گروه مانع زدایی از تولید- محمد آیتی - اگر نگاهی به قوانین مجلس شورای اسلامی در ادوار گذشته بیندازیم، می‌بینیم که گاهی قوانینی به تصویب رسیده که در تعارض با قانون دیگری بوده و یا در برخی مواقع، موازی با قانونی دیگر. از سوی دیگر، قوانین و آیین‌نامه‌ها می‌باید امور را تسریع کنند، اما گاهی نه تنها این اتفاق نمی‌افتد که حتی کارها در دست‌انداز هم قرار می‌گیرد. سال‌هاست کارشناسان و قانون‌گذاران از بوروکراسی پیچیده اداری در ایران سخن می‌گویند، اما زمان می‌گذرد و گشایش خاصی در این حوزه به وقوع نمی‌پیوندد. اینکه تا چه زمانی قرار است مسئولان وعده دهند و عمل شایسته‌ای که عموم مردم بر آن توافق داشته باشند، نکنند، پرسش و دغدغه آحاد ملت است.
در همین خصوص، قاسم ساعدی نماینده مردم دشت آزادگان و هویزه به اقتصاد سرآمد گفت: اینکه روزها به تندی می‌گذرد و در زندگی مردم اتفاق خاصی که نشان از رضایت آن‌ها باشد، نمی‌افتد، جای شرمندگی دارد. این موضوع به امروز و دیروز برنمی‌گردد، بلکه سیاست‌های اقتصادی وضع شده در دهه‌های گذشته، کار را به این نقطه رسانده است.
وی افزود: بنده و بسیاری از همکاران در مجلس و البته توده‌های مردم، دل به دولت سیزدهم بستند و منتظرند تا به مرور در این چهار سال اتفاقات خوبی را شاهد باشند. حق مردم، شنیدن اخبار خوب است، زیرا که در این سال‌ها خیلی سختی کشیدند و حال، وقت جبران دولتمردان است.
نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: جای نگرانی و البته تاسف دارد که در این کشور با این همه ظرفیت، تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران گله دارند. در شرایطی که تحریم و فشار حداکثری دشمن با نیت فلج کردن اقتصاد کشور در پیش گرفته شد، شایسته این بود که بیش از پیش به تولیدکنندگان بها می‌دادیم تا آن‌ها بازی شوم معارضان نظام جمهوری اسلامی ایران را به هم بزنند.
ساعدی اظهار داشت: در این شش سالی که بنده توفیق نمایندگی مردم را داشتم، متعدداً و مکرراً با افرادی روبرو می‌شوم یا پای صحبت‌شان می‌نشینم که سرمایه‌دارند، اما از کوچکترین حمایت‌ها هم برخوردار نیستند.
عضو مجمع نمایندگان استان خوزستان با اشاره به اینکه قرار نیست بخش خصوصی همه کار را به دوش بکشد، گفت: دولت نباید در حوزه اقتصاد، تصدی‌گری کند. وقتی دولت درگیر کار اقتصاد می‌شود، بخش خصوصی را به چشم رقیب می‌بیند و این رویکرد، فوق‌العاده برای اقتصاد پویای یک کشور خطرناک است.
وی یادآور شد: اصل 44 قانون اساسی برای این بود که بخش خصوصی بیاید و کار اقتصاد کشور را بهتر از همیشه و البته زیر سایه حمایت دولت جلو ببرد. در این دو دهه با مشکلات فراوانی در این حوزه دست و پنجه نرم کردیم و به نظر، قوانین و روال‌ها خیلی کارآمد نبودند. باعث تاسف است که مجلس تبدیل به کارخانه تولید قانون شده در حالی که در ایران به اندازه کافی، قانون خوب وجود دارد و باید آیین‌نامه‌ها و نظارت‌ها را تقویت کرد.
نماینده دشت آزادگان و هویزه افزود: همه ما باید یاد بگیریم که کارِ با خروجی مثبت انجام دهیم. مردم ما را با کارها و دستاوردهایمان یاد می‌کنند. اگر مسیر سال‌های گذشته درست و منطقی بود باید اثرات آن را می‌دیدیم نه اینکه هر روز تورم بیداد کند و مردم در اداره زندگی روزمره خود بمانند.
ساعدی گفت: چند سالی است که تحریم‌ها شدت پیدا کرده و کار اداره کشور سخت شده است، اما آیا کاری کردیم که تحریم‌ها فشارش بر اقتصاد و مردم کم شود؟ چرا باید هم از دشمن ضربه بخوریم و هم از برخی مدیران نالایق داخلی؟ گناه مردم و تولیدکنندگان چیست که عده‌ای با خونسردی از کنار مشکلات می‌گذرند؟
نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: وظیفه بانک‌ها ارائه تسهیلات به موقع به تولیدکنندگانی است که اهلیت آن‌ها ثابت شده است. بروید و بررسی کنید و به مردم گزارش دهید چقدر این اتفاق به واقعیت تبدیل شده است؟ ما باید ممنون‌دار تولیدکنندگان مخصوصاً در جنگ اقتصادی باشیم، اما گاهی با این زحمتکشان به گونه‌ای برخورد می‌شود که انگار دشمن مردم هستند. چه معنی دارد که یک تولیدکننده برای یک مجوز، سال‌ها بدود و یا نتواند از تسهیلات لازم و کم‌بهره برخوردار شود. کی قرار است بوروکراسی اعصاب خردکن کشور تمام شود و با استفاده از سامانه‌ها در کمترین زمان امور انجام شود؟
وی در پایان خاطرنشان کرد: وقتی حرفی از زبان یک مسئول زده می‌شود در جامعه مطالبه به وجود می‌آید. حال اگر به مطالبه به حق مردم، آن هم به موقع پاسخ داده نشود، نارضایتی اجتماعی شکل می‌گیرد و در بزنگاه‌هایی که به سرمایه اجتماعی نیاز داریم، با کم‌توجهی و حتی بی‌توجهی آن‌ها مواجه می‌شویم و این یعنی سخت‌تر شدن اداره کشور. امیدوارم در دولت سیزدهم، کارگروه‌های رفع موانع تولید به موقع و مداوم با تولیدکنندگان تشکیل جلسه دهند و اگر دغدغه‌ای از سوی این زحمتکشان مطرح می‌شود تا جلسه بعدی یا جلسات پیش‌رو برای آن، راهکار ارائه دهند، زیرا شنیدن مشکل به تنهایی کافی نیست و همه نگاه‌ها به عمل و تغییر رویکردهای
 گذشته است.