اقتصادسرآمد:  به‌عنوان يك پيشكسوت و كسي كه سال‌هاي سال است در صنعت دريا كار مي‌كنيد و كارآفرين بوديد، به نظر شما چه كسي بايد پيشقدم شود براي تشكيل يك سازمان قوي مانند يك وزارتخانه؛ دولت يا مجلس؟
بهزاد فر : به اعتقاد من دولت بايد اين ضعف را هرچه زودتر برطرف كند، و مجلس به‌طور جدي به اين قضايا بها دهد. خيلي از مجلسيان را مي‌شناسم كه با عرصه دريا به‌خوبي آشنا هستند و مطمئنا مابقي هم اگر خوب توجیه شوند، اهتمام خواهند كرد. اين موضوعي نيست كه ما نتوانيم در كشورمان جلو ببريم. اين به راحتي قابل انجام است و فقط بايد يك متولي كه متولي امر هم دولت است و اين وزارتخانه هم جزو ابزار اين اين دولت‌ها خواهد بود، بايد پيش‌قدم شود.
-اقتصادسرآمد: مقام معظم رهبري به حوزه مكران تحت عنوان گنج پنهان ياد كردند. بنابراين شما تاييد مي‌كنيد كه گنج پنهان مكران و كل سواحل آنقدر مزيت اقتصادي براي ما دارد كه شأن و شخصيت تشكيل يك وزارتخانه را داشته باشد؟
بهزاد فر : دقيقا. ما از ساحل چابهار كه يك كشتي بيايد و پهلو بگيرد، اگر كارش را همان جا انجام دهد تا بخواهد بيايد بندرعباس، از نظر زماني و طول مسير با توجه به بحران انرژي و سایر هزینه ها، خيلي به‌صرفه خواهد بود. ما در دروازه طلايي شمال - جنوب هستيم، بزرگ‌ترين كريدور را ما براي اتصال در جنوب و شمال داريم، ما به روسيه، كشورهاي CIS، افغانستان، به يك بخشي از چين، مي‌توانيم از سواحل آب‌هاي گرم خليج فارس و درياي عمان كالا تبادل كنيم. يك كشتي بيايد در چابهار پهلو بگيرد تا بندرعباس فقط رفت و برگشت حداقل پنج روز وقتش را ذخيره كرده؛ حالا بحث انرژي و سوخت و مباحث ديگرش بماند. بنابراين سواحل مكران همانطور كه حضرت آقا به درستي هم اشاره كردند، واقعا گنج هستند. بنابراين اگر يك سياست‌گذاري كلي اتفاق بيفتد و همه به يك اتفاق نظر رأي دهند، تيمي را تشكيل دهند، حسب سياست‌هاي عاليه نظام، مجلس و دولت سياست‌گذاري كنند، دنبال كنند. اصلا شك نكنيد گنج پنهان کشف خواهد شد.  یک سياست ضد ايراني می تواند ما را از دريا و از رسیدن به گنج پنهان، دور نگه دارد؛ در حالی که ما ايراني‌ها بخواهيم يا نخواهيم، به خاطر اين مرز طولاني دريايي، عشق دريا را در وجودمان داريم و نهادينه است، ولي ساختار مناسب و ابزار لازم نداريم که باید فراهم کنیم. شهرها و روستاهاي كنار آب، هم شمال و هم جنوب به نسبت ديگر کشورها توسعه نيافته‌اند، مشكل آب در جنوب بيداد مي‌كند، در صورتي كه آب شيرين‌كن‌ها مي‌توانند همه سواحل را آباد كنند. وقتي ساحل آباد شد، وقتي لنج‌ها فعال شدند، وقتي رفتند ماهيگيري، خوراك و تفریح مردم توسعه پيدا مي‌كند، بهتر مي‌شود و سفره مردم رنگين‌تر مي‌شود. وقتي آن سياست‌گذاري کلان انجام شد، همه مباحث تجاري ما سر و شكل منطقی و راهبردی پیدا می کند و به طور خودکار، روند رسیدن به قدرت دریایی اتفاق می افتد.
