کانال بن گوریون پتانسیل رقابت با کانال سوئز را دارد؟
​​​​​​​گروه راهبردی - توحید ورستان - از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، تقریباً ۱۵ هزار غیرنظامی از جمله هزاران کودک و زن در فلسطین توسط نیروهای اسرائیلی به شهادت رسیده اند. نسل کشی اخیر مردم غزه پس از حملات حماس به رژیم اسرائیل در ۷ اکتبر آغاز شد. رژیم اسرائیل از این حملات به عنوان بهانه‌ای برای جنایات جنگی استفاده می‌کند. تاریخ درگیری رژیم اسرائیل در فلسطین به حدود یک قرن قبل باز می‌گردد. مردم صهیونیست در سال ۱۹۴۸ به سرزمین‌های فلسطینی‌ها حمله و آن ها را مجبور به تخلیه خانه‌های خود کردند. سابقه طولانی خشونت، تحقیر و انقیاد منجر به ایجاد و حملات اخیر حماس شد که دبیرکل سازمان ملل نیز به آن اذعان کرده است. پاکسازی قومی جمعی اخیر مردم فلسطین از غزه، عملیات بی‌رویه نیروهای اسرائیلی و رد تلاش‌ها و پیشنهادهای آتش بس توسط رژیم اسرائیل با حمایت ایالات متحده نشان می‌دهد که همه این رویدادها چیزی فراتر از دفاع از خود است. بسیاری بر این باورند که نیت واقعی در پس این نسل کشی مردم فلسطین و آواره اجباری آن ها از غزه به دلیل راه اندازی پروژه رویایی بلندمدت رژیم اسرائیل یعنی کانال بن گوریون است. ساخت این کانال در دهه ۱۹۶۰ توسط بنیانگذار رژیم اسرائیل، دیوید بن گوریون پیشنهاد شد.

اهمیت راهبردی کانال سوئز برای
 اقتصاد جهان
قاره‌های آسیا و اروپا از طریق کانال سوئز به هم متصل هستند که تقریباً ۱۰ تا ۱۲ درصد کشتی‌های تجاری باری جهانی را اداره می‌کند و تقریباً تمام تجارت بین آسیا و اروپا را بر عهده دارد. این کانال زمانی توسط شرکت سوئز اداره می‌شد. با این حال، جمال عبدالناصر، رئیس جمهور سابق مصر، در سال ۱۹۵۶، عملیات کانال را به اداره دولتی کانال سوئز منتقل کرد، که جرقه بحران کانال سوئز - جنگ دوم اعراب و رژیم اسرائیل - شد. از آن زمان تاکنون مصر چندین بار از این موقعیت استراتژیک بر ضد تجاوزات رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین استفاده کرده است. این کانال در سال ۱۹۵۶ به دنبال تجاوز بریتانیا، رژیم اسرائیل و فرانسه که می‌خواستند کنترل کانال را دوباره به دست بگیرند، برای کلیه تجارت بین المللی و کشتیرانی بسته شد. همچنین، این کانال نیز در سال ۱۹۶۷ با شروع جنگ شش روزه بسته شد. این محاصره، تجارت اسرائیل با آسیا و شرق آفریقا را فلج کرد. البته، بسته شدن کانال سوئز تهدیدی برای اقتصاد جهانی است. برای نمونه، تأثیر فاجعه بار بر تجارت جهانی ناشی از سقوط یک کشتی باری به نام Ever Given که باعث زیان اقتصادی تقریباً ۹.۶ میلیارد دلاری شد، اهمیت کانال سوئز را نمایان می‌کند. در مقابل، این کانال منافع اقتصادی زیادی برای مصر فراهم می‌کند به طوریکه در سال ۲۰۲۲، ۸ میلیارد دلار به اقتصاد مصر درآمدزایی کرد. در سال مالی ۲۰۲۳، این کانال رکورد جدیدی را با ایجاد ۹.۴ میلیارد دلار درآمد سالانه به ثبت رساند که نشان دهنده اهمیت اقتصادی فزاینده آن است.
