گروه شعار سال- امیداسماعلی- اتحادیه اروپا، پنجمین بسته تحریمی علیه ایران را تصویب کرد. سایت این اتحادیه نوشت: 
«دارایی های افراد و نهادهای تحریم شده مسدود و شرکت ها و شهروندان اتحادیه اروپا از مراوده مالی با آنان ممنوع شدند. اشخاص حقیقی تحریم شده حق سفر به کشورهای عضو را نداشته و ورود یا گذر آن ها به این کشورها ممنوع است.»
بر این اساس، دو نهاد و ۳۲ شخصیت ایرانی، از جمله وزرای فرهنگ و آموزش و پرورش، مقامات اطلاعاتی و نمایندگان مجلس به اتهام آن چه ارتباط با «سرکوب امنیتی معترضان» عنوان شده تحریم شده‌اند   که نام دو وزیر آموزش و پرورش و فرهنگ و ارشاد اسلامی در رأس آن ها به چشم می خورد. 
«سرکوب امنیتی معترضان» کلیدواژه تحریم جدید است که بهانه تازه ای به اتحادیه اروپا داده است تا اشخاص حقیقی و حقوقی دیگری را به فهرست بلندبالای تحریم علیه ایران اضافه کند. پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی ناجا و بنیاد تعاون فراجا نیز دو نهاد حقوقی است که در کنار 32 شخص حقیقی در تحریم جدید به چشم می خورند.
فارغ از آثار این تحریم که دیگر حساسیت خاصی بر نمی انگیزد و ما از بس پشت سر هم تحریم شده ایم که دیگر درد تحریم عادی شده است و چیزی احساس نمی کنیم! جالب است که بازار به این تحریم واکنش خاصی نشان نداد و نشان داد که به نوعی مصونیت رسیده ایم که چنین تحریم هایی برای ما اصلا به چشم نمی آید. 
این تحریم مانند تحریم های گذشته نشان می دهد که تحریم های جدید به بهانه های جدید خواهند آمد و امریکا و اتحادیه اروپا برای بستن تمامی منفذهای تنفسی ایران تلاش خواهند کرد تا جایی که به قول خودشان «جمهوری اسلامی را به زانو درآورند و آن را یا نابود کنند یا به سازش بکشانند».
شعارهای سال برای چه؟
یکی از مهم ترین موانع پیش روی تحریم ها و فشارهای خارجی، شعارهای سال به عنوان رهنمودهای راهبردی برای دولت و ملت است که درصورتی که به درستی مورد توجه قرار گیرند، مسیر رشد و توسعه را همواره کرده و با تجمیع توانمندی ها و تعریف فرایندهای مشخص، همه توان فکر و مالی را در یک جهت مشخص قرار می دهد و جامعه را به سینرژی(هم افزایی) می رساند.
در این صورت، می توان انتظار داشت که بر اساس شعارهای سال، از پراکندگی، موازی کاری و خردشدن سرمایه های کلان جلوگیری شود و مجموع دارایی های مادی و غیرمادی در جهت مشخص حرکت کنند. و اگر چنین رخ دادی حاصل شود، کشور می تواند با امکانات موجود به دستاوردهای بزرگ برسد. 

سرنوشت شعارهای سال
تحریم جدید اروپا، ما را به راه کارها متوجه می کند. توجه ما را جلب می کند به داشته های خود. این تحریم مانند تحریم های گذشته، تحریم های آینده را در پی خواهد داشت و به عنوان یک رسم جاری و ساری شده است. ما نمی توانیم بگوییم دیگر تحریمی در کار نیست و نمی توانیم مانع از تحریم های جدید شویم. هر اتفاق و هر بهانه ای کافی است که جمعی دیگر از اشخاص حقیقی و حقوقی ما را محدود و محصور کنند و آن قدر ادامه می دهند که ایران را زندانی کنند و دست و پای آن را در خارج از کشور کامل ببندند و ما نمی توانیم مانع آن ها شویم مگر با باج و خراج چنگیزی.
این است که باید دست به زانوی خود بزنیم. باید به شعارهای سال که روی همه ما را به یک سمت مشخص می گرداند توجه کنیم. این است که لازم می دانیم بپرسیم سرنوشت شعارهای سال چه شد؟ شعارهای سال فقط برای تزیین سال با یک شعار نیست؛ بلکه برای جهت دهی به همه سال ها ست تا همه سال ها در یک فرایند رو به جلو و تکامل قرار گیرند. 
شعار «انضباط اجتماعی» به کجا رسید؟ شعار «وجدان کاری» چه شد؟ مگر این ها مصرف زمانی و تاریخ مصرف مشخص دارند؟ آیا ما وضعیت انضباط اجتماعی و وجدان کاری و... را مشخص و مسائل آن ها را حل کرده ایم که بخواهیم از آن ها گذر کنیم؟
شعار عدالت اجتماعی سال 72 چه شد؟ عدالت اجتماعی تمام شد؟ حل شد؟
شعار صرفه جویی سال 73 به کجا رسید؟ حل شد؟ همین امسال گرفتار کمبود آب و گاز شدیم؛ یعنی صرفه جویی هنوز به فرهنگ تبدیل نشده است. چه کردیم؟ پیگیری کردیم یا فراموش؟
سال 1388 این شعاربا نام «اصلاح الگوی مصرف» خودش را دوباره به ما گوشزد کرد و ما باز هم یک سال بعد آن را فراموش کردیم.
سرنوشت تمام شعارهای سال چنین است و از بدو پیدایش تا کنون به یک رسم مرسوم تبدیل شده است که ازاسفند انتطار بکشیم برای تعیین شعار سال و بعد در فروردین شعار شعار سال بدهیم و سپس فراموش!

کارگروه پیگیری
با این توضیحات می خواهیم به این نکته برسیم و برای دولت سیزدهم پیشنهادی مطرح کنیم. شعارهای سال مهم هستند. شعار برای شعار نیستند؛ بلکه تعیین و تبیین راهبردهای ملی هستند که دولت و ملت را با هم در می نوردد. شعارهای سال برای یک سال نیستند و تاریخ مصرف ندارند؛ بنابراین باید برای تحقق آن ها همواره اهتمام کرد. 
به این منظور پیشنهاد می کنیم که کارگروهی برای پیگیری شعارهای سال تعریف شود و دولت سیزدهم از ابتدا تا کنون شعارهای سال را رصد کرده و میزان تحقق هر کدام را معین کند. آسیب ها و ضعف ها را شناسایی و عوامل پرکار یا کم کار را مشخص کند و برای تحقق شعارها برنامه ریزی کند. 
از اولین شعار تا آخرین آن مهم هستند و لازم است که دریک سیر معنادار، منظم و برنامه ریزی شده مورد ارزیابی و محاسبه و بازخواست قرار گیرند تا شعارهای سال، به عنوان راهبردهای ملی به اهمیت و اعتبار و کارسازی خود برسند.