پتروشیمی بندرامام در واحد الفین خود موفق شد با استفاده بهینه از خوراک ورودی و تغییر آرایش کوره‌های واحد، شاخص تولید محصول این واحد را نسبت به خوراک دریافتی به بیش از 90 درصد برساند و تولید با ظرفیت اسمی در الفین این مجتمع را برای اولین بار ثبت کند.به گزارش اقتصادسرآمد، در سال جاری علی‌رغم کاهش خوراک به مجتمع و موانع موجود در تولید، در واحد الفین (مدیریت فنی و تولید فراورش یک) با ابتکارات فنی مدیران و کارشناسان شرکت، هم مقدار شدت مصرف انرژی به ازای هر تن تولید محصول کاهش یافت و هم شاخص تولید محصول به خوراک مصرفی را به بیش از 90 درصد رساند که این میزان تولید، حداکثر تولید در سال‌های اخیردر این واحد تولیدی بوده است.خوارک اصلی پتروشیمی بندرامام مایعات گازی NGL دریافتی از شرکت مناطق نفت خیز جنوب است که این گاز پس از ورود به مجتمع و تفکیک در واحد NF محصولات مختلفی از جمله اتان و پنتان که خوراک اصلی واحد الفین شرکت است را تأمین می‌کند.کاهش خوراک دریافتی از مناطق نفت خیز جنوب و نوسانات شدید ارسال اتان در سال جاری، موجب عدم تعادل و ایجاد چالش‌هایی در تولید اتیلن و دیگر محصولات واحد الفین شده بود، اما با تلاش مدیران و کارشناسان شرکت و همچنین با توجه به قابلیت‌های واحد و استفاده از خوراک متنوع و جایگزین و قابل دسترس، مشکلات تولید اتیلن، تا حد زیادی رفع شد.از سوی دیگر، پتروشیمی بندرامام با اعزام نیروهای متخصص بهره‌برداری و HSE در راه اندازی پالایشگاه گاز بیدبلند خلیج فارس نقش آفرینی کرد و با احداث خطوط ارتباطی در زمان تعیین شده، اتان و C3+ تولیدی بیدبلند را به پتروشیمی بندرامام منتقل کرد تا ضمن تأمین خوراک مصرفی خود، تأمین کننده خوراک سایر شرکت‌های منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر، از جمله شرکت پتروشیمی امیرکبیر باشد.افزایش اتان ورودی به واحد الفین در یک اقدام کاملاً عملی و بررسی شده، آرایش کوره‌های واحد الفین را از 4 کوره گازی و 5 کوره مایع به 6 کوره گازی با اتان و 3 کوره مایع تغییر داد که این اقدام با خلاقیت و تلاش مدیریت و متخصصان پتروشیمی بندرامام و در راستای رفع موانع تولید و تولید حداکثری، انجام شد.گفتنی است استفاده از این حجم خوراک اتان، روند تولید در بخش‌های تفکیک و کمپرسورها را تحت تأثیر قرار داد که این چالش هم با دانش و ابتکارات بکار برده شده توسط مدیریت شرکت و کارشناسان بخش فنی و مهندسی واحد و همچنین با ایجاد شرایط بهینه عملیاتی رفع شد که در نتیجه موجب تولید با ظرفیت اسمی واحد با کمترین هزینه شد.