بورس ایران در مقابل بورس‌های دنیا نوپا به حساب می‌آید اما در طول همین مدت اندک فعالیت، از نظر تنوع ابزارها و نهادهای مالی و نیز از لحاظ حجم و گردش معاملات، رشد و توسعه قابل ملاحظه‌ای داشته است.اگرچه ۵۴ سال از زمان تصویب قانون بورس اوراق بهادار در کشورمان می گذرد، اما باید به این نکته توجه داشت که بخش زیادی از توسعه بازار سرمایه با تصویب قانون بازار اوراق بهادار در سال ۱۳۸۴ و ابلاغ سیاست های کلی اصل ۴۴ در این سال‌ها، همراه بوده است.در بخش زیادی از تاریخ ۵۰ ساله بازار سرمایه، تنها ابزار معاملاتی بازار، معاملات سهام و حقدم تقدم شرکت ها – آن هم در قالب محدود - بوده  که سیاست سرمایه گذاران تنها می توانست buy-and-hold-and sell  تعریف شود اما اکنون ابزارهای مالی رشد قابل توجهی پیدا کرده است. در بورس‌های دنیا برای سرمایه‌گذارانی که فرصت زیادی برای آشنایی با بازار سرمایه را ندارند و به نوعی یا وقت، تجربه و دانش کافی را ندارند، شیوه سرمایه‌گذاری غیر مستقیم یا Indirect investment پیشنهاد می شود که در ایران نیز این موضوع در قابل قراردادهای شرکت های سبدگردانی یا صندوق های سرمایه گذاری مشترک دنبال می شود، سرمایه گذاران می توانند در انواع صندوق های سرمایه گذاری نظیر صندوق در سهام، درآمد ثابت، مختلط، املاک و مستغلات، کالایی، پروژه، جسورانه، خصوصی و اختصاصی سرمایه گذاری غیر مستقیم داشته باشند.مخاطبین بسیار تخصصی نیز می توانند از معاملات همزمان در بازارهای نقد، آتی، اختیار معامله بر روی کالاها استفاده کنند که در این خصوص سال هاست استراتژی های معاملاتی زیادی توسط تحلیلگران مالی در دنیا نوشته شده است.
به نظر می رسد اکنون که ۵۰ سال از فعالیت بازار سرمایه کشورمان می گذرد، فرصت مناسبی باشد تا هم سازمان بورس و همه ارکان زیرمجموعه اعم از بورس ها، مدیریت فناوری بورس، شرکت های کارگزاری، شرکت های ارائه دهنده خدمات نرم افزاری همانند OMS و شرکت های پردازش اطلاعات مالی به توسعه ابزارهای مالی به شکل جدی و متمایز نگاه کنند و همچنین سرمایه گذاران همه قابلیت های این  ابزارها را بدانند و از آن 
استفاده کنند.