحلیلگران برخی رسانه‌های جهان مانند‌CNN و Reuters اعلام می‌کنند که  احتمال «عملیات محدود» بالاست، اما آنها ریسک یک جنگ منطقه‌ای را انکار نمی‌کنند. در نهایت، این بحران نشان‌دهنده بازگشت سیاست «عقب‌نشینی از دیپلماسی» در دولت ترامپ است که می‌تواند متحدان سنتی آمریکا در نیمکره غربی را بیگانه کند. در حالی‌که جهان منتظر واکنش سازمان ملل و اتحادیه اروپاست، این اعزام یادآوری تلخی از دوران جنگ سرد است: جایی که نمایش قدرت می‌تواند به جای صلح، به آتش منجر شود.

ویژگی‌های بزرگ‌ترین کشتی جهان چیست؟
نیروی دریایی ایالات‌متحده در اقدامی بی‌سابقه، ناو هواپیمابر هسته‌ای‌USS Gerald R. Ford، بزرگ‌ترین ناو جنگی جهان را به همراه گروه ضربت دریایی عظیمی به سوی دریای کارائیب اعزام کرده است. این حرکت که پنتاگون آن را بخشی از عملیات مبارزه با قاچاق موادمخدر توجیه کرده، با واکنش تند دولت ونزوئلا مواجه شده و گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال درگیری نظامی یا تلاش برای تغییر رژیم در کاراکاس را شدت بخشیده است.
ناو USS Gerald R. Ford، با ۳۳۳متر طول و توانایی حمل بیش از ۹۰هواپیما، از جمله جنگنده‌های پیشرفته‌F-35، روز گذشته از پایگاه خود در مدیترانه به سمت منطقه فرماندهی جنوبی آمریکا حرکت کرد. این ناو که با دو رآکتور هسته‌ای‌A1B و 8ناو جنگی همراه، یک زیردریایی هسته‌ای و هزاران تفنگدار دریایی پشتیبانی می‌شود، قرار است طی ۸ تا ۹روز آینده به سواحل ونزوئلا برسد. این ناو غول‌پیکر، با هزینه ساخت ۱۳میلیارد دلار، مجهز به فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند سیستم پرتاب الکترومغناطیسی و رادار آرایه فازی دوبانده است. با ظرفیت حمل ۴,۵۰۰خدمه و تولید برقی 3برابر ناوهای قدیمی‌تر، این کشتی توانایی عملیات مداوم در شرایط جنگی را دارد.