غلامرضا مصدق -  جرياني از جناح‌هاي سیاسی كشور بر اساس مباني ايدئوژيك خود،دنيا و ما فيها را به دوبخش خير و شر مطلق، تقسيم كرده و با ساخت انوع و اقسام دوگانه ها، به مهارتي بينظير در اين عرصه دست يافته اند. اين دوگانه ها همچون سد سکندر جلوی پیشرفت و توسعه ایران را محکم گرفته اند. دوگانه ها روزي به مناسبتی از زبان یا قلم واعظ يا قلم بدستي از دوگانه سازها بیرون می آیند و با مزه کردن زیر زبان دلدادگان اين دوگانه ها و در ادامه با تکرار بی حد و مرز آنها چنان به بدیهیات غیر قابل خدشه تبدیل می شوند که هر گونه ان قلت در سست بودن بنیان آنها به مثابه كفر و منکر شدن آفتاب در روز روشن است. در زیر به چند دوگانه عینی ایران سوز اشاره می‌شود. دوگانه مبارزه - تسلیم در برابر آمريكا. اين دوگانه سالهاست همچون بختك بر سپهر سياسي ايران چنبره زده، بر اين مبنا كه يا بايد تسليم محض آمريكا شد يا بايد با همه امكانات در مبارزه دائمي با آن بود. این دوگانه روی نمودار نیست که در در بین دو سر آن نقطه سومی برای ما وجود داشته یاشد، فقط دو انتخاب موجود است، تسلیم محض يا مبارزه محض. بر اساس منطق اين دوگانه، همه كشورهاي دنيا، يا قبلا تسليم آمريكا شدند يا در حال مبارزه بي امان با آن هستند!. دوگانه نگاه به داخل - نگاه به خارج. بر مبناي اين دوگانه  مردم ايران به دو گروه، يكي كه نگاهشان به داخل است و ديگري كه نگاهشان به خارج(غرب) است تقسيم مي شوند. گوئي كه اين دو مولفه در تضاد مطلق با هم هستند، يعني به هيچ وجه نمي شود به توان داخل اتكا و همزمان در ارتباط با دنياي خارج توان داخلي را مضاعف و تکمیل كرد. مثلا به زعم دوگانه سازها امكان ندارد مثل چين با اتكا توامان به توان داخلي و ارتباط گسترده با دنيا، در طول ٤٠ سال از كشوري فقير و عقب افتاده به دومين اقتصاد دنيا تبديل شد. دوگانه خودكفائي - وابستگي. طبق منطق اين دوگانه، اگر در همه اقلام كالا و خدمات مورد نياز و يا حداقل در اكثر آنها خودكفا نباشيم پس وابسته به دنياي خارج مي شويم. براساس تجربه مشترك بشري بخصوص در قرون ٢٠ و ٢١ اولاً خودكفائي اصولا مقدور نيست، ثانياً اگر هم مقدور باشد به هزار دليل عقلي خودكفائي نيست بلكه خود ويرانگري است. تراز تجاري آمريكا قدرت اول اقتصادي دنيا، در ده هاي اخير همواره منفي بوده تا آنجا كه واردات سالانه اين كشور از رقيب و دشمن اصلي اش چين، از مرز ٦٥٠ ميليارد دلار عبور كرده است، با اينحال آمريكا همچنان ابرقدرت باقي مانده است. 
 دوگانه خودي - غيرخودي. در اين دوگانه مردم يا خودي هستند يا غير خودي و طبیعی است که براي رضاي خدا حتي المقدور غیرخودی ها بعنوان شهروند درجه دو بايد از عرصه هاي مدیریت و تصمیم سازی کنار گذاشته شوند. متاسفانه براساس شاخصهاي متعدد مثل نرخ مشاركت در انتخابات غيرخودي در اکثریت هستند، مضافاً اينكه هر روز تعداد بيشتري از غيرخودي ها از قطار خودي ها پياده مي شوند. در حاليكه در همه كشورهاي پيشرفته حتي كشور ١/۵ میلیارد نفری چین علاوه بر استفاده از حداکثر توان انسانی مردم خود تا آنجا كه برايشان مقدور است از توان انساني ملل ديگر هم استفاده مي كند. متاسفانه دوگانه ها منحصر به چند مورد بالا نیست و بدتر اینکه کارخانه دوگانه سازها لاینقطع در حال اضافه کردن به لیست بلند بالای دوگانه های ایران سوز است. آخرين توليد اين كارخانه با عنوان دوگانه پیروان علی - پیروان معاويه در انتخابات اخیر به بازار عرضه شد. بدترین بخش داستان این است که دوگانه ساز ها اگر چه اقلیتی کوچک هستند اما صدائی بلند و دستي قدرتمند برای عمل کردن به دوگانه های خود ساخته را داشته و دارند. بدون کنار گذاشتن دوگانه های بی مبنا و سست بنیان ایران عزیز هرگز روی خوش به خود نخواهد دید.