طاهره حمیدانی، عایشه عباس زاده، صدیقه برکات - پژوهش حاضر به صورت کیفی با عنوان «بررسی راهکارهای افزایش سطح انگیزه و شادابی دانش آموزان دبستان معراج بندر کنگ» انجام شده است.
مرحله ب 
تجزیه و تحلیل اطلاعات (یافتن راه حل): 
پس از بررسی اطلاعات و شواهد جمع آوری شده از منابع گوناگون (مشاهده، مصاحبه، توزیع پرسشنامه، کت و مقاله های علمی و دینی تایید شده و غیره) و در حد توان و بهره بردن از امکانات موجود به نتایج زیر دست یافتیم و راه حل های واقع‌بینانه و قابل احترام را برگزیدیم.
 گسترش فضای سبز 
حس تعلق به مکان یکی از واکنش های احساسی و عاطفی انسان نسبت به محیط است که فرد را به مکان پیوند داده و هویت شخص امکان را شکل می دهد. محیط های آموزشی کودکان، بعد از محیط خانه و  خانواده، بیشترین سطح ارتباط را با کودکان به تعامل می‌گذارد و حس تعلق به مکان، ممیزی های برای شوق بازگشت به مدرسه و ماندن در آن فراهم آورده که از جمله حمله عامل های اساسی در پیوند دانش آموز با محیط آموزشی است. از طرفی دیگر کمبود سطح کمی و کیفی فضای سبز محیط های آموزشی مدارس امروز در کشور ما این محیط ها را به مکانی بیروح با مصالح و ساختمان های غیر جذاب برای کودکان بدل ساخت است.  اساساً ارتباط معناداری میان محیط سبز مدارس و ابعاد مختلف ارتباط با فضای سبز و جنس تعلق به مکان وجود دارد. در روانشناسی محیط، رفتار را در چارچوب قرارگاه فیزیک مورد بررسی و پژوهش قرار می‌دهند. به طور مثال یک مدرسه با آموزشگاه قرارگاه فیزیکی محسوب می‌شود. به نظر روانشناسان محیط قرارگاه آموزشی باید به گونه‌ای باشد که هم یادگیری آسان شود و هم خویشایند باشد. عوامل محیطی، محیط فیزیکی، معماری میتواند در ارتباط متقابل با عوامل غیرمحیطی فرایند یادگیری را به شدت تحت تاثیر قرار دهند و گاه به یادگیری و آموزش کمک کنند و گاه مانع از آن شود.
فعالیت های شاداب و با نشاط 
شاد زیستن برای کودک به همان اندازه مهم است که تغذیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می کند. عواملی که می‌تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و کیفی آماده سازد، مهارتهای رفتاری است که در محیط آموخته می شود نه فقط محفوظات علمی. نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی می شود. چنانچه یک بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد، دانش آموز به توانایی‌ها و شایستگی های کامل دست نخواهد یافت. با توجه به اینکه ایجاد نشاط و شادابی یکی از موثرترین راه‌ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است و مدرسه به عنوان یک نهاد میتواند با وجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هرچه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن به وجود آید خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند، مسئولیت‌پذیرند، هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند. آینده‌نگر و امیدوار در مقابل مشکلات و سختی ها از پای نمی‌نشینند. برای دستیابی به تحقق آرمان های مربوط به شاداب سازی مدارس باید تحولات جدی در نگرش مدیران و مسئولان نظام آموزش و پرورش ایجاد نمود و نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و شکوفایی در همه ابعاد وجودی یک دانش آموز میشود. در محیط شاد، ذهن انسان پویا، زبانش گویا و استعدادش شکوفا می‌‌گردد. در قرن جدید سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است. «شوق زندگی کردن را به دانش آموزان بیاموزیم» پس باید معتقد باشیم که در حقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است و این شادی باید در مدارس ایجاد و مدیریت شود.
