ایران در مسیر بحران گازی و افت سالانه تولید، «اقتصاد سرآمد» بررسی می کند

آینده انرژی ایران در برزخ

گروه نفت و انرژی - تحلیلگران بر این باورند که اگر افزایش تقاضای مصرف گاز به همین صورت ادامه یابد، بدون کربن زدایی از سیستم های گازی، رسیدن به اهداف اقلیمی میسر نخواهد بود. آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) اعلام کرد بهبود تقاضای جهانی برای گاز تا سال ۲۰۲۴ پس از کاهشی که سال گذشته داشت، جهان را از مسیر دستیابی به هدف اقلیمی صفر کردن آلایندگی کربن تا سال ۲۰۵۰ بازمی دارد. بیش از ۱۹۰ کشور توافق اقلیمی پاریس را که هدف آن محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سلسیوس بوده و مستلزم کاهش عظیم استفاده از سوخت‌های فسیلی مانند زغال سنگ و گاز است، امضا کرده‌اند.
به گزارش اقتصادسرآمد، آژانس بین‌المللی انرژی در جدیدترین دورنمای گاز اعلام کرد تقاضا برای گاز طبیعی در سال ۲۰۲۱ بهبود قوی پیدا می‌کند و اگر دولت‌ها سیاست‌های قوی برای هدایت جهان به سوی مسیر صفر کردن آلایندگی‌ها تا اواسط قرن جاری اجرا نکنند، رشد بیشتری پیدا خواهد کرد. پیش‌بینی می شود با احیای اقتصادهای جهانی از رکودی که در سال ۲۰۲۰ تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا تجربه کردند، تقاضای جهانی برای گاز در سال ۲۰۲۱ به میزان ۳.۶ درصد رشد کند. رشد تقاضا برای گاز از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ به ۱.۷ درصد در سال می‌رسد یعنی تقاضا برای گاز به حدی بالا می‌ماند که نقشه راه آژانس بین‌المللی انرژی به سمت صفر شدن آلایندگی‌های جهانی تا سال ۲۰۵۰ را دور از دستیابی قرار می‌دهد.
آژانس بین‌المللی انرژی در ماه مه نقشه راهی برای بخش انرژی به منظور تحقق هدف صفر کردن آلایندگی‌ها را منتشر و اعلام کرد سرمایه گذاران نباید پروژه‌های جدید تولید نفت، گاز و زغال سنگ را تامین مالی کنند. اما اکنون تقاضای جدید توسط پروژه‌هایی که پیش از این تصویب شده یا پیش از شیوع ویروس کرونا در دست توسعه قرار داشتند، تامین می‌شود. قیمت جهانی گاز طی ماه گذشته تحت تاثیر تقاضای قوی، به بالاترین رکورد چند سال اخیر صعود کرد. دمای بالای هوا باعث افزایش تقاضا برای تولید نیرو در نیم‌کره شمالی و مناطقی در آسیا به دنبال ذخیره‌سازی گاز پیش از زمستان هستند.
ایران از ظرفیتی شگفت انگیز در انرژی برخوردار است
سید مهدی حسینی کارشناس ارشد انرژی، در گفت‌و‌گو با اقتصادسرآمد، گفت: ایران در زمینه تمام انرژی‌ها از نفت و گاز تا انرژی‌های تجدیدپذیر و هیدروژن، از ظرفیتی شگفت انگیز برخوردار است، در بحث عملکرد، میان وضعیت فعلی و سطح آینده‌نگری با آنچه ایده‌آل کشور است، فاصله زیادی وجود دارد.
آینده انرژی مسأله‌ای است که در ایران به آن کمتر پرداخته می‌شود
وی تاکید کرد: آینده انرژی مسأله‌ای است که در ایران به آن کمتر پرداخته می‌شود و به همین خاطر هنوز میان پتانسیل‌ها و عملکرد ما با وجود فرصت محدودی که در اختیار داریم، شکاف عظیمی قرار دارد. زمانی که در مورد پتانسیل‌ها صحبت می‌شود، ایران دارنده بزرگترین منابع هیدروکربوری جهان است و به میزان ۳۶۵ روز سال قابلیت بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر را دارد.
