70درصد شهر چابهار درگیر مشکل بی‌آبی است
​​​​​​​گروه انرژی-سهیل مرتضوی-  اواسط بهمن‌ماه سال‌جاری بود که محمدصادق معتمدیان، استاندار تهران از انجام مطالعات انتقال آب از دریای عمان به استان تهران و سایر استان‌های کم‌آب کشور خبر داد. این در حالی است که طی روزهای گذشته احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور، هزینه انتقال آب از سطح دریا به تهرانی را که ارتفاعی بیش از هزار متر در جنوب و نزدیک به دوهزار متر در شمال دارد، سنگین دانسته و رخ‌دادن توسعه‌های جدید در شهر را پیامدی برای این انتقال برشمرده بود.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، سدهای تأمین‌کننده آب تهران تقریباً خالی هستند و وقوع بحران آبی در این کلانشهر از احتمال فراتر رفته است. مدیران شهری، انتقال آب به پایتخت را به‌عنوان یک راه‌حل در نظر گرفته‌اند و برای آن اعتبار تخصیص داده‌اند، اما کارشناسان موافق این تصمیم نیستند. دولت‌ها در دهه‌های اخیر پروژه‌های انتقال آب قابل‌توجهی را با هدف رسیدگی به مسائل کم‌آبی در استان‌های مختلف از جمله تهران اجرا کرده‌اند.
دولت چهاردهم برنامه‌ای پیشنهادی دارد که در حال پیگیری آن است و هنوز آن را به مجلس یا جای دیگر ارائه نداده و آن جدا کردن پایتخت اقتصادی از پایتخت سیاسی است. حقیقت این است که تهران به‌هیچ‌وجه بیش از این امکان بارگذاری جمعیتی را ندارد‌. اولاً تهران آب ندارد؛ هم‌اکنون پنج سد آب تهران را تأمین می‌کنند و همچنان این شهر با کمبود آب مواجه است. از سوی دیگر، امکانات و زیرساخت‌های مربوطه در تهران، علی‌رغم گسترش و به‌روزشدن جوابگو نیستند. ‌پس بارگذاری بیش از این در تهران یک خطای بزرگ راهبردی برای مدیران کشور است.
یکی از این پروژه‌ها شیرین‌سازی آب دریا از دریای عمان و انتقال آن به استان‌های مرکزی ایران با تمرکز بر تامین آب‌شرب مناطقی است که در حال حاضر با کمبود شدید آب مواجه هستند. هدف اولیه این پروژه تامین آب شیرین چند استان ازجمله تهران با استفاده از آب شیرین شده دریای عمان است. این پروژه برای انتقال آب از طریق یک شبکه خط لوله گسترده به طول تقریبا ۳۷۰۰ کیلومتر طراحی شده است. این ابتکار بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای کاهش کمبود آب در مناطق خشک ایران است. شبکه گسترده‌ای از خطوط لوله برای انتقال آب از مناطق دارای منابع مازاد به مناطقی که با کمبود مواجه هستند، طراحی شده و مقدار آب انتقالی از طریق این خطوط لوله بسته به پروژه‌های خاص و نیازهای منطقه‌ای متفاوت است. چندین پروژه بزرگ انتقال آب در استان‌های مختلف اجرا شده است. هدف این پروژه‌ها انتقال آب از رودخانه‌ها، سدها و سفره‌های زیرزمینی در مناطقی با منابع آبی فراوان به مناطقی است که از خشکسالی رنج می‌برند یا منابع کافی ندارند.

بی‌آبی در 70درصد شهر چابهار
محمدانور بجارزهی، نماینده مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی با «ایلنا» درباره طرح انتقال آب از دریای عمان به استان تهران، اظهار کرد:  اول به مردم چابهار و روستاهای آن، آب بدهند و برای آن بودجه بگذارند. هفتاددرصد از شهر چابهار آب ندارد. حوزه من ۶شهرستان را شامل می‌شود و هزار تا هزار و پانصد روستا در این حوزه هستند که آب یا شبکه آب ندارند. 
این نماینده مجلس ادامه داد: اول اینجا شبکه آبرسانی درست کنید. دوهزار میلیارد بودجه احتیاج دارد که مبلغ کمی است؛ اول این بودجه را اختصاص دهید بعد ما اجازه می‌دهیم آب برود. دو تا سه تا سد داریم؛ در کهیر سد زده‌اند، اما شبکه آبرسانی نداریم. مردم هر روز به من زنگ می‌زنند، ناسزا می‌گویند و نفرین می‌کنند. 
