شبه کروز «گرندفری» در بوشهر آماده برگزاری تورهای گردشگری است
​​​​​​​گروه گردشگری دریایی- سعیدقلیچی - پس از مدت‌ها نام کشتی شبه کروز «گرندفری» ساخت کشور فرانسه مجددا مورد توجه قرار گرفته است. موضوع خبرهای جدید به الحاق این کشتی گردشگری، به ناوگان دریایی و بندری استان بوشهر، با هدف برگزاری تورهای گردشگری در حومه بوشهر و سایر نقاط ایرانی خلیج فارس برمی‌گردد. 
به گزارش روزنامه دریایی اقتصادسرآمد، زمزمه‌های الحاق و فعالیت مجدد کشتی فرانسوی «گرندفری» در خلیج فارس این امیدواری را ایجاد کرده که موضوع گردشگری دریایی بیش از گذشته مورد توجه مسئولان و تصمیم‌سازان این حوزه قرار گرفته است. در ماه‌های گذشته از عمر دولت چهاردهم، موضوع توسعه اقتصاد دریامحور و استفاده از ظرفیت‌های مختلف این حوزه مورد توجه ویژه رئیس‌جمهور و سایر اعضای کابینه قرار گرفته است.در هفته‌های گذشته وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در برنامه‌های مختلف و در طول بازدیدهایی که از نقاط مختلف کشور داشته، بر ضرورت برنامه‌ریزی جهت احیا و رونق گردشگری دریایی در استان‌های ساحلی کشور صحبت کرده است. در روزهای گذشته خبرهایی مبنی بر امکان برگزاری تورهای گردشگری توسط یک کشتی کروز متعلق به کشور روسیه برای رونق گردشگری دریایی در دریای کاسپین توسط رسانه‌ها منتشر شد.
حالا اما آنطور که مدیر شرکت تعاونی سیراف استان بوشهر در گفت‌وگو با روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد اعلام کرده، قرار است گشت دریایی با کشتی شبه کروز «گرندفری» در محدوده حومه بوشهر برگزار شود. همچنین برنامه‌ریزی‌های بیشتری برای برگزاری تورهای گردشگری توسط این کشتی گردشگری به بندرعباس و جزایر کیش و قشم و در گام بعدی برای سفر دریایی به دبی صورت گرفته است. 

تور گردشگری با شبه کروز در آب‌های 
خلیج فارس
حسین دهار، مدیر شرکت تعاونی سیراف استان بوشهر در گفت‌وگو با روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد می‌گوید: كشتي بزرگ اقامتي - گردشگري - تفريحي - فرهنگي - ورزشي «گرندفري» ساخت فرانسه است. این کشتی با طول ١٤٥متر و عرض ٢٦متر در ١٠طبقه و داراي ٢٥٠كابين يا اتاق‌خواب هتلي با ظرفيت بالغ بر ٨٠٠تخت اقامتي و داراي ١٧٠٠صندلي رستوراني و مبل است.
مدیر شرکت تعاونی سیراف در ادامه به سایر ظرفیت‌ها و امکانات این کشتی گردشگری اشاره کرد و افزود: ظرفيت‌های صندلي رستوراني و مبل در طبقات 7، 8 و٩ واقع شده است. این کشتی داراي سه كافي‌شاپ - كترينگ غذا و سالن سلف‌سرويس است. همچنین سينما با ١٣٠صندلي و قابل افزايش تا ١٥٠صندلي از دیگر امکانات کشتی «گرندفری» است.
وی ادامه داد: این کشتی داراي باشگاه ورزشي شامل ميز بيليارد، فوتبال‌دستي و پينگ‌پنگ بوده که قابل افزايش براي ورزش‌هاي سالني نیز هست. این كشتي ظرفيت ٧٠٠دستگاه خودرو نیز در پاركينگ را دارد و دو سالن بزرگ هم برای برگزاري نمايشگاه در آن پیش‌بینی شده است. درمانگاه، بوتيك، سوپرماركت و اتاق بازي كودکان نیز دیگر امکانات این کشتی را تشکیل می‌دهند.
«دهار» در پایان پیرامون برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته برای برگزاری تورهای گردشگری توسط این کشتی در خلیج فارس، خاطرنشان کرد: برنامه فعلي شركت تعاوني سيراف استفاده هتل، رستوران، كافي‌شاپ و گشت دريايي اطراف بوشهر است. البته جهت اجراي تورهاي گردشگري به كيش - قشم - بندرعباس و احتمالا دبی در آینده نیز برنامه‌ریزی‌هایی صورت گرفته است.

