کامبیز اعتمادی  - درحالي كه دولت‌ها در ايران همواره از مزيت‌هاي ژئوپليتيك ايران براي تبديل به چهارراه جهاني، اتصال شرق آسيا به اروپا و روسيه  سخن مي‌گويند، اما پروژه‌هاي ترانزيت بين‌المللي و خطوط انتقال انرژی در ايران هيچ‌گاه نتوانسته‌اند به نتیجه مطلوب برسند.
به گزارش اقتصادسرآمد - کامبیز اعتمادی نایب رئیس کمیته کانتینری، عضو کمیته آموزش، مطالعات و تحقیقات انجمن کشتیرانی در یادداشتی به سی نیوز نوشت: همزمان با تعلل ايران در تكميل مسيرهای تجاری شرق-غرب و شمال-جنوب، رقباي ايران در منطقه به سرعت در حال طراحي و اجراي مسيرهايي هستند كه ايران را دور مي‌زنند.تركيه با استفاده از كريدور لاجورد مي‌خواهد افغانستان و پاكستان را از طريق آسياي ميانه و قفقاز به خاک خود و اروپا متصل كند، كريدور ميانه به ابتكار تركيه، چين را از طريق آسياي ميانه و قفقاز به اروپا متصل مي‌كند.طبق بررسی های انجام شده یکی از عوامل مهم حذف ایران از کریدورهای انرژی و ترانزیتی بین المللی را می توان به عدم وجود سیاست  اقتصادی فعال در حوزه اقتصاد بین المللی دانست.سال ها است  كه از سرزمين ايران به عنوان سرزمين چهارراه جهاني و مسير اتصال شرق به غرب و جنوب به شمال ياد مي‌شود. اما در سال‌هاي اخير شاهد هستيم كه به صورت روزافزوني مسیرهای ترانزیتی كه براي اتصال شرق به غرب و شمال به جنوب ايجاد مي‌شوند یا  ايران را دور مي‌زنند و یا از اطراف ايران عبور مي‌كنند.شاید بتوانیم علت عدم موفقیت را در دو علت جستجو نمود: يك دليل مسایل سیاسی و اقتصادی بین المللی است و به سياست‌هاي كشورهاي ديگر مرتبط می شود و دليل ديگر سیاست های داخلي  ایران است.
کشور نیازمند یک سیاست اقتصادی جدی است. باید در نظر داشته باشیم ما سال ها است درگیر جنگ ترکیبی هستیم، یکی از پایه های این جنگ عدم استفاده ایران از ظرفیت های واقعی کشور جهت توسعه اقتصادی است. با توجه به جایگاه حمل و نقل در توسعه اقتصادی، دور نگاه داشتن ایران از مسیرهای ترانزیتی و جایگرین نمودن مسیر های دیگر امر طبیعی می باشد. ولی باید در نظر داشت در سیاست های کشور به اندازه کافی به جایگاه حمل و نقل توجه نگردیده است یکی از علت های  این امر عدم توجه به مطالعات استراتژیک اقتصادی در سطح بین المللی جهت حضور فعال کشور در اقتصاد جهانی و همچنین عدم توجه به  سودآوری و کارآفرینی برای کشور می توان نام برد. حضور فعال و پررنگ کشور در عرصه  اقتصاد جهانی می تواند یکی از عوامل ثبات امنیت داخلی و خارجی کشور باشد. عوامل مورد  بحث باعث گردیده كه رقبا دائما در حال پيشي گرفتن از ايران و ايجاد طرح‌هاي ابتكاري باشند، اما ايران همچنان يك نظاره‌گر بزرگ در سطح منطقه‌اي و جهاني است .در بعضی از طرح ها مشاهده شده که پیمانکار خارجی بنا به دلایلی طرح را نیمه کاره رها کرده و به پایان نرسانده است برای بررسی واقعی مشکل باید دقیقا مسله را واکاوی نمود که چه کسی مقصر واقعی است آیا طرف ایران قادر به تامین مالی نبوده است آیا طرف خارجی به دلایل مالی قادر به انجام طرح نبوده یا هریک از طرفین به دلیل سیاسی قادر به ادامه همکاری نبودند و یا مشکلات تحریمی باعث توقف گردیده است.باید در نظر داشت که شاید  دولت های چین و روسیه باور داشته باشند ایران شریک راهبردی و استراتژیک نمی باشد و فعلا در شرایط اضطرار با آن ها همکاری می نماید و در صورت منفقد شدن برجام رو به سوی اروپا برگرداند و این بی اعتمادی احتمالی باید توسط دولت ها مرتفع گردد. 
به عنوان مثال می توان به سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین اشاره نمود که با توجه به توافق های انجام شده هنوز به صورت ملموس عملیاتی نگردیده است. از مهمترین پروژه های ناتمام می توان به  پروژه آزادراه تهران-شمال بود اشاره نمود.که دقیقا علت توقف پروژه مشخص نیست. در نقطه مقابل می توان به انجام پروژهای سرمایه گذاری چین در پاکستان  اشاره نمود که به صورت کامل انجام گردیده است.
 اما آنچه شفاف است، نیاز به تصمیم گیری های سیاسی راهبردی و استراتژیک است تا حصول نتیجه پروژه توسط دولت ها  پیگری گردد و به  این  گونه طرح ها به صورت ملی نگاه شود نه به عنوان تصمیمات مربوط به دولت وقت.
از دیگر عوامل مهم در ابتر ماندن این گونه پروژه ها عامل تحریم ها علیه ایران و عدم الحاق ایران به FATF می باشد که از عوامل مهمی می باشد که باعث عدم علاقه به سرمایه گذاری و همکاری های مشترک اقتصادی می باشد. از بعد داخلی می توان به تسهیل قوانین و ایجاد فضای سیاسی و امنیتی آرام برای جلب نظر شرکای خارجی استفاده نمود.
متاسفانه ما به تحقیق و مطالعه اهمیت چندانی نمی دهیم و نیاز به انجام مطالعات بسیار دقیقی داریم تا به عنوان نقشه راه استفاده نمایم  تا بتوانیم علاوه بر کسب مزیت رقابتی ترانزیتی باعث کسب درآمد، اشتغال زایی و خروج کشور از اعمال تحریم ها گردیم.
شاید زمان آن رسیده باشد نسبت به ایجاد توسعه روابط با دیگر کشورها اقدام نمایم تا زمینه کاهش بهای تمام شده را برای مصرف کننده داخلی  فراهم نمایم و همچنین با اشتغال آفرینی  شاهد درآمد پایداری برای کشور باشیم.