نماینده مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: اول شبکه آبرسانی روستاهای ما را درست کنید، شبکه آب شهر چابهار را پایدار کنید و بعد آب را هر کجای ایران که می‌خواهید ببرید. ایران وطن ماست. ما هم کمک می‌کنیم و راضی هم هستیم. تصور می‌کنید اگر در شرایطی که ما خودمان آب نداریم بخواهید آب را به تهران ببرید مردم چه واکنشی نشان دهند؟ هم نفرین خواهند کرد، هم جلوی آن را خواهند گرفت. برای آبرسانی به روستاهای شهرستان کهیر صدمیلیارد تومان بودجه نیاز است؛ من این را به وزیر گفتم و ایشان گفتند پول 
نیست.
انتقال آب دریا یکی از ضرورت‌هاست
نادرقلی ابراهیمی، عضو کمیسیون کشاورزی و کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۴ درخصوص انتقال آب از دریای عمان به ایلنا گفت: انتقال آب از دریا یکی از ضرورت‌های ماست که عمدتاً با هدف تأمین آب موردنیاز شرب و صنعت صورت می‌گیرد. بنده عضو شورای‌عالی آب هستم و شما را از لحاظ قانونی نیز در جریان قرار می‌دهم. برای همین موضوع، پهنه‌بندی نیاز آبی ما تا عمق صدکیلومتری از سواحل انجام شده است؛ یعنی این‌که ما چقدر آب و برای چه مناطقی می‌خواهیم.
این نماینده مجلس افزود: در حال حاضر، کار روی چهارمسیر خط انتقال آب از دریا در حال انجام است که عمده سرمایه‌گذاران آن از بخش صنعت هستند. در سواحل و جزایر حاشیه خلیج‌فارس و دریای عمان هم از طرف وزارت نیرو و بخش خصوصی تعداد زیادی آب‌شیرین‌کن نصب شده و به‌ویژه بخش خصوصی برای تأمین آب‌شرب سرمایه‌گذاری کرده است. انتقال آب از دریا و به‌ویژه تأمین آب‌شرب و آب موردنیاز بخش صنعت، امروز با توجه به شرایط کمبود آب در کشور برای ما یک الزام است.
ابراهیمی درخصوص انتقادات مطرح‌شده پیرامون انتقال آب به پایتخت گفت: ما بحثی تحت عنوان توازن و عدالت منطقه‌ای در سطح کشور داریم؛ به‌هیچ‌وجه نباید همه فرصت‌های‌مان را در تهران متمرکز کنیم. باید شرایطی مناسب برای توزیع منابع و امکانات در سطح کشور فراهم کنیم به صورتی که پراکنش جمعیتی، پراکنش بارگذاری‌های اقتصادی و مسائل مرتبط متوازن شوند. این یک ضرورت است. اگر ما آب به تهران بیاوریم، اگر همه فرصت‌ها را به تهران بیاوریم، به همان نسبت جمعیت تهران هم اضافه خواهد شد. 

کمبود آب در سواحل جنوب جدی است
ابراهیمی گفت: بحث مردم سواحل و مشکلاتی که در سواحل دریای جنوب داریم نیز مطرح است و کمبود آب در آنجا جدی است. یعنی اولویت ما باید تأمین آب‌شرب و صنعت از آب‌شیرین‌کن‌های سواحل برای مردم مناطق ساحلی (چه چابهار باشد و چه گناوه، کنارک یا بندرعباس) باشد. 
این نماینده مجلس تذکر داد: موضوع بعدی این است که این‌دو با هم مغایرتی ندارند؛ نمی‌توان گفت با برداشت جدید از دریا، آب آن تمام می‌شود. کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس و دریای عمان، حدود ۹۳ تا ۹۴درصد از آب‌شیرین‌کن‌ها را دارند و ما تنها ۶ تا ۷درصد از آن‌ها را داریم‌. ما هنوز از خیلی از فرصت‌های‌مان از دریا، استفاده نکرده‌ایم، اما باید اولویت به مردم ساحل‌نشین جنوب داده شود.
عضو کمیسیون تلفیق بودجه۱۴۰۴ به این سؤال که آیا در تدوین بودجه سال بعد، این اولویت به آن‌ها داده شده است یا خیر، پاسخ داد: تعداد جداول بودجه بسیار زیاد است و حدوداً به ۴۷۰صفحه می‌رسد. به همین دلیل، درست به‌خاطر ندارم که در پیوست‌ها، اسم چابهار برده شده است و چابهار را در نظر گرفته‌اند یا خیر، ولی حتی اگر از چابهار نام نبرده باشند، یکی از تکالیف دولت تامین آب‌شرب مناسب برای اهالی کشور جمهوری اسلامی در هر نقطه‌ای است؛ چه ساحل جنوبی باشد، چه ساحل شمالی و چه مرکز کشور.