در منطق سیاسی و دیپلماتیک روسیه، مسکو همواره سعی دارد مسائل و چالش های خود را از طریق مناسبات دو جانبه حل و فصل کند و حتی المقدور از مشارکت در توافقات چند جانبه خودداری کند. لذا اگر شرایط به گونه‌ای باشد که مدیریت برخی تحولات فقط از طریق همکاری های بین المللی قابل پیگیری و حل وفصل باشد آن زمان کرملین حضور در مذاکرات چندجانبه را امری اجتناب ناپذیر می داند.
پس سکوت مسکو در قابل درخواست های مکرر آقای روحانی و یا ظریف برای برگزاری نشست های آستانه در تهران به معنای آن نیست که روسیه
نمی خواهد ایران در این تحرکات دیپلماتیک سوریه و بهویژه ادلب نقش آفرینی نداشته باشد. این مسئله تا حد بسیار زیادی منبعث از تحولات میدانی سوریه و به خصوص ادلب است، چرا که اکنون درگیری های چند روز و چند هفته اخیر در ادلب، درگیری بین نیروهای ارتش ترکیه و جبهه النصره با ارتش سوریه با حمایت مسکو بوده است. 
بنابراین اردوغان و پوتین سعی کردند که این درگیری ها را در یک مناسبات دو جانبه حل و فصل کنند، چنانی که در دیدار پنجشنبه گذشته اردوغان با پوتین، این امر در دستور کار روسای جمهور هر دو کشور بود. از طرف دیگر قطعاً، هم روسیه و هم ترکیه به تداوم حیات سیاسی و...