- اقتصادسرآمد: آيا سازمان بنادر و دريانوردي كشور كه الان در حقيقت نقش همان وزارتخانه را بازي مي‌كند، از ديدگاه شما براي اين كار كم است و بايد گسترده شود؟ دليل اين كم‌بودن سازمان بنادر براي اين كار چيست؟
بهزاد فر : شما مي‌فرماييد سازمان بنادر و دريانوردي. برابر قانون، اين‌ها داراي يك محدوده وظايفي هستند و مشتمل بر نظارت بر كار بقيه نيست. زماني بر كار ديگران نظارت دارند كه اين سايرين به بنادر و سواحل ايران نزديك شوند كه سازمان بنادر درگير اين موضوع شود. هيچ اشرافيتي اين سازمان بر بقيه در دريا و سياست‌گذاري بر آن‌ها را ندارد.نفتكش ، كشتيراني‌ها، بخش خصوصي، بخش دولتي، شيلات، نظاميان، نيروي دريايي ارتش، نيروي دريايي سپاه، درياباني ، لنچ‌ها و... و همه اين‌ها زيرمجموعه‌هاي دريايي هستند.
اقتصادسرآمد:  يكي از نكاتي كه در فرمايش شما بود و مي‌تواند به اين قضيه كمك كند، اين بحث لنگرگاه‌هاي گردشگري است. اين لنگرگاه‌ها به اعتقاد شما اگر اتفاق بيفتد، باز در حوزه توسعه اقتصاد دريا معنادار است در ايران؟
بهزاد فر : قطعا همينطور است. وقتي تعداد كشتي‌هايمان زياد باشد، وقتي تمام بنادر ما داراي اين ظرفيت باشند، آن موقع جزيره كيش با سه، چهار تا كشتي‌اش يكه‌تاز نيست. در شمال كشور ما با 900 كيلومتر مرز آبي، لنگرگاه گردشگری مطلق وجود ندارد. ما اصلا يك چيزي به اين اسم در شمال نداريم. مگر اینکه دريا  آرام باشد، مردم سوار يك قايقي شوند و بروند مثلا 500 تا 1000 متر از ساحل دور شوند و دوباره برگردند و بيايند ساحل و اگر دريا هم خراب شود كه هيچ. ما اگر بتوانيم تعداد شناورهايمان را زياد كنيم، زيرساخت‌هاي گردشگري‌مان را در بنادر توسعه دهيم، مطمئنا استقبال زياد خواهد شد. با هزينه نسبتا كلان، براي يك خانواده مثلا پنج‌نفره براي دو ساعت دريا تا دو ميليون تومان هزينه مي‌كنند. اين نسبتا هزينه سنگيني است و شايد در توان هر كسي نباشد، ولي اگر تعداد شناورها زياد باشد، اگر در تمام بنادر ما اين شرايط را ايجاد كنيم، فقط در كيش گردشگري دريايي مطلق نخواهد بود، مي‌تواند شديدا در توسعه گردشگري دريايي ما كمك كند.
- اقتصادسرآمد: در مورد نمايشگاه بفرمایید و اين‌كه ارزش و اعتبار داخلي و بين‌المللي اين نمايشگاه چقدر است؟ به‌طور كلي تحليل شما از نمايشگاه دریایی و دریانوردی چيست؟
بهزاد فر : اولين نمايشگاه دريايي كه تشكيل شد، سال 82 بود. از آن موقع تا حالا 11 مورد در كيش برگزار شده،  و هر سال متفاوت از سال‌هاي گذشته‌اش، و این رشد سریع، برمي‌گردد به اقتدار و توانی که ايران دارد که در مقایسه با خیلی از نمایشگاه های دیگر کشورها که من دیده ام، چیزی کم ندارد. نمايشگاه‌هاي خوب، نمايشگاه‌هاي جاندار، نمايشگاه‌هايي كه شركت‌هاي معتبر خوب با صنايع خوب مناسب و به‌روز دريايي در آن حضور پيدا كنند، قطعا مي‌توانند در همه ابعاد، نقش‌آفريني كنند.