جایگاه گردشگری ساحلی و دریایی
ناخدا امیرحسین مزینی‌فر، کارشناس حوزه اقتصاد دریایی پیش از این در مطلبی برای روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد از جایگاه گردشگری دریایی و ظرفیت‌های این نوع گردشگری در ایران گفته بود. او در بخشی از این مطلب در تعریف گردشگری دریایی نوشته است: «گردشگری دریایی نوعی از گردشگری است که فعالیت‌های مربوط به آن در دو محیط ساحلی و دریا (محیط آبی) صورت می‌گیرد. گردشگری دریایی و گردشگری ساحلی در نگاه اول دارای شباهت‌هایی هستند، اما از نظر اهمیت و حوزه فعالیت با هم تفاوت دارند. به مجموعه فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی که در محیط‌های دریایی دور از ساحل توسط گردشگران انجام می‌شود، گردشگری دریایی می‌گویند. ما باید میان گردشگری ساحلی و گردشگری دریایی تفاوت قائل شویم این‌گونه از گردشگری، از نظر اهمیت با گردشگری ساحلی متفاوت بوده، هرچند ممکن است شباهت‌هایی بین این نوع گردشگری و گردشگری ساحلی وجود داشته باشد. نوع فعالیت‌های تفریحی در گردشگری دریایی، بیشتر در آب‌های عمیق و دور از خشکی انجام می‌گیرد و به تجهیزات، امکانات و آموزش‌های ویژه‌ای نیاز دارد و با خطرات بیشتری نیز همراه است. فعالیت‌های تفریحی آبی مانند غواصی، سفرهای دریایی، اسکی روی آب، جت‌اسکی، آکواریوم دریایی، ماهی‌گیری در آب‌های عمیق، از مهم‌ترین جذابیت‌های گردشگری دریایی هستند». 

اهمیت جایگاه ایران در گردشگری دریایی
ایران با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی و از یک طرف به دلیل قرار گرفتن در دو منطقه جنب‌حاره‌ای معتدل کره زمین و دسترسی دوسویه به دریا از یک مزیت نسبی در توسعه گردشگری دریایی برخوردار است. دریای خزر در شمال ایران و مجاورت با سه استان شمالی گیلان، مازندران و گلستان موقعیت مناسبی برای دسترسی به دریا فراهم کرده و هر سال در فصل گرما چندمیلیون مسافر از شهرهای مختلف به این منطقه سفر می‌کنند. اما آنچه در این منطقه بیشتر مورد توجه بوده، گردشگری ساحلی است. فقدان امکانات و خدمات مورد نیاز برای تفریح دریایی و عدم‌توجه برنامه‌ریزان گردشگری باعث شد باوجود دسترسی مناسب به دریا تفریح‌هایی مانند غواصی، موج‌سواری، جت‌اسکی و ماهی‌گیری در آب‌های عمیق و آکواریوم دریایی توسعه پیدا نکند. مشکلاتی در استان‌های شمالی ایران وجود دارد که مسئولان باید به آن توجه ویژه داشته باشند و با برطرف کردن آن‌هاست که می‌توانند نسبت به جذب گردشگر دریایی و ساحلی اقدام کرده و طبعاً چنین امری باعث رشد اقتصادی در منطقه می‌شود و فعالیت‌های جانبی نیز گسترش می‌یابد و در کنار آن اشتغال و ارزش‌افزوده ایجاد می‌شود.

اهمیت توسعه صنعت گردشگری
 دریایی در ایران
توسعه گردشگری دریایی در حقیقت نوعی کارآفرینی است و با ترغیب بخش خصوصی می‌توان این کار را انجام داد. با توجه به اینکه بخش خصوصی در تمام فعالیت‌ها بهتر از بخش دولتی عمل کرده است، گردشگری دریایی نیز باید از انحصار دولت خارج شده و به بخش خصوصی واگذار شود. طبق اصل چهل‌وچهارم قانون اساسی در ظرفیت و امکان واگذاری کشتیرانی به بخش خصوصی هیچ‌گونه منع و محدودیت قانونی ندارد و تاکنون بهای لازم در این زمینه به بخش خصوصی داده شده است. در عین حال بخش خصوصی با مشکلاتی مواجه است که بخش‌های دولتی به علت حمایت و پشتیبانی دولت با آن روبه‌رو نمی‌شوند و برای برطرف کردن مشکلات بخش خصوصی باید اقدام جدی در قالبی قانونمند صورت پذیرد و اجازه داده شود تا سرمایه‌گذاران خارجی نیز در این زمینه فعالیت خود را آغاز کنند. تخصیص وام‌های بلندمدت با بهره کم به بخش خصوصی داخلی و نیز فعال کردن جزایر با جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و خارجی از اقدامات دیگر است.
رشد گردشگري در کشور منتج به منافع بسياري براي نواحي ساحلي شده است، اما گسترش بدون برنامه آن بهاي گزاف زيست‌محيطي به همراه دارد. نمونه‌هاي بسياري از پيامدهاي منفي گردشگري كنترل‌نشده بر منابع اكولوژيك نواحي تفرجي وجود دارد. به‌طور مثال، گردشگري بدون برنامه‌ريزي، به واسطه آلودگي فاضلاب ناشي از استقرار مكان‌هاي گردشگري منجربه تخريب زيستگاه‌هاي دريايي نزديك ساحل شده است، يا قايقراني به عنوان يك فعاليت اصلي گردشگري ساحلي، زيستگاه‌هاي دريايي كه گنجينه تنوع زيستي را در برمی‌گیرد، تحت تأثير قرار داده است.

