غلامرضا مصدق- در روابط بين الملل بايد در يك پيوستار كه يك سر آن ستيز و سر ديگر آن سازش است در نوسان و حرکت بود. ستیز و سازش بی پایان حتماً به شكست يا نابودي منجر خواهد شد. سازش بی پایان نهایتاً همه داشته های یک ملت را به باد خواهد و ستیز بی پایان منجر به صرف کردن بی حد و مرز منابع و استهلاک داشته های یک ملت خواهد شد. 
 در قانونِ جنگلِ حاكم بر روابط بين الملل همه دولتها بجز چند دولت خيلي استثنائي، بيرحمانه در پي حداكثر كردن منافع ملي خود هستند، به ناچار در سایه چنين قانون بیرحمانه ای براي حفظ بقاء و استفاده بردن حداكثري از شرايط موجود بايد با تدبير و تيزبيني زمان شروع و پایان ستيز و سازش را درست تشخيص داد، اگر شروع و پايان زود و ديرهنگام ستيز و سازش براي ملتها فاجعه بار نباشد حتماً خسارت بار خواهد بود. تجربه های موفق و ناموفق در حرکت بر روی نمودار‌ِ ستیز و سازش در تاریخ بشر کم نیست.
 قبل از انقلاب رژيم گذشته براي تحت فشار قرار دادن عراق جهت تحميل شرايط خود بر آن كشور، جهت حل اختلافات فی مابین با حمايت گسترده از اكراد عراقي، ستيز سختي را با رژيم بعثي آغاز كرد. در نتیجه این ستیز دولت عراق در مبارزه با اكراد به ستوه آمد، به ناچار با واسطه كردن دولت الجزائر پيام مصالحه را به ايران مخابره كرد، ايران بلافاصله وارد فاز سازش شد و با دست كشيدن از حمايت اكراد همه شرايط خود را در قرارداد ١٩٧٥ الجزائر به آن كشور تحميل كرد.
 ترامپ با بالا بردن یکباره و شدید تعرفه ها ستیز سختی را با بسیاری از کشورها شروع کرد، اما در زمانی کوتاه با همه آنها وارد فاز سازش شد و با کاهش تعرفه های بالا درصد زیادی به نرخ تعرفه های تعیین شده در دولت قبلی آمریکا اضافه کرد، اما همین آمریکا با ستیز بدهنگام و سازش دیر هنگام در ویتنام خفت بارترین شکست  تاریخ را از کشوری فقیر و جهان سومی بر خود تحمیل کرد. صدام با سیاست ستیز تا دقیقه نود در اشغال کویت سر خود و رژیم بعث را به باد داد. ايران با ادامه ستيز بعد از فتح خرمشهر يك پيروزي مطلق، شيرين و بي چون و چرا را با یک پيروزي نيم بند عوض كرد.   سیاستمدار زیرک و پیگیرِ حداکثر کردن منافع ملی، به موقع ستیز را شروع و با کیاست شدت و ضعف آن را تنظیم و در شرایط مناسب با سازشِ منطبق با منافع ملی به آن پایان می دهد. همانطور که گاهاستیز اقدامی در جهت منافع ملی است، همانطور هم سازش به موقع در جهت منافع ملی خواهد بود. نه ستیز باید تابو باشد و نه سازشِ منطبق با منافع ملی.