برای این که سلامت جسمی و روانی کودکان، دانش آموزان، اطرافیان و خودمان حفظ شود، باید سعی کنیم با شناسایی عوامل موثر بر شادی، موجبات تقویت، عوامل مثبت و تقلیل عوامل منفی موثر بر شادی را فراهم کنیم. از آنجا که شادی بزرگتر عامل موثر در شادی و نشاط کودک است و اولیا و مربیان غمگین نمیتواند فرزندان و دانش آموزانی شاد تربیت کند از این رو با ارائه نظام اعتقادی درست برای دستیابی به شادی می‌توان به افزایش شادی در میان افراد جامعه کمک کرد. هنگامی که مدرسه مکانی برای آموختن مهارت های کاربردی زندگی باشد برای دانش آموزان شوق انگیز و نشاط آور خواهد بود. دانش آموزان در این مدارس با حوصله و اشتیاق به عمق مطالب پی‌ میبرند، آنها را میفهمند، تجربه می کنند و به زندگی خود مرتبط می سازند. از این رو با ذوق و شوق به مدرسه آماده و امید به موفقیت در زندگی در آنها تقویت می‌گردد. زیرا نشاط و انبساط موجب شکوفایی استعدادها شده و انسان شاداب، پویا و پر تحرک به زندگی امیدوار گردیده و برای رسیدن به اهداف خود سرسختانه تلاش می‌کند. مهمترین مولفه شاد بودن امید به زندگی است. به عبارت دیگر برای شاد بودن و امید به زندگی یک رابطه مستقیم وجود دارد. به امید روزی که در مدارس ما تمامی موالفه‌های شاد به کار گرفته شود.
شادی های ورزشی در محیط آموزشگاه 
به طور کلی ورزش بخش مهمی از فرهنگ و جامعه ماست و دربرگیرنده ورزشکاران و مردم در تمامی مراحل زندگی می شود که در فرهنگ ایران ورزشکاران همواره توام با خصلت‌های جوانمردی، صداقت، یاری دادن به دیگران و غیره بوده است. نمونه های فراوان از این موضوع در ادبیات کشورمان بویژه در حماسه عظیم فردوسی موجود است. شرکت در فعالیت‌های ورزشی اغلب تاثیر درمانی بر کودکان و نوجوانانی که دچار اختلال عاطفی و یا معلولیت رشدی هستند دارد، ورزش به کودکان و نوجوانان حتی بزرگسالان این فرصت را می دهد که ارتباط جسمی، روانی و اجتماعی برقرار کنند و حتی بزرگسالان این فرصت را می دهد که ارتباط جسمی، روانی و اجتماعی برقرار کننده هستند ضمن اینکه احساس اعتماد به نفس و تسلط بر مسائل را در آنها تقویت می‌کند. در آموزش و پرورش و مدرن افزون بر مهارتهای خواندن، حساب کردن و نوشتن نیازهای جدیدی در قالب کسب مهارت زیستن و حل مسئله و چگونگی رویارویی با چالش‌های هزاره سوم مطرح شده است. پژوهش‌ها حاکی از آن است که فرایند تعلیم و تربیت فعال متخصص وجود شور و طرب، نیاز و جوشش، تلاش و پشتکار و نشاط در همه ابعاد آن است. چرا که هرگونه ارتباط و تعلیمی که بدون روح تحرک پویایی و مادی و نشاط باشد به شکت منتهی می گردد. شادی یکی از نیازهای اساسی انسان و لازمه زندگی اوست. پیامبر اکرم می فرمایند: بازی کنید و شاد باشید همانا من ناراحتم که در دین شما خستگی و بی نشاطی دیده شود. اظهار داشته است که شادمانی و سرور قسمتی از شادکامی است که منجر به بازی و سرگرمی شده و امکان توسعه مهارتهای جسمی، اجتماعی و ذهنی را فراهم می سازد و علاقه منجر به اکتشاف و افزایش معلومات می گردد. مدرسه شاد می تواند شوق زندگی را به دانش آموزان هدیه دهد. 
اجرای راه حل 
پس از انتخاب راه حل‌هایی که در بخش (انتخاب راه حلی و اعتباربخشی) بیان کردیم با تدوین برنامه‌های منسجم سعی در اجرای آنها نمودیم. 
 مرحله ج 
توصیف وضع مطلوب
 در این مرحله با استناد به نتایج حاصل از اجرای طرح به بیان وضعیت مطلوب پرداخته می‌شود. تحقق اهداف متعالی آموزش و پرورش و لزوم توجه به روحیات و ویژگی های نسل دانش آموزان ایجاب می کند که اداره امور مداری مبتنی بر افزایش قدرت تصمیم گیری استقلال نسبی و انعطاف پذیری به روش غیر متمرکز و مشارکت جویانه باشد تا بتواند فضای عمومی مدرسه را پویا پور نشاط و فعال نموده و توانمندی های خلاقیت های مدیران معلمان و دانش آموزان را به‌خوبی شکوفا و متجلی سازد.