تبلیغات و آموزش برای جذب گردشگر
بررسی‌ها نشان می‌دهد، برای معرفی ظرفیت‌ها و جاذبه‌های مناطق گردشگری جهت جذب گردشگر داخلی و خارجی و همچنین رشد و رونق گردشگری دریایی نیاز به آموزش و تبلیغات گسترده و بازاریابی مناسب است. برگزاری سمینارها و همایش‌های مختلف با موضوع گردشگری ساحلی و دریایی برای آشنایی مردم با این حوزه، ساخت اسكله‌های تفریحی و استفاده از شناورها، قایق‌ها و اتوبوس‌های تفریحی دریایی، بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقلی برای دسترسی آسان به مناطق ساحلی و همچنین ایجاد شركت‌ها و موسسه‌های گردشگری دریایی می‌تواند زمینه را برای رشد گردشگری دریایی فراهم كند.
فرهنگ مسافرت‌های دریایی در ایران نیز جز برای ساحل‌نشینان و بومیان مناطقی كه در نزدیك دریا هستند و بین جزایر تردد دارند، شناخته‌شده نیست و بیشتر مردم كشورمان تنها شناخت اندكی آن هم در حد آشنایی با لنج، ماهی‌گیری و قایق دارند كه می‌توان گفت به همین دلیل چندان انگیزه‌ای برای ایجاد مسافرت دریایی یا تورهای مسافرتی دریایی آنچنان كه باید وجود ندارد كه این امر نیاز به آموزش و فرهنگ‌سازی بیشتر دارد. از طرف دیگر نبود امكانات و خدمات مورد نیاز برای تفریحات دریایی و نبود توجه برنامه‌ریزان گردشگری باعث شده كه به‌رغم دسترسی مناسب به دریا و امكان داشتن تفریحاتی مانند غواصی، موج‌سواری، جت‌اسكی، ماهی‌گیری در آب‌های عمیق آنطور كه انتظار می‌رود نسبت به سایر كشورهای منطقه توسعه پیدا نكند.

معضلات گردشگری دریایی
ناخدا امیرحسین مزینی‌فر، کارشناس حوزه اقتصاد دریایی در این رابطه به روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد نوشت: درباره معضلات پیش‌روی صنعت گردشگری دریایی آورده است: «مهم‌ترین معضلات گردشگری دریایی ایران را می‌توان این‌گونه تعریف کرد:
۱- نبود سند ملی که در آن مولفه‌های اصلی شامل تعریف گردشگری دریایی، اهداف، ابزار و وسایل و ابعاد گردشگری دریایی (ابعاد اجتماعی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و...) در آن مشخص شده باشد.
۲- تعدد دستگاه‌های ذی‌مدخل در بخش بهره‌برداری از دریا، خصوصا گردشگری دریایی و مشخص نبودن متولی و سازمان حاکمیتی در حوزه دریا و تعدد نهادهای تاثیرگذار، یعنی نهادهای مختلف مانند سازمان بنادر، محیط‌زیست، نهادهای نظامی و انتطامی وزارت کشور، شهرداری‌ها شیلات منابع طبیعی و ... 
۳- وجود نگاه امنیتی و انتظامی به دریا در حوزه استراتژیک کشور 
۴- نبود زیرساخت‌های لازم در گردشگری دریایی 
۵- تعدد قوانین و مقررات در حوزه بهره‌برداری از دریا و موازی بودن قوانین و مقررات و تناقض آن‌ها و تدوین قوانین جدید مغایر و در پایان تاثیرات منفی این صنعت بر مناطق ساحلی، شهری شدن افقی، تولید زباله و از بین رفتن هویت‌ها و ارزش‌های فرهنگی را می‌توان از معضلات دیگر این صنعت دانست و به نظر می‌رسد تنها راهکار مدیریت آن‌ها، حل تضاد میان منافع اقتصادی گردشگری و تاثیرات آن بر محیط‌زیست و جامعه
 است».