گروه نفت و انرژی - متأسفانه مسئولان ارشد دولت دوازدهم چه مسئولان سیاسی و چه مسئولان مرتبط با فروش نفت کمترین تلاش را برای افزایش فروش نفت ایران کردند تا جایی که هر روز شاهد روند نزولی صادرات نفت خام ایران بودیم؛ نکته عجیب در این است که حتی از ظرفیت‌ همسایگان نیز برای افزایش صادرات نفت استفاده نشد. اگرچه وضعیت فروش نفت ایران با روی کار آمدن دولت سیزدهم روند افزایشی دارد اما پس از تحریم‌های نفتی آمریکا صادرات نفت ایران به رکود بی سابقه‌ای رسید به طوری که صادرات نفت ایران حتی در برهه‌ای از زمان به حدود ۱۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود.
به گزارش اقتصادسرآمد، یکی از این ظرفیت‌ها موضوع صادرات نفت ایران به روسیه است. اگرچه روسیه خود یکی از بزرگ‌ترین کشورهای تولید کننده نفت محسوب می‌شود اما در سال‌های ابتدایی بعد از تحریم نفت ایران پیشنهاداتی را مطرح کرد تا ایران بتواند حجم صادرات نفت خام خود را که در آن زمان به کمتر از ۲۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود افزایش دهد. چرا که مریکا در همان زمان بارها از طریق رسانه‌ها اعلام کرده بود هدف از تحریم نفت به صفر رساندن صادرات سوخت  از ایران است. به همین دلیل تمام شرایط را فراهم کرده بود تا بتواند این هدف را محقق کند.
در حال حاضر که در دولت سیزدهم به سر می بریم و مسئولان سابق وزارت نفت دیگر مسئولیتی ندارند می‌توان علت توقف این مذاکرات را مورد بررسی مجدد قرار داد. پیشنهاد خرید نفت از ایران اولین بار توسط روس‌ها مطرح شد و هدف از این پیشنهاد کمک به ایران بود تا مانع از کاهش شدید صادرات نفت ایران در ایام تحریم‌های آمریکا علیه ایران باشد.
مانع‌تراشی دولت دوازدهم برای صادرات نفت
محمدرضا علی‌پور، کارشناس اقتصاد نفت و انرژی در گفتگو با به روزنامه اقتصادسرآمد،  با بیان این مهم که پس از اعلام روسیه برای خرید نفت ایران، مقامات ایرانیِ دولت دوازدهم در یک اقدام عجولانه پیشنهاد روسیه را علنی کردند و اینکار مانع از خرید سوخت از ما شد، می‌گوید: ازسوی نهادهای امنیتی نیز تذکرات جدی به منتشر کنندگان این خبر که عمدتاً از مسئولان ارشد سیاسی ایران بودند داده شد اما دیگر این روسیه بود که حاضر نشد با ایران در این خصوص مذاکره کند.
روزنه امید برای صادرت نفت ایران به روسیه
وی با اشاره به این نکته که، به همین دلیل صادرات نفت به روسیه مسکوت مانده است، ابراز داشت:  به نظر می‌رسد با روی کار آمدن دولت سیزدهم شرایط برای احیای این موضوع مناسب است و حتی در سفر پیش روی رئیس جمهور به روسیه می‌توان این مسئله را دوباره مطرح و صادرات نفت به روسیه باردیگر از سر گرفته شود.
روسیه واسطِ صادرات نفت ایران به دیگر کشورها
علی‌پور معتقد است: قرارداد نفتی میان ایران و روسیه، روش مناسبی برای تنوع بخشیدن به مشتریان نفت ایران است چرا که بر اساس این قرارداد، روس‌ها نفت دریافت شده از ایران را به هر کشوری که مدنظرشان باشد، صادر خواهند کرد. برقراری ارتباط نفتی میان ایران و روسیه دستاوردهای زیادی را برای اقتصاد نفت ما دربردارد که دولت سیزدهم قطعا از ان به آسانی نخواهد گذشت.
به گفته او، به نظر می‌رسد تفاهم توسعه همکاری‌های تجاری و اقتصادی میان دو کشور، تجار و یا شرکت‌های روسی به ایران در زمینه فروش نفت خود در بازار بین المللی کمک کنند و ایران پول‌هایی را که از این راه به دست می‌آورد، صرف خرید و تجهیزات مورد نیاز کند.
روسیه به عنوان یکی از طرف‌های توافق هسته‌ای در شهریور سال نودوهشت به صراحت اعلام کرده بود که از هیچ یک از تحریم‌های آمریکا علیه ایران پیروی نخواهد کرد. هر چند روابط تهران و مسکو از نظر اقتصادی طی سال‌های اخیر با توسعه مناسبی مواجه نبوده اما دو کشور زمینه‌های متعدد و گوناگونی برای همکاری دارند و در شرایطی که آمریکا تلاش می‌کند حلقه تحریم‌ها علیه ایران را تنگ‌تر کند، گسترش روابط با روسیه می‌تواند در کم اثر کردن تحریم‌ها مؤثر باشد. بر این اساس با توجه به فشارهایی که آمریکا برای به صفر رساندن صادرات و فروش نفت ایران به سایر کشورها وارد کرده، روسیه دست کم در دو حوزه فروش نفت و مسیر انتقال انرژی می‌تواند به ایران یاری رساند. لذا ایران باید موقعیت موجود را به نفع خود به نتیجه برساند.
صدرات نفت ایران به روسیه قرادادی است به ارزش 20 میلیون دلار که در در مقابل آن ایران کالا دریافت می‌کند. یک معامله تهاتری که بر اساس ماهانه 15 میلیون بشکه نفت از ایران به روسیه صادر می شود.  گرچه این اتفاق به نوعی موجب افزایش صادرات نفت می شود اما به همان میزان نیز وابستگی ایران به واردات را افزایش می دهد. در عین حال نکته اینجاست که روسیه خود یکی از بزرگترین صادرکننده نفت بوده و نیازی به نفت ایران ندارد. اما میان نفت ایران و نفت روسیه تفاوت وجود دارد. پیش از تحریم ها نفت ایران علاوه بر کشورهای آسیای شرقی به برخی کشورهای اروپایی از جمله اسپانیا، ایتالیا و یونان صادر می شد. اما پس از اعمال تحریم ها صادرات نفت نیز متوقف شد. البته باید توجه داشت به دلیل ساختار پالایشگاه های این کشورها و سازگاری آنها با نفت سنگین شاید نفت روسیه نتواند جایگزین نفت ایران در پالایشگاه این کشورها باشد.