ایران در ابتدای دوران بحران گازی 
و افت سالانه تولید
حسینی با بیان این مطلب که، انرژی ایران درخوراهمیت خود نتوانسته است توسعه و بهره‌گیری از پتانسیل‌ها داشته باشد، ابراز داشت: این درحالی است که ذخایر نفتی روسیه شاید کمتر از دو سوم ذخایر نفتی ایران باشد. در مورد گاز نیز ذخایر گازی ایران و روسیه نزدیک به یکدیگر است اما اکنون ایران در ابتدای دوران بحران گازی و افت سالانه تولید از بزرگترین میدان دریایی خود یعنی پارس جنوبی قرار دارد و در همین حال روس‌ها جزو ۳ صادرکننده بزرگ گاز جهان هستند.
انرژی‌های تجدیدپذیر پشت درها منتظر ایستاده‌اند
کارشناس ارشد انرژی در بخش دیگری ازسخنان خود به اقتصدسرآمد یادآور شد: اکنون انرژی‌های تجدیدپذیر پشت درها منتظر ایستاده‌اند تا جای انرژی‌های فسیلی را بگیرند و اندکی تأخیر در عمل و سستی، فرصت ظهور این پتانسیل‌ها را نیز از ایران خواهد گرفت. به گفته وی، یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که باید هرچه سریع‌تر روی تحقق آن پافشاری کنیم، مسأله افزایش ضریب بازیافت نفت خام و همین طور فشارافزایی در میدان مشترک پارس جنوبی است. در حال حاضر متوسط ضریب بازیافت نفت خام در همه دنیا حدود ۳۴ درصد است اما ضریب فعلی بازیافت نفت خام در ایران حدود ۱۰ درصد از این میانگین پایین‌تر است.
تصور کارشناسان اکنون بر این است که ایران با توسعه و ازدیاد برداشت می‌تواند ۷ میلیون بشکه در روز ظرفیت تولید نفت خام داشته باشد. در مورد گاز طبیعی نیز حداقل ۵۰۰ میلیون متر مکعب در روز توان ظرفیت نهفته در کشور وجود دارد و باید هرچه سریع‌تر آن را از حالت بالقوه به حالت بالفعل درآوریم. اکنون کشورهای دارنده منابع هیدروکربوری با سرعت تمام و بالاترین ضریب ممکن در حال توسعه و برداشت نفت و گاز هستند.
در همسایگی ما نیز کشور عراق را می‌توان مثال زد که تولید تاریخی آن نصف ایران بوده اما اکنون روی دستیابی به تولید ۵ میلیون بشکه و سپس ۷ میلیون بشکه در روز بحث می‌کند و جایگاه ایران را نیز در اوپک به دست گرفته است. این کشور با استفاده از تکنولوژی روز جهان توسعه صنعت نفت خود را تسریع کرده و ما نیز لازم است که با بهبود روابط بین‌المللی و انتقال سرمایه و تکنولوژی به کشور، خودمان را از این ثروت و جایگاه درخور بین‌المللی محروم نکنیم. برخی می‌گویند که نفت و گاز سرمایه بین نسلی است و بدون توسعه آن را برای نسل بعدی باید حفظ کرد؛ اما مسأله اینجاست که جهان از ۲۰۵۰ رویکرد خود را نسبت به انرژی مصرفی تغییر خواهد داد. در این گزارش پیش بینی شد که قیمت گاز در هاب هلند در سال ۲۰۲۱ به ۹.۵ دلار به ازای هر میلیون واحد حرارتی بریتیش صعود می کند که بالاترین قیمت از سال ۲۰۱۳ است در حالی که قیمت محموله های تک LNG در آسیا به ۱۱ دلار به ازای هر میلیون واحد حرارتی بریتیش صعود خواهد کرد که بالاترین قیمت از سال ۲۰۱۴ است. آژانس بین المللی انرژی از صنعت گاز خواست تلاش‌ها برای کاهش آلایندگی شامل کاهش انتشار متان را مضاعف کند.
  آینده انرژی ایران در برزخ
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه