با پایان جنگ سرد شرایط امنیتی برای جهان به‌شدت تغییر کرد. یکی‌از پیامد‌های پایان جنگ سرد فرسایش چارچوب کنترل تسلیحات متعارف بوده است. بااین‌حال، شرایط فعلی درجهان به خصوص ورود به دنیای رقابت تسلیحاتی جدید ایجاب می‌کند باردیگر این مسئله در مرکز توجه قرار گیرد و لازم است کشورهای جهان برای افزایش امنیت خود ازخلال بهبود شفافیت، محدودیت قابل بررسی، و ایجاد کانال‌های فوریتی برای ارتباطات، مانع‌از تأثیرگذاری عوامل تصادفی شوند. نزدیکی هرچه بیشتر کشورها و هم‌اندیشی درباب موضوعات مختلف و وابستگی‌های متعدد در حوزههای امنیتی، محیط زیستی و ... شرایطی را فراهم می‌آورد که بازیگران برای حل معضلات امنیتی در حال و آینده بیش از پیش به هم نزدیک شوند چرا که حل برخی از بحران‌ها از توان یک بازیگر خارج است و در شرایطی که ظهور  فناوری‌های جدید و بازیگران جدید در عرصه بین‌المللی ضریب رخدادهای شگفتی‌ساز را بالا برده است دولت‌ها نیازمند همکاری‌های نظارتی، اطلاعاتی و امنیتی جهت آمادگی برای مقابله با شرایط احتمالی آینده هستند.رویکردهای چندجانبه‌گرا را می‌توان در رفع چالش‌های آب‌وهوایی، نظیر  کربن‌زدایی مشاهده کرد و رویکرد چندجانبه‌گرا در این حوزه به‌معنای تضمین مهار فوری بحران و جدی تلقی شدن آن از سوی تمامی دولت‌هاست.