رئیس اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ضمن تشریح عوامل تأثیرگذار بر قیمت نفت، گفت: در حال حاضر فرصت خوبی است که با محتاطانه حساب کردن قیمت نفت، به سمت بودجه بدون نفت حرکت کنیم.به گزارش اقتصادسرآمد،محمد علی خطیبی، رئیس اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت در گفت‌وگو با مهر گفت: در حال حاضر به خاطر کاهش آثار ویروس کرونا از یک طرف عوامل تقویت کننده قیمت و افزایش تقاضا را شاهد هستیم و به همین جهت هم برخی پیش‌بینی‌ها می‌گویند سال آینده میلادی تا ۴ میلیون بشکه نفت تقاضا افزایش پیدا کند.خطیبی تصریح کرد: البته باید توجه کرد این افزایش تقاضا با نگاه به اتمام کرونا انجام شده ولی سویه جدید و خطرناک کرونا که به اومیکرون معروف است می‌تواند تمام محاسبات و پیش‌بینی‌ها را به هم بریزد و تقاضا را کاهش دهد.رئیس اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت افزود: از چهار میلیون که عرض کردم پیش‌بینی شده، سه میلیون به غیر اوپک می‌رسد و یک میلیون سهم اوپک است. از طرفی اوپک پلاس برنامه ریزی کرده تا سپتامبر سال آینده ماهیانه ۴۰۰ هزار بشکه نفت خام افزایش تولید بدهد. این مقدار بسیار بیشتر از میزان یک میلیونی است که سهم اوپک است.خطیبی با اشاره به اینکه این اقدام اوپک پلاس موجب ایجاد مازاد عرضه می‌شود، گفت: به نظر بنده اوپک پلاس باید در این تصمیمش تجدیدنظر کند زیرا این اقدام باعث اشباع شدن بازار و کاهش قیمت‌ها می‌شود. هرچند که آمریکا هم از سمتی به اوپک پلاس فشار می‌آورد که این ۴۰۰ هزار بشکه کافی نیست و باید عرضه بیشتری انجام شود.وی با اشاره به سیاست ایالات متحده آمریکا مبنی بر آزادسازی ذخیره‌های استراتژیک گفت: این اقدام هم می‌تواند یکی از عوامل تضعیف‌کننده قیمت باشد. در واقع این سیاست به نوعی برهم زدن تعادل عرضه و تقاضا و دخالت در بازار است.خطیبی در پاسخ به سوالی مبنی بر قیمت بهینه نفت در بودجه ۱۴۰۱ گفت: نمی‌توانیم پیش‌بینی دقیقی از قیمت نفت داشته باشیم زیرا نمی‌دانیم تأثیر و تداوم این عواملی که ذکر کردم چگونه است. چنانچه اوپک پلاس این سیاست مازاد عرضه را کنار بگذارد و به اندازه‌ای که نیاز بود عرضه کند می‌توان گفت قیمت نفت تغییر آن‌چنانی نمی‌کند.نماینده اسبق ایران در اوپک گفت: برای محاسبه قیمت نفت در بودجه ۱۴۰۱ بهتر است محتاطانه حساب کنیم ضمن اینکه اعتقاد بنده این است که ارتباط نفت با بودجه باید کاهش یابد و الان که اطمینانی از قیمت نفت وجود ندارد فرصت خوبی برای رفتن به سمت بودجه بدون نفت و اتکای آن به درآمدهای مطمئن و قابل وصول است، زیرا درآمدهای نفتی هرچقدر هم که باشد نوسانات مختلفی دارد و متأثر از تحریم‌هاست.