روه انرژی- امید متین- اگر در مسیر استان های نفت و گاز خیز حرکت کرده باشید و یا در تصاویر و عکس ها دیده باشید، تعداد زیادی مشعل های بسیار بزرگ در حال سوختن و هدر فتن و دود به هوا دادن می بینید. منابع سرشار گاز، از چاه ها سرریز شده و چون قادر به استحصال آن ها نیستند، لوله بلندی گذاشته و گاز را به چند متری آسمان رسانده و آن  جا آتش می زنند تا در محیط پخش نشود.
آن جه به هوا می رود و می سوزد، عبارت است از «بخشی از سرمایه ملی» و به طور طبیعی، اگر بتوان همه آن ها را مهار کرد، سود سرشاری عاید ذخائر ارزی کشور خواهد شد. این نقص فقط مربوط به ایران نیست و بسیاری از کشورها دچار این نقص هستند که البته در مورد ایران، آمارها شدت بیشتری را نشان می دهند.
 بر اساس آمارهای بانک جهانی، ایران تا سال ۲۰۱۸ سومین کشور بعد از روسیه و عراق در میان تولیدکنندگان گازهای همراه نفت بوده، با این حال گفته می‌شود میزان مشعل‌سوزی در کشورمان از ۱۷ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۱۸ به ۱۳.۷۸ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۱۹ رسیده، این یعنی حدود روزانه ۳۸ میلیون مترمکعب گاز در حال سوختن است.
در این باره ایسنا گزارش کرده است: تولید نفت از ۸۲ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۹ به ۷۶ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۰ کاهش پیدا کرد و مشعل سوزی جهانی در همین مدت از ۱۵۰ میلیارد متر مکعب به ۱۴۲ میلیارد متر مکعب کاهش داشت. آمریکا در کاهش جهانی ۷۰ درصد سهم داشت و با کاهش هشت درصدی تولید نفت و زیرساخت جدید برای استفاده از گاز به منظور جلوگیری از سوختن آن، مشعل سوزی این کشور در سال ۲۰۲۰ به میزان ۳۲ درصد نسبت به سال ۲۰۱۹ کاهش یافت. امریکا در مهار مشعل سوزی ها موفقیت خوبی کسب کرده است. هر چند این آمارها برای چند سال پیش است؛ اما منظور ما روند کاهش مشعل سوزی است که این نماد را به ما می دهد. 
آمار ماهواره ای مشعل سوزی نشان می‌دهد که روسیه، عراق، ایران، آمریکا، الجزایر، ونزوئلا و نیجریه هفت کشور رکورددار مشعل سوزی برای نهمین سال متوالی از زمان آغاز نخستین رصد ماهواره ای در سال ۲۰۱۲ مانده اند. این هفت کشور هر سال ۴۰ درصد از نفت جهان را تولید می کنند اما عامل دو سوم (۶۵ درصد) مشعل سوزی جهانی هستند.
صنعت نفت ایران بر مبنای اسناد جهانی، متعهد شده است تا سال ۲۰۳۰ میلادی انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را به‌صورت غیرمشروط ۴ درصد و به‌صورت مشروط ۸ درصد کاهش دهد. در طول سال‌های گذشته، گام‌هایی برای تعیین تکلیف این مقوله برداشته شد که از آن جمله می‌توان به اجرای هم‌زمان ۹ طرح ان‌جی‌ال در مجموع با ظرفیت جمع‌آوری روزانه ۵.۱ میلیارد فوت‌مکعب گازهای همراه مشعل شامل طرح‌های پالایشگاه گاز بیدبلند خلیج فارس (چهار طرح ان‌جی‌ال)، پالایشگاه گاز یادآوران خلیج فارس (ان‌جی‌ال ۳۲۰۰)، پالایشگاه گاز هنگام (مشعل گازی جزیره قشم)، (دهلران) و ان‌جی‌ال ۳۲۰۰ میدان مارون و ان‌جی‌ال جزیره خارک اشاره کرد.
بر اساس آمار ارائه‌شده از سوی واحد برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران در سال ۱۳۹۵ مقدار بالقوه گازهای همراه برای جمع‌آوری در شرکت‌های عملیاتی نفت روزانه نزدیک به ۴۳ میلیون مترمکعب (بیش از ۱۱۰ میلیون بشکه معادل نفت خام در سال) بوده است.