جنگ غزه و کانال بن گوریان
کانال بن گوریون پتانسیل رقابت با کانال سوئز را دارد. ایده ساخت این کانال در زمان انعقاد پیمان ابراهیم در سال ۲۰۲۱ دوباره مطرح شد. اسرائیل اعلام کرد که این پروژه را در اواسط همان سال راه اندازی خواهد کرد، اما در سال ۲۰۲۱ آغاز نشد. در این میان، غزه یکی از موانع اصلی در ساخت موفقیت آمیز این کانال باشد. این پروژه دریای سرخ و دریای مدیترانه را از طریق ضلع جنوبی خلیج عقبه به هم متصل می‌کند. مسیر پیشنهادی برای این کانال شامل مرز اردن و شهر بندری ایلات با عبور از رشته کوه نقب است. سپس این کانال برای دور زدن غزه قبل از اتصال به دریای مدیترانه به سمت شمال منحرف می‌شود. اگر غزه با خاک یکسان و شهروندانش آواره شوند، کانال بن گوریون هزینه کمتری خواهد داشت. گفته می‌شود، مقامات اسرائیلی قصد دارند با منحرف کردن کانال بن گوریون مستقیماً از وسط محدوده فلسطین، هزینه‌ها را کاهش دهند. طبق گزارش‌ها، تقریباً ۸۰ درصد از جمعیت غزه، یعنی ۱.۷ میلیون نفر، قبلاً به زور آواره شده‌اند. بر اساس گزارش روزنامه اسرائیلی هاآرتص، مرکز ثقل اقتصاد جهان به سمت کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا حرکت کرده و بنابراین تجارت اسرائیل با این کشورها در حال افزایش است. از همین روی، بخش مهمی از تجارت اسرائیل از کانال سوئز و تنگه باب المندب می‌گذرد، بنابراین برای رژیم اسرائیل، دریای سرخ اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. در سال ۲۰۰۶، حدود ۱۹۱ هزار کانتینر بار از شرق آسیا به سواحل رژیم اسرائیل رسید، در حالی که ۲۶۸ هزار کانتینر از اروپای غربی وارد شده بود. اما در سال ۲۰۱۹، تقریباً ۲۷۸ هزار کانتینر از آسیا در بنادر اشدود و حیفا تخلیه شد، در حالی که تعداد کانتینرهای اروپای غربی به حدود ۲۶۰ هزار کانتینر کاهش یافت.

پشت پرده حمایت غرب از حذف
 کانال سوئز
ساخت این کانال جدید تا حد زیادی به اقتصاد مصر نیز آسیب جدی وارد می‌کند. علاوه بر این، وابستگی ایالات متحده و سایر کشورهای غربی به مصر را نیز کاهش خواهد داد. این کشور روابط نزدیکی با روسیه دارد. هر دو از روابط تجاری مناسبی برخوردارند که به سرعت در حال بهبود است. در سال ۲۰۲۲، تجارت متقابل بین دو کشور به ۶ میلیارد دلار رسید که تقریباً ۳۰ درصد بیشتر از سال قبل است. علاوه بر روسیه، این کشور با چین نیز از روابط سطح بالا برخوردار است. مصر و چین در سال ۲۰۱۴ توافقنامه مشارکت استراتژیک امضا کردند تا همکاری خود را در حوزه‌های دفاعی، نظامی و اقتصادی افزایش دهند. روابط بین دو طرف به دلیل حمایت اقتصادی فزاینده چین در چارچوب پروژه جاده ابریشم رو به رشد است. مصر همچنین به دنبال عضویت در BRICS است که روابط خود را با روسیه و چین بیشتر تقویت می کند و در سال ۲۰۲۴ به عنوان یکی از اعضای رسمی این سازمان در نظر گرفته خواهد شد. کشورهای غربی هم اکنون از تسلط بریکس بر تجارت جهانی نگران هستند. تعمیق روابط بین چین، روسیه و مصر نیز نگرانی کشورهای غربی را برانگیخته است. آن ها دریافتند که این امر برای اقتصاد و تجارت آن ها از طریق کانال سوئز آسیب‌زا است. این امر یکی از عواملی است که باعث می‌شود کشورهای غربی از کشتار رژیم اسراییل در غزه حمایت کنند، زیرا آن ها به دنبال ساخت کانال بن گوریون برای تامین امنیت تجارت و اقتصاد خود هستند.