هم‌اکنون بیش از ۸۰ درصد گازهای همراه جنوب کشور جمع‌آوری شده است، یکی از پروژه‌های مهم صنعت نفت که آرزوی تحقق آن از سال ۱۳۴۹ هم‌زمان با تأسیس شرکت ملی گاز ایران بوده جمع‌آوری گازهای همراه نفت و مشعل در صنعت نفت است. پیش از انقلاب به سبب به بهره‌برداری نرسیدن میدان‌های مستقل گازی، بخش اندکی از گازهای همراه پس از جمع‌آوری و فرآورش به خط لوله یکم سراسری به‌منظور گازرسانی شهری و نیروگاهی تزریق و بخش عمده‌ای از آن نیز به اتحاد جماهیر شوروی سابق صادر می‌شد.
وعده وزیر برای تحقق آرزوی دیرینه
وزارت نفت دولت سیزدهم با ایجاد تغییر سیاست‌های کاری در بخش تأمین مالی تصمیم به استفاده هرچه بیشتر از روش‌هایی نو همچون بهره‌مندی از توان هلدینگ‌های صنعتی برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های بالادستی همچون جمع‌آوری و فرآورش گازهای همراه نفت با هدف جلوگیری از خام‌سوزی گرفته‌است؛ تصمیمی که به‌دلیل پایداری در تأمین خوراک استقبال پتروشیمی‌ها را به همراه داشته است، به‌گونه‌ای که چندی پیش‌ قرارداد ۵۰۰ میلیون دلاری جمع‌آوری گازهای شرق کارون و قرارداد جمع‌آوری گازهای مشعل غرب کارون نیز با شرکت هلدینگ خلیج فارس امضا شد تا شاهد خاموشی تعدادی از مشعل‌ها در گستره چهار استان کشور در آینده نزدیک باشیم.
جواد اوجی وزیر نفت نیز در این راستا با تأکید بر ضرورت جمع‌آوری گازهای مشعل و تولید ارزش افزوده از آن اعلام کرد: باید از سوزاندن این سرمایه‌ها جلوگیری کرد و به آقای رئیسی قول می‌دهیم که در پایان این دولت گازهای مشعل غرب و شرق کارون و حوزه خارک جمع‌آوری شود که راهکار دارد و می‌شود.
اجرای پروژه جمع‌آوری گازهای مشعل در حوزه شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب ۱۸ تا ۲۰ میلیون مترمکعب در روز در قالب سرمایه‌گذاری شرکت‌های پتروشیمی مارون و پالایشگاه بیدبلند خلیج فارس با هدف تأمین خوراک صنایع پتروشیمی، همچنین پیگیری اجرای قرارداد واحدهای جمع‌آوری و فرآورش گاز و گاز مایع ۳۲۰۰ و ۳۱۰۰ به ‌ترتیب در حوزه جنوب غرب و غرب کشور با هدف جمع‌آوری حدود ۱۲ میلیون مترمکعب در روز گازهای مشعل به‌عنوان خوراک صنعت پتروشیمی انجام می‌شود.
هم‌اکنون پروژه‌های متعددی در مدیریت برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران برای جلوگیری از سوزاندن گاز در مشعل تعریف شده است، به‌نحوی که بعضی از آنها بهره‌برداری شده‌اند و برخی نیز در مرحله اجرا هستند. از طرفی از طریق جلب سرمایه‌گذار، پروژه‌هایی با عنوان جمع‌آوری گازهای همراه آغاجاری و گچساران به میزان ۵۹۳ میلیون فوت‌مکعب در روز در قالب پروژه بهسازی و احداث تأسیسات جمع‌آوری گازهای مشعل (سرمایه‌گذار پالایشگاه گاز بیدبلند) و طرح جمع‌آوری گازهای همراه کارون و مارون ۲۴۹ میلیون فوت‌مکعب در روز در قالب پروژه بهسازی و احداث تأسیسات جمع‌آوری گازهای مشعل (سرمایه‌گذار پتروشیمی مارون) تعریف شده و در مرحله اجرا